Wanna be yours

Κεφαλαιο 11ο

Βλέπω ένα δασάκι και μπαίνω μέσα σε αυτό. Ήταν πολύ ήσυχα, δεν ήταν κάνεις. Κάθησα κάτω από ένα δέντρο και άρχισα να τσιριζω από τα κλάματα.

Μετά από 5 λεπτά βλέπω την Δήμητρα μπροστά μου. Είμαι τόσο θυμωμένη και στεναχωρημένη που φοβάμαι τι θα ξεστομισω.

"Φύγε!. Δεν θέλω να σε βλεπω μπροστά μου!." Τσιριζω.

"Σε ικετεύω, δεν είναι έτσι όπως τα είπε ο Χρήστος μπορώ να σου εξηγήσω!". Μου λέει με δυσκολία, αφού έκλαιγε υπερβολικά.

"Τι να μου εξηγήσεις γαμω; δεν δικαιολογείται για κανέναν λόγο η απάτη!"

"Το ξέρω. Δεν το ήθελα εγώ όμως, αυτή με φίλησε!"

"Μα φυσικά!. Πάντα οι άλλοι φταίνε!". Λέω ειρωνικά.

"Αλήθεια σου λέω γαμωτο!. Ποτέ δεν θα σε απατουσα. Είσαι το μόνο άτομο αυτή τη στιγμή στη ζωή μου, λες να ήμουν τόσο ηλίθια για να σε απατησω;"

"Ααα άρα δεν έχεις συναισθήματα για μένα. Απλά και καλά δεν σε συνέφερε να με απατησεις"

"Όχι γαμω Όχι!. Δεν το εννοούσα έτσι. Εννοούσα ότι είσαι το μόνο άτομο που νοιάζομαι και θα έκανα τα πάντα για αυτό, πέρα από τον αδελφό μου!"

"Δεν το δείχνεις και με τον καλύτερο τρόπο ομως". Τα δάκρυα μου πέφτουν βροχή.

"Αυτή με φίλησε το ορκίζομαι. Το αφεντικο μου ήταν."

"Αα και με αφεντικο κι όλας. Κάπως έτσι πήρες τη δουλειά να φανταστω;"

Δεν απαντάει και γυρνάει την πλάτη και αρχίζει και κλαιει περισσότερο. Την λυπάται η ψυχή μου που είναι σε αυτή την κατάσταση, αλλά αυτή φταίει για αυτό. Αν δεν με απατουσε, αυτή τη στιγμή θα γελούσαμε, δεν θα κλαιγαμε.

"Νόμιζα πως είχες αληθινά συναισθήματα για μενα". Λέω με ήρεμη φωνή. Ο πόνος όμως ήταν ξεκάθαρος.

"Δεν μπορείς να το αμφισβητήσεις αυτό. Πίστευε ο,τι θέλεις, αλλά αυτό μην το ξαναπείς. Μόνο εγώ ξέρω τι νιώθω για εσένα. Ούτε που φαντάζεσαι. Για αυτό σε παρακαλώ μην ξαναπείς κάτι τετοιο".

Δεν ήξερα τι να απαντήσω. Δεν ξέρω τι να πιστέψω πια.

"Και αφού αυτή έφταιγε, γιατί δεν μου το ειπες;"

"Θα στο έλεγα, στο υπόσχομαι. Αλλά δεν μπορούσα, προσπάθησα αλλά δεν μπορεσα. Περνούσαμε τόσο τέλεια και δεν ήθελα τίποτα να το καταστρέψει αυτό."

"Μαλακιες. Αν δεν σημαινε τίποτα, θα μου το έλεγες με την πρώτη ευκαιρια". Λέω και φεύγω. Δεν άντεχα άλλο να είμαι εκεί.