~Kara Melez JJK~

~38~Kuzen

Geri döndüm🙋🏻‍♀️

Keyifli Okumalar~

Ben ilk önce su atacaktımki birinin işaret parmağımı yakaladığını hissetdim. Arkama baktim.
Jisa-"Beni unuttunuzmu?"
Gülümsedim
Ben-"Tabiki hayır"
Ona tekme attım.
Ben-"Beni bununla kandıra bileceğinimi sanıyorsun? Jisa eğitimde ve eğitiminin bitmesine daha 10 gün var sizi aptallar"
Biliyordum ilüzyon sihirlerinden biri. Ama bu ilüzyonlar siz onun kalbine birşey yaptığınızda yok oluyor. Ancak o size zarar vere bilir.

Kang Chul kurt adama dönüşüb amcamın üzerine atladı.
Jungkooka baktım o donup kalmıştı.
Ben-"Kahretsin"

Jungkooka doğru vampir hızımla koştum.
Waow doğrusu olacağını bilmiyordum. Demekki güçlerim iradenimle çalışıyor. Herneyse.
Ben-"Jungkook sakın! Sakın ona kanma sana hipnoz yapmaya çalışıyor."
Bana baktı.
Gülümsedi.
Jungkook-"Hayır ben onun oğluyum kimse bana hipnoz falan yapmıyor yalanlarını kendine sakla"
Ben-"Ne?!"
Göz kırptı.
Jungkook-"Merak etme onun hipnozlarına falan kanmam. Sadece onunla ve ya yanımızdakiyle küçük bir oyun oynamaya ne dersin?"
Gülümsedim.
Akıllıca.
Ben-"Demek sende onlardandın ha?"
Gülümseyip başını olumlu salladı.
Bir anda üzerime atladı.
Çok hızlı. Dur bir dakika üzerime neden atladıki?
Kulağıma yaklaştı ve fısıldadı.
Jungkook-"Sana biri ateş topu fırlattı"
Ben-"Kim ola bilirki?"
Jungkook-"Burada ona yardım eden görünmez biri var"
Jungkooka tekme attım. 1 metre kadar soluma fırladı ve ağaca çarptı.
Ben-"Ups şimdi gerçekten ağzıma sıçacak"
Bir anda önümde belirdi.
Ne zaman olduğunu bilmediğim bir anda tekme attı ve kendimi yerde buldum.
Ben-"Jungkook senin ağzına sıçayım emi"
Gülmemek için dudaklarını sıkmaya başladı.
O an bir ses geldi.
Kang Chul-"Ah"
Kang Chula baktım. Amcam onu ejderhaya dönmüş bir şekilde kovalıyordu.
Dur
Ne?!
Ejderhamı
Müthiş!
Jungkook-"Kendine gel"
Ve yüzümde bir acı hissetdim.
Ben-"Şimdi işin bitti!"
Jungkook-"Merak etme ona yardıma gelecekler"
Ben-"Peki kim?"
O an yanımıza 6 kurtadam atladı.
Bir tanesi sağımdaki ağaca atladı.
Bir tanesi yerde olan sahte Jisayı pençesiyle yakaladı.
Diğerleri etrafımızı sardı.
En öndeki insan formuna döndü. Oha
RM?!
Diğerleride kendi formuna döndü.
OHA!
Bunlar BTS.
Ben-"Ama nasıl?"
RM-"Aslında biz vampir değil kurtadamız."
Ben-"O zaman nasıl arkadaş oldunuz?"
RM-"Çünki biz Jungkookun kuzenleriyiz"
Jungkook melez olduğu için yarısı akrabası normal olarak kurt
(Yazar:Baba taraf kurt anne taraf vampir)
Ben-"Peki neden kendinizi vampir gibi gösterdiniz?"
Jin-"Okuldakiler şüphelenmesin diye. Kurtlarla vampirler arkadaş olmaz. Bu yüzden"
Ben-"A okul babamın okulu olduğu için size özel bir güç uyguladı değilmi?"
Bu güç onları vampir gibi gösterecek.
(Yazar: Aslında şöyle. Kurtlarla vampirlerin arkadaş ve ya arkraba olmasında bir problem yok. Ama bu akademideki çocuklar kıskandıkları için bir birleriyle anlaşamıyorlar. Yani Se Ranın babası akademideki çocukların öyle yapacağını bildiği için öğretmenlere özel istekte bulundu. Öğretmenler sihirle onların vampir güçlerine sadece derslerde sahip olmalarını sağlıyor)
Neyse
Başlarını olumlu salladılar.
Sağıma baktım.
Suga bir kızın boğazını sıkıyordu. Ama kızın yüzü gözükmüyordu.
Demek görünmez bok suratlı buymuş!
Rm-"Sizi izleyip hipnoz etmeye çalışan biri"
Kıza doğru yürümek istiyordumki biri sol kolumu tuttu.
Rm-"Onu görmeye hazırmısın?"
Başımı olumlu salladım ve kolumu ondan kurtardım.
Ona doğru yürümeye başladım. Arkamdan ayak sesleri geliyordu. Jungkook ola bilir
Kıza yaklaştım ve yüzüne baktım.
Ben-"Ama sen?!"
Gülümsedi.
Ri Jin-"Evet ben senin kuzeninim"
Ben-"Ama nasıl aynı görüne bilirsiniz?"
Ri Jin-"Çünkü büyüyle bu görüntüye döndüm. Bir akşam gerçek yüzüm bir anda değişti ve onun görüntüsüne döndüm. Ablanın"
Ben-"Zaten senin ablam olmadığını biliyordum ama kuzenim olduğunu bilmiyordum"
Suga-"Ona ne yapayım?"
Ben-"Jin oppayla sen onu babama götürün"
Başını olumlu salladı.
Batı tarafına baktım. Ve vampir hızımla oraya koşmaya başladım. Abimi ondan kurtarmalıydım.
Dur
Abi ne ya?
Neyse.
Sağıma baktım.
Jungkookda vampir hızıyla benimle birlikte koşuyordu.
Ben bakınca oda baktı ve göz kırptı.
Önüme döndüm.
O an solumda bir şey hissettim.
Helena!
Helena-"Üzgünüm geç kaldık!"
Ben-"Ne?!"
Başıyla arkamı gösterdi.
Arkama baktım. Oha!
Kamptakiler burada!
Önüme döndüm ve daha hızlı koşmaya başladım.
O an ağzımdan bunlar döküldü.
Ben-"Şimdi işin bitti amca!"

Üzgünüm bölüm atamıyordum. Wattpad telefonumdan silinmişti. Onu indirdim ama hesabımı açamadım. Uzun uğraşlar sonucu açtım. Tekrar üzgünüm.

Bu arada 20 kişi Se Raya katılmış.
Diğer 20 kişi öğretmenlerin kafasını karıştırmak için Se Ranın yanına gelememiş.
Öğretmenlere diğer çocukların kaybolduğunu söylemişler.

Bye~