Pleasure BOOK #1 : A M B E R✔️

Chapter 18

AMBER'S POV

I rolled over that morning and felt the bed beside me. Cold. Empty. Distant. Gaya ni Simoun. Tumitig ako sa kisame habang dinarama ko ang hubad kong katawan na natatakpan ng kumot. My pussy throbbed between my legs, a stark reminder of the evening before. I closed my eyes and groaned, tossing the covers of my body and standing up. Pero nang subukan kong tumayo, ay muntik pa akong matumba.

Bawat parte ng katawan ko ay isinisigaw si Simoun. Bawat galaw ko mula sa kama hanggang sa banyo ay nagpapaalala sa akin ng mga nangyari kagabi. Tumayo ako sa harapan ng salamin. Nagtoothbrush at ginawa ang morning rituals ko. One word rushed on my mind.

Pagkakamali.

Ipinikit ko ang mga mata ko at naalala ko kung paano ako nagmakaawa sa kanya. Idinura ko ang toothpaste sa sink at humuhot ng malalim na hininga.

Masyado na akong nadadala sa pantasyang ito. I had to keep my head in the game and remember I had job to do. Kleyente ko si Simoun, at iyon lang dapat. Pagkatapos ng isang linggo ay babalik na sya sa penthouse, at sa business nya o kung saan mang lugar nya inuubos ang oras nya, at ako tatakbong muli. Magpapanggap. Tatayo sa harapan ng iba't-ibang lalaki para sa bayad at maging maganda sa mga dinner dates.

And it seemes as I wasn't the only one regretting our tryst.

Iniiwasan ako ni Simoun buong araw. Kapag lalapit ako o papasok sa isang lugar na nandoon sya, aalis na lang sya. Nahuli ko sya na nasa library ng isang beses at tumayo sya, lumipat sa isang sulok na madilim, malayo sa akin. Na para bang isang akong napakapangit na babaeng hindi nya kayang matignan sa mukha.

Pinapasakit nun ang sikmura ko.

Kapag binabaliwala nya ako, pakiramdam ko ang dumi ko. At hindi ko gusto ang ganoong pakiramdam. Oo, hindi ako perpekto. Hindi ako isang "lady" na gaya ng gusto ng iba na maging ako. Pero ginagawa ko ang lahat sa abot ng makakaya ko. My mother taught me that. No matter what I was doing, it had to be well or it wasn't wort being done at all.

I hated feeling dirty. But everytime Simoun excused himself from my presence, it reinforced that notion- that I was nothing but a damaged fucktoy.

I ventured out back and made my way for the stables. The horses would cheer me up, lagi naman. Pumasok ako sa stables at tinapik ang ulo ng lahat ng kabayong nakadungaw sa akin hanggang sa makita ko si Sassy, ang magandang kabayo na iningatan ako dalawang araw na ang nakakaraan.

Isinandal ko ang ulo ko sa kanya't pumikit. I let a heavy sighed. Gusto kong kalimutan ang mga nangyayari, pero ipinapaalala naman ng mga kabayong ito kung ano ang mga nawala sa akin. My mother, with her hair flowing behind as she galloped through the fields. My father, with his proud smile everytime I learned a new trick or galloped few more on a bareback horse.

Bumuhos ang mga luha ko dahil sa pagkapuno ng masasamang ala ala sa utak ko.

Nawala ang lahat sa akin ng makulong si Dad. Nawala sya sa akin, ang pag aaruga ni Mom, ang katinuan nya, ang ngiti nya. Naghirap kami at nawalan ng bahay, ang kabayo ko. Lahat ng bagay na naipon ko, ang pamumuhay ko at ang mga bagay na nagpapasaya sa akin. Nawala lahat sa isang kisapmata. Walang natira sa akin. Wala. Walang bahay. Walang magulang. Walang kapatid. Walang pera sa bangko. Walang kabayo.

Wala.

Mag isa lang ako at nakakapagod.

Inubos ko ang oras ko sa pagtulong sa mga keepers na mag pakain ng mga kabayoo paglilinis ng mga kulungan. Alam kong nagtataka sila pero wala akong pakialam. Working up a sweat and being around with such a beautiful and gracefula animals made me feel a little more whole again. At mailayo na rin ako kay Simoun, na halatang halata namang ayaw makita ang mukha ko.