"Don't you fucking dare make my Mom such an excuse." Yudo said, may pag babanta.
Shadden just chuckled.
"Not an excuse. Just a fact. Just a fact, Yudo. You should have known me first before barging in here. And oh, was what was that again? You can't be dealt so easily? Well, I'm sorry, cause so am i." Blangko ang expression na sabi nya dito.
Nag pumilit na pumalag si Yudo pero dahil marami itong bantay ay he couldn't do much.
Nginisihan ni Shadden ang lalaki.
"No one touches my students. Specially, My Celeste." With that ay patulak na binitawan nya ang kwelyo nito.
After that, Yudo was dragged away from him, with the other students. May kung ano ano pa itong sinisigaw sa kanya pero hindi nya iyun pinansin. Nag lakad narin sya paalis sa lugar nayun.
"I will definitely hear everything of this at home, Shadden." Komento sa kanya ng ina habang nag lalakad sila. Tunanguan nya lang ito.
Nag lalakad na sila papunta sa clinic.
"Alright. Just deal with me later. I still have many things to do."
When they reach the clinic ay naabutan nila si Hector duon. Kinakausap nito ang nurse. Si Celeste naman ay nakaupo sa clinic bed at nakatulala lang na nakatingin sa bintana, habang sinisuklay ng isa pang nurse ang buhok nito. Maayos narin ang bihis ng dalaga.
Relief flooded Shadden's system.
Tinanguan sya ni Hector.
"How is she?" Ina ni Shadden ang unang nag tanong. Medyo nag worry din ito sa nangyari sa dalaga. Babae pa naman. But most of all ay curious sya sa babae na ito.
She isn't dumb. Alam nyang ito ang rason kung bakit tila naging ibang tao ang anak nya kanina.
"She's already fine, Mrs Selveron. May mga kaunting galos lang."
Hinayaan ni Shadden ang ina at si Hector na mag usap. Nilapitan nya si Celeste, and the nurse na kasama nito gave them privacy.
"Celeste." Tawag nya sa dalaga. Mabilis itong humarap sa kanya.
"Shadden!" Celeste hugged him. Hindi naman nakatakas sa paningin ni Shadden ang ilang galos sa mukha ng dalaga. Mapula rin ang leeg at braso nito.
For a moment ay parang gusto nya na lang na balikan si Yudo at bugbugin ulit ito.
Kinalma nya ang sarili.
"How are you feeling?" Tanong nya sa dalaga pag kakawan.
"M-medyo ok naman ako. O-ok na ako. Salamat. Sorry din... Nanggulo na naman ako dito sa school mo. Nasira ko pa ang bagong uniform na binili mo sa akin." Napapayukong turan sa kanya ni Celeste.
Hinawakan nya ang mukha nito and made her look at him.
"Don't say that. It's not your fault this time. Hindi bat sinabi mo na di mo naman sila kilala? They just suddenly attacked you. Huwag mo na silang isipin. Hindi na sila makakabalik dito or even touch you again." Marahan ang boses na pahayag nya kay Celeste.
"And don't worry about the uniform. Makakabili ulit ako nun."
Yumakap ito sa kanya. Ramdam ni Shadden ang panginginig ng dalaga, and how he wish na may magagawa pa sya para pagaanin ang pakiramdam nito.
It must have been so traumatic for her.
Shadden hugged Celeste back. Maamo ang mukha at nag aalala para sa dalaga. Lahat ng yun ay hindi nakatakas sa paningin ni Prizelia.
Tahimik nya lang na pinapanuod ang dalawa. Observing.
"She must be the girl." Bulong ni Prizelia sa sarili, pero pag kakawan ay nag simula naring umalis.
Her visit is done.
"Hector, mauuna na ako. Pakisabi nalang sa anak ko na umalis na ako. Tell him something came up. And oh, do something about that student. Yudo Meksu. I'll leave everything to you."
"You can leave it to me, Mrs. Selveron" With that Prizelia walk out the clinic.
Hindi nya ganun nagustohan ang nangyari sa mga araw nayun, but she got what she came for. Actually she watched more than enough of it.
Hindi palang sya sigurado kung ano ang sunod nyang gagawin. Hindi nya rin alam kung makakabuti ba sa anak nya ang nangyayari.
Siguro ay mag iintay pa sya ng kaunting oras. Mahuhuli at aamin din sa kanya si Shadden about that girl.
With that thought in mind ay tuluyan nang umalis ng university si Prizelia.
Sa isang tagong gilid naman na malapit sa clinic, stand a girl. Nakasilip at tila nag mamatyag at nanunuod lang ito sa nangyayari. Nakakuyom ang kamao. Walang expression ang mukha, pero kung tititigan mo sa mata ay makikita duon ang nag babagang mga emosyon nito.
Pinag halong galit, pag kadismaya, inis at higit sa lahat ay selos.
Napanuod nito lahat ang nangyari. Nakita nya kung paano magalit si Shadden para sa trouble maker nayun. And how she hate that fact. Nag seselos sya at ikinagagalit nito iyun lalo.
Sa isip isip ng babae ay kung ano ba ang kaespe-espesyal sa trouble maker nayun. Mas maganda at proper naman sya duon. Kaya anong nakita ni Shadden sa babae nayun?
She was mad. Hindi nya matanggap ang nakita at napanuod. Hindi nya matanggap na Shadden actually care for that trouble maker than her.
And how unfortunate na hindi man lang nagalusan ang babae nayun sa kamay ni Yudo. Hirap na hirap pa naman syang kombinsihin ang lalaki na gawin ang mga bagay nato.
Apaka laki ng ibinayad nya dito. Hindi lang pera. Nahirapan din syang papasukin ang mga ito sa loob ng university. Dapat pala ay sinabi nya nalang sa mga ito na saktan na agad ang dalaga.
She was very disappointed on how everything played and turns out.
The girl gritted her teeth. Pero hindi sya susuko. Makikita ng trouble maker nayun ang hinhanap nito pag nanatili itong nakadikit kay Shadden.
"What are you doing here? Oras ng klase."
Napaayos ng tayo ang babae. Nilingon nito ang nag salita.
"Frost..."
-SYMPHONY OF THE PAST
-EDITED|REVISED
-KINDLY LEAVE A VOTE✨
أنت تقرأ
Symphony Of The Past
العاطفية"...Nightmares are not scary. But being haunted by the past, does... Like an intoxicating poison, it kills... More than your morality could think off..."
