Gözlerimi kapatmıştım ki odanın kapısı çaldı. Gözlerim açılırken derin bir nefes bıraktım ve gelmesi için komut verdim. Rüzgar kapının önünde dururken
"Abi annem çağırıyor yemek için." dedi. Gülümserken yerimden kalktım ve Rüzgar'ı yanıma çağırdım. Gülümserken koşarak yanıma geldi. Koltuk altlarından tutup kucağıma oturttum. Yanağından öptükten sonra
"Okul nasıldı bakalım bugün?" dedim. Derin bir nefes bırakırken gülümsememe engel olamadım.
"Lina ve Yaprak kavga etti. Küstüler sonra da. Onları barıştırmak için uğraştık. Ama barışmadılar."
"Neden kavga ettiler?"
"Lina benimle evcilik oynamak istedi. Yaprak'ta üçümüz oynayacağız dedi. Sonra kavgs ettiler." Kahkaha atarken Rüzgar'ı sıkı sıkı sardım.
"Abicim senin için daha şimdiden kavga etmeye başlamışlar. İlerde düşünemiyorum seni."
"Ama abi ben mutlu değilim ki kavga ettikleri için."
"İlerde paylaşılmamak nasıl bir duygu anlar mutlu olursun." deyip derin bir nefes aldım. Sonra Rüzgar'ın saçını karıştırıp
"Haydi kalk bakalım yemek yemeye gidelim. Annem bizi yer yoksa." Rüzgar gülerken beraber kalktık ve odadan çıktık.
Eslem'in Ağzından:
"Hepiniz hazır mısınız bakalım?"
"Hazırız anne çıkalım hadi." dedi Ulaş.
"Eslem diğerleriyle nerde buluşacaktık?"
"Ablamların evin önünde hep beraber buluşacağız sonra ise yola çıkacağız."
"Tamam, hadi bakalım çocuklar hepiniz arabaya." dedi Meriç ve Ulaş'la çantaları alarak evden çıktılar. Bende anahtarla ve çantamla evden çıktım. Kapıyı kilitleyip arabaya doğru ilerledim. Meriç çocukların kemerini takarken Ulaş çantaları bagaja koyuyordu. Bende geçip yerime oturdum. Telefonum çalmaya başlarken montumun cebinden çıkardım ve arayana baktım. Sonra cevaplandırdım.
"Efendim Gece?"
"Eslem çıktınız mı?"
"Yerleşiyoruz arabaya, ablamlara geçeceğiz şimdi."
"Biz ordayız da Zeycan abla sorsana nerdelermiş dedi."
"Kim kim var?"
"Nefesler ve siz yoksunuz sadece."
"Mira mı kullanıyor onların arabayı?"
"Başka kim kullanacak Eslem Cenk daha tam duramıyor ki ayakta. Mecbur o kullanıyor."
"Hee anladım tamam, geliyoruz ya 10 dakikaya falan orda oluruz."
"5 dakika." deyip arabaya oturup anında arabayı çalıştırdı Meriç.
"Kemerini taksana ya."
"Takarım abimlere varalım da."
"Tamam siz birazdan burda olursunuz ben anladım." deyip kapattı Gece. Bende Meriç'e yandan bir bakış attıktan sonra sesimi çıkarmadım.
Esim' in Ağzından:
"Dönüşte gitmemiz gerekiyor yani."
"Baba benim okulum var. Ben gelemem, derslerimin tam başladığı zamandayız birde yani. Son sınavlarım var sonrasında karne alacağım. E sezonun son maçları da var."
"Yalın haklı Ayaz, Yalın gelemez. 3 hafta daha bekleyemez miyiz?"
"Babam acil dedi Esim."
"E sen tek git. Biz Yalın'la kalırız."
TÇ3-43
Start from the beginning
