His eyes found hers

9.

"Waar gaan we naartoe" zegt Alex als we buiten zijn "maakt niks uit" zeg ik zachtjes ik weet dat mijn moeder niet blij is als ik alleen ga maar ze hoeft niet te denken dat ik energie voor hem heb "oké dan neem ik je wel ergens naartoe" Alex zucht en loopt naar zijn auto hij opent de deur voor me en ik stap in.  Hele rit hebben we ruzie gemaakt. 

Eindstand ik dacht dat die wel spijt zou hebben voor zijn woorden, maar zijn ego is te hoog.

"Breng mij weer naar huis" 

"Jullie zijn vroeg thuis" zegt mijn moeder zodra we de grote huiskamer binnen komen "we konden niks vinden" ik probeer te glimlachen en m'n moeder trapt er in en Henk is te druk bezig met zijn Football op tv "ik ga naar boven ik ben moe welterusten" ik geef een kus aan mijn moeder en een knuffel aan mijn broertje en ik zeg gedag tegen Henk hij heeft het niet eens gehoord want hij zit diep in het Football spel. Ik loop mijn kamer binnen en probeer mijn tranen in te houden net als altijd

Het lukt me maar niet om in slaap te komen ik heb alle lig posities geprobeerd maar niks werkt. "HELP HELP" hoor ik opeens ik sta op en loop naar de hal het is Alex. Heeft hij een nachtmerrie? Ik loop zijn kamer in en probeer hem wakker te maken "Alex Alex" ik schud hem heen en weer "wordt wakker" zijn blote boven lichaam is helemaal bezweet en zijn hart gaat helemaal tekeer "Hayley" hij schrikt wakker "ik ben hier" zeg ik fluisterend "dankjewel" zegt hij zachtjes  ik knik en wil op staan om weer terug te gaan in bed maar Alex houdt mijn arm vast "ga niet weg" zegt hij hulpeloos en ik stop meteen met nadenken "kom bij me liggen" zegt hij nog steeds met een zachte toon ik stap bij hem in bed en ik ga zo ver van hem liggen "Hayley kom eens wat dichterbij" ik draai me om "en kijk hem aan mijn hart zegt dat ik bij hem moet gaan liggen dus ik kom dichtbij hem liggen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en hij houdt ongemakkelijk zijn hand omhoog niet wetend waar hij het moet zetten maar uiteindelijk legt hij het op mijn rug.

Ik word wakker en zie dat Alex mij aanstaart "heb je naar me zitten te kijken" ik probeer mijn ogen open te doen "ja je bent mooi als je slaapt" ik voel de vlinders op komen "hoe laat is het" ik schrik we moeten naar school "11:00 uur" zegt hij kalm ik spring van bed af "we zijn veel te laat" ik ren rond de kamer van Alex  "je weet toch wel dat we vandaag vrij zijn toch" hij grinnikt "o ja vergeten" ik zucht en loop dan zijn kamer uit. Ik ga voor een warme douche, kleed me uit en stap de douche in.

"Daar ben je schoonheid" zegt Alex zodra ik beneden ben gekomen "noem mij geen schoonheid" ik zucht "waar is jullie kok" vraag ik "in de keuken en het is trouwens een kokkin " hij rolt met zijn ogen ik loop naar de keuken en zie een vrouw met een koksmuts "goedemorgen mevrouw ik wou me even verontschuldigen dat ik het eten gister niet heb gegeten" ik kijk haar aan in de hoop dat ze het niet erg vindt "maakt helemaal niks uit jij kan er ook niks aan doen dat je een allergie hebt voor vissen" ze glimlacht lief en ik ben opgelucht "het ontbijt staat al op tafel en daar zit geen een vis in dus je kan het gewoon eten" grapt ze en ik lach met haar mee.

"Wat was je aan het doen" vraagt Alex aan mij en hij doet zijn telefoon weg "ik had me verontschuldigt"  ik haal mijn schouders op "waarvoor"  hij kijkt me aan "ik heb haar gerecht gister niet kunnen eten en ze heeft haar best ervoor gedaan" geef ik als antwoordt "je bent veel te lief gewoon" hij pakt zijn telefoon weer en ik wil naar boven lopen "ga je niks eten" hij kijkt van zijn telefoon "ik heb geen honger" zucht ik "jij gaat wat eten" zegt hij beslissend over mij        "dat bepaal jij niet voor mij" ik doe mijn armen over elkaar "je verhongert jezelf en je hebt het niet eens door je moet wat eten" hij staat op en loopt naar me toe en neemt me weer mee naar de eettafel "eet een broodje" hij pakt een broodje en legt het op mijn bord. Nadat ik mijn broodje met moeite heb gegeten loop ik naar de hal. "waar ga je naartoe" vraagt Alex terwijl hij met mij meeloopt naar de hal " ik ben jou niet steeds verklaring verschuldigd waarom vraag je steeds wat ik doe of waar ik naartoe ga" ik trek mijn jas en schoenen aan "maar omdat je zo nieuwsgierig bent zeg ik het wel ik ga met de groep naar de bios" hij knikt en loopt dan naar boven en ik pak mijn tas en loop naar buiten. Ik pak mijn fiets en fiets naar de huisarts.