Κεφαλαιο 19ο

476 27 2
                                    

Αφού πέρασε κανένα 15λεπτο, βλέπω κλήση στο κινητό μου από την Άλεξ. Κατευθειαν το αρπάζω και το σηκώνω.

"Αλεξ; τι εγινε;" ρωτάω με ανησυχία.

"Δεν άκουσες φωνές;"

"Ναι, σας είδα κι ολας από το μπαλκονι. Αλλά τι ακριβώς έγινε;" Η καρδιά μου χτυπαει απιστευτα δυνατά.

"Ήρθε ο εισαγγελεας πρωί πρωί. Εγώ κοιμόμουν αλλά ξύπνησα από τις φωνές. Μόλις κατέβηκα κάτω, είδα 2 κυρίους να προσπαθούν να εξηγήσουν στους γονείς μου την όλη κατάσταση. Ο μπαμπάς μου τσιριζε σαν τρελός, τα αρνιόταν όλα και η μάμα μου ήταν σοκαρισμένη. Εν τέλει, με το ζόρι τον πήραν και τον πήγαν στον εισαγγελέα. Μας είπαν ότι θα μας ενημερώσουν το συντομότερο δυνατόν. Αυτά με λίγα λογια"

Σοκ. Για λίγο δεν μιλούσα στο τηλέφωνο, είχα παγώσει. Μέχρι που η Άλεξ με φώναζε και τότε ξαναεπεστρεψα στην πραγματικότητα.

"Μ' ακούς μωρη;"

"Ναι ναι σορυ. Απλώς δεν μπορώ να το πιστέψω"

"Ούτε εγώ. Δεν ξέρω νιώθω πολύ ανακουφισμένη τώρα"

"Η μαμά σου, πως το πήρε;"

"Άσε. Στην αρχή το έπαιζε δύσκολη, ότι και καλά δεν χρειαζόταν. Αλλά μετά, της εξήγησα και έβαλε μυαλό. Ακόμα δεν μπορεί να το πιστέψει"

Ένιωθα κι εγώ πάρα πολύ ανακουφισμένη. Επιτέλους όλα έδειχναν να καλυτερευουν.

"Αχ Άλεξ, δεν φαντάζεσαι πόσο χαρούμενη είμαι αυτή τη στιγμή"

"Εγώ να δεις. Έχω λίγο άγχος βέβαια, για το τι θα γίνει στον εισαγγελεα"

"Είμαι σίγουρη πως όλα θα πάνε καλά. Θα το δεις κι εσύ"

"Μακαρι" μου απαντάει ξεφυσωντας.

"Θα μου πεις λεπτομέρειες κι από κοντά. Τώρα κάτσε με την μαμά σου, σε χρειάζεται"

"Οκευ. Τα λεμε"

Wanna be yoursМесто, где живут истории. Откройте их для себя