Alaz'dan(Alaz'ımdan....)
Küçükken beni bu hayattan kurtaracak bir melek arardım. Annemi acısından kurtararak bir melek.
Şimdi bile annemi düşünürken boğazımda yumru oluşuyordu. Kanser tedavisi gördüğüm sürece aklımdan çıkmamıştı,aynı çekilmez acıları yasamisti ve o bana gulumsemisti ve iyiyim demişti her zaman beni üzmemek için.
O zamanlar ben çevredekilerin duymak istediğini söylüyordum- iyiyim fazla acımıyor diyordum ama aciyordu. İnsanın nefesini kesiyordu.
Saçlarım döküldü,zayıfladım kendimi aynada tanıyamadım ama pes etmedim çünkü kazanmam gereken birisi vardı;sevdiğim kadın vardı.
Almina'ya kanser olduğumu söyleyemedim beni o halde görmesini istemedim çünkü.
Kanseri yendiğimi öğrendiğimde mutluluktan ağlamıştım. Allah kimseyi bu hastalıkla tanıştırmasın diye de dua etmiştim ama kanser bende bi yan etki bırakmıştı,çocuğum olamayacaktı.
Doktor çocuğumun olma ihtimalini yüzde beş olarak demişti.
Yüzde beş.
Bu bilgiyi unutmuştum çünkü kendimi o kadar Almina'ya affetireceğim diye uğraşmıştım ki aklımdan gitmişti ta ki markette onu bebekle görene kadar.
Bebek ona 'anne.'demişti.
'Anne.'benimle olursa duyamayacağı bir kelime.
Sevinç dolu bir kelime.
Acı dolu bir kelime.
O sahneye görmek benim için çok zordu. Oradan ayrıldığımda Almina peşimden gelmişti.
Ne söyleyeceğimi bilmiyordum,onu kendime isteyecek kadar bencildim.
Onu sevecek kadar ben bencildim.
Beni sffetmesini benimle bir hayat yaşamasını isteyecek kadar bencildim.
Zaten aşk bencillik değil miydi?
Beni affettiğin de doktorun kanseri yemişsin dediği kadar mutluydum,yaşam doluydum.
Ama,her şeyde olduğu kadar bununda bir aması vardı.
Onu seviyordum ama hatalar yapmıştım.
Onu seviyordum ama benimle olamazdı.
Onu seviyordum ama onu anne yapamazdım.
Onu seviyordum ama benimle mutlu olmazdı.
Onu seviyordum ama...ama..ama
Ama bütün amalarımı yok eden yine vardı.
Onu seviyordum,hatalar yaptığım halde yine de beni affetti.
Onu seviyordum,benimle olamaz düşünüyorum yine de benimle oldu.
Onu seviyordum,anneliğe hasret kalsa yine de bırakmayacağını söyledi.
Onu seviyordum,onu her şeyden daha çok seviyordum.
Yanımda huzurla yatan sevdiğim kadına baktigimda göğsümün sevgiyle-aşkla büyüdüğünü hissettim.
Benim bu kadına hissettiğim aşktan da öteydi,karşıma çıkmasa bu duyguyu asla tadamayacaktım.
Ona bakmak bile huzur vericiydi.
أنت تقرأ
Kızıl Vurgun
قصص عامةBen bir adam sevdim, Onu o kadar çok sevdim ki yaptığım yanlışları,hataları görmedim. Ben bir adam sevdim, Yanlışlarla dolu bir adamı. Ben bir adam sevdim, Onu o kadar çok sevdim ki onun uğruna yüreğimden olmuştum. Ben bir adam sevdim, Beni yıkan,pa...
