His eyes found hers

10.

Ik rij naar de huisarts om me te laten onderzoeken waarom ik zo weinig binnen krijg want als ik dit niet laat nakijken dan kan alles weer eindigen zoals vroeger. "Hallo mevrouw bent u hier op afspraak" vraagt de vrouw achter de houten balie. Ze heeft knal rode lippenstift en kauwt op haar kauwgom met haar mond open. Ik knik en kijk een beetje nerveus "achternaam" vraagt ze "Brown" de vrouw knikt en kijkt op haar computer en typt iets met haar lange nepnagels "dan mag u naar de wachtkamer" ik knik alweer en loop naar de wachtkamer. Wanneer ik de wachtkamer in loop zie ik allemaal verschillende mensen ook in de ruimte zitten, ik besluit om naast een meisje te gaan zitten "hey" zeg ze nerveus "hai" zeg ik met dezelfde toon "waarom zit je hier" vraagt ze "een check" zeg ik kort maar wel grinnikend "jij" vraag ik haar "ik heb mijn  vinger tussen de deur gehad dus ik moet hem ook even laten checken "wats je snap je ziet eruit als een leuk meisje" zegt ze grappig en ik grinnik even ik geef haar mijn snapchat naam en zij voegt mij daarop. "Sophie Jan" zegt een arts als hij de wachtkamer binnen komt "dat ben ik" zegt ze en ze staat op "leuk met je kennis te maken" zeg ik en ze glimlacht voordat ze weg loopt.

"Goedemiddag mevrouw Brown" zegt de arts als ik de kamer binnenkom "goedemorgen" ik geef haar een hand "je had een afspraak gemaakt voor een check" ze kijkt naar haar computer ik knik "ik heb de laatste tijd geen trek in eten" zeg ik en ze typt wat op haar computer "en ik weet niet waar dat aan ligt" ga ik verder "heb je in het verleden hier problemen mee gehad" ze kijkt me aan en ik weet niet wat ik moet zeggen "ja maar toen deed ik het met opzet het niet eten" ik kijk naar de grond "dan mag je even op het bed zitten" ik loop naar het bed toe en ik doe wat ze heeft gezegd.

"Je mag van het bed af" de arts loopt weer naar haar bureau en ik stap van het bed "maak je maar geen zorgen er is niks ernstigs aan de hand" stelt ze me gerust "maar ben je de laatste tijd erg emotioneel geweest" ik denk na, best wel erg vanwege het gedoe met Alex "ja" knik ik "elke keer als je emotioneel werd heb je het volgens mij ingehouden en dat is niet goed want dat maakt je vol en je moet juist al die emoties eruit gooien"                                                                               "ik snap het dankjewel" ik knik dankbaar  "het belangrijkste is dat als je voelt dat je moet huilen dan moet je het niet inhouden maar gewoon huilen want het moet er allemaal eruit" zegt ze nog voor het laatst en ik knik ze geeft me een hand en ik neem hem aan. 

"Hayley we zijn thuis" roept mijn moeder en ik hoor Tom de trap al op rennen en stormt mijn kamer in "waar was je vanochtend ik kon je niet wakker maken" hij blaast zijn plukje haar voor zijn gezicht weg ik loop rood aan en voordat ik kan antwoorden roept mijn moeder Tom naar beneden ik haal opgelucht adem. Ik kan niet tegen hem zeggen dat ik bij Alex heb geslapen. "Hallo lieverd" mijn moeder komt mijn kamer in "hey mam" ik glimlach "ik had een telefoontje van de arts en ze zei dat jij bij haar bent geweest" ze kijkt me aan en ik knik "waarom heb je niet gezegd dat je een doktersafspraak had" mijn moeder kijkt bezorgd "sorry ik heb er niet aan gedacht maar het was niks speciaals gewoon een check" zeg ik 'ik kan niet zeggen tegen haar dat ik moeite heb met eten' ze knikt en geeft me een knuffel "kom je zo naar beneden we gaan bijna eten" ze loopt daarna weer naar beneden. "Goedenavond allemaal" ik kom beneden en ga aan tafel zitten "heb je Alex ergens gezien" vraagt Henk aan mij "nee sorry" zeg ik.

Ik hoop niet dat hij naar een of andere feest is gegaan en zich vol aan het zuipen is.