Seesaw | yoonnie

eleven

Minik yıldıza dokunup yorum yaparsanız çok mutlu olurum ballarım 🍯🖤

"Böyle bir şey yapmak zorunda değildin."

"Karışma Yuna."

"Abi, Jimin'e ya da diğer arkadaşlarına sorunca kardeşin olduğumu öğrenmeyecek sanki."

"Senden sadece Jimin'in haberi var. Diğer çocuklar sadece abimi tanıyorlar. Onu da uyardım bahsetmeyecek."

Yuna babamın diğer eşinden olan kızıydı yurtdışında yaşıyordu arada bizi ziyarete gelirdi. Yuna'yı pek kimse tanımazdı. Jungkook, Namjoon ve kızlar ile çok yakın olsak bile söylemek istememiştim Jimin ise tesadüf eseri öğrenmişti. Başka bir konu olsa bir saniye içinde dedikodusunu yapmaya başlayacak arkadaşım kaç yıldır kimseye tek kelime etmiyordu.

"Senin için endişelenmişe benziyordu."

"Çocuk değilim Yuna, beni avutmana ihtiyacım yok."

Yuna sinirle homurdanarak odasına gitti. Ben de hala alçıda olan elime küfür ederek tişörtümü çıkarttım ve duş almak için odamdaki banyoya girdim. Alçıyla duş almak kadar zor bir şey yoktu. Yarım saatlik bir duşun ardından sadece alt kısmıma bir havlu bağladım. Elimde ki havlu ile saçlarımı kurulayarak odama geçtiğimde yatağımda dalgın ve şişmiş gözleriyle oturan bir Jennie beklemediğim için irkilerek ona bakmaya başladım.

Beni farkettiğinde gözlerini bir süre vücudumda gezdirmiş ardından yutkunarak gözlerini kaçırmıştı. Aramız kötü olmasaydı ayak üstü vücudumu süzmesi ve gözlerini kaçırmasıyla dalga geçer ardından o güzel dudaklarını doya doya öper, ipek dokulu saçlarını okşar, minik bedenini kollarımın arasına alıp gitmemesi için sıkı sıkı sarılırdım.

Ama bana haddimi çok güzel bir şekilde bildirmişti. Üstümü giyinmeden çalışma masamın sandalyesine ilerleyerek oturdum ve gözlerimi üzerine dikerek konuştum.

"Neden geldin?"

Derin bir nefes alarak kısık sesiyle konuştu.

"Rahatsız etmek istememiştim sadece mesajlarıma cevap vermedin ve bizimkiler seni merak edince gelmek istedim."

Histerik bir şekilde güldüm ve cevap vermedim hala 'bizimkiler merak etti' diyordu. Jennie göz göze gelmemizi sağlayarak tekrar konuştu.

"Yuna ile de tanıştım. Çok tatlı bir kardeşin varmış."

İçimden küfür ederek sessizliğimi korudum. Buraya kadar geldiyse o konuşmalıydı.

"Bana neden sevgilin varmış gibi yalan söyledin Yoongi?"

"Sen neden o piçi unuttuğun yalanını söyledin Jennie?"

Alayla konuşmama karşı kaşlarını çattı.

"Ben sana onu unuttuğumu söylemedim sadece onu geri kazanmak için uğraşmayacağımı söyledim!"

"Ben de tekrar beni oyununa alet etmemen için yalan söyledim."

"Kırıcı oluyorsun Yoongi!"

"Emin ol ben daha fazla kırıldım Jennie. Üstelik üç hafta değil kaç yıldır kırıldığımı sayamıyorum."

Jennie bir süre sessiz kaldı daha sonra ayağa kalkıp derin bir nefes alarak konuştu.

"Ben kapının önündeyim üstünü giyin daha sonra konuşalım."

Yine kaçıyordu. Hiçbir şey demeden gidecekti ve daha sonra tüm suç bana kalacaktı. Yine de itiraz etmedim. Ben onun hiçbir şeyi değildim.

Çıktığında üzerime beyaz bir tişört ve altıma gri bir eşofman geçirdim ve banyoya giderek saçlarımı kuruttum. Gelmesi için kapıyı açıp sesleneceğimde kapıya yaslandığı bedeni sendelemişti. Alçısız elimi dengesini sağlayabilmesi için beline koyarak destek verdim. Başını eğerek ufak bir teşekkür mırıldanıp tekrar odama geçmiş ve yatağıma oturmuştu. Bende aynı şekide karşısına oturdum.

"Hanbin ile kavga ettiğiniz gün ben de oradaydım."

Derin bir nefes alıp söze giren Jennie ile kaşlarım çatıldı. O zaman onu sevdiğimi biliyordu. Konuşmadan sadece devam etmesini bekledim.

"Artık onu sevmiyorum senin gelmediğin üç haftada çok şey oldu."

"Tanıdığım daha doğrusu kendimi onu tanıdığıma inandırdığım kişi olmadığını anladım. İlk zamanlarda ki halinden eser yoktu. Sana yaptıkları, benim hakkımda söyledikleri artık her şeyin farkındayım."

Yerde ki bakışlarını gözlerime çevirdi ve birazdan ağlayacak gibi duran gözleriyle konuştu.

"Sana söylediklerim için özür dilerim. Kırılacağını biliyordum ama senin bir şeyleri itiraf etmeni bekledim."

Sanırım her şeyi duymuştu.

"Beni sevdiğini ve Hanbin'in sana inat benimle sevgili olduğunu senden duymak ve senin bana karşı ve de benim sana karşı olan hislerimden emin olmak için aramıza mesafe koymam gerekiyordu ve böyle bir şey yapmayı düşündüm."

Kapttığı gözlerinde yaşlar akmaya başlayınca kalbime bir şey saplanıyor gibi hissettim. Yerimden kalkarak ayak ucuna oturdum ve gözyaşlarını silerek elini tuttum.

Konuşamıyordum. Kırgınlığım onu görür görmez geçse bile konuşamıyordum. O yüzden sadece gözlerine baktım ve bu sefer gözlerimden her şeyi anlaması için dua ettim.

Jennie elini elimden çekip yanaklarıma koydu ve dudaklarımızı birleştirmeden önce konuştu.

"Özür dilerim bebeğim."

Yuna bebeğim🖤