Three Seconds ✔

10

Nagpahinga muna kami ng ilang minuto bago bumalik sa school. As what I expected, walang maayos na klase hanggang four o'clock ng hapon.

Ako pa rin ang tao sa mansyon maliban sa mga maids. Hiniga ko ang sarili sa couch at doon na nakatulog. Minulat ko lang ang mga mata nang makarinig ng mga yapak. Napatingin pa ako sa sariling suot. Naka-uniform pa rin ako at parang mangkukulam sa gulo ng buhok.

Humakbang ako patungong dining room, at napatayo naman sina Papa at Auntie nang makita ako. Walang kibo akong umupo at pinakinggan nalang ang pinag-uusapan nila.

"How was you day, honey?"

"Good. Nice."

Sinuklay ko ang buhok gamit ang sariling mga daliri. Marami silang tinanong sa 'kin, pero tipid pa rin ako kung sumagot. Kagaya ng nakasanayan, tumayo ako kahit hindi pa sila tapos kumain.

Busangot akong umakyat sa hagdan at muli na namang natulog. Maaga akong nagising kinabukasan. Pagdating ko sa school, pinagkakaguluhan na ang bulletin board.

Lumapit ako rito, at may iba pa ring kakaiba kung tumingin sa 'kin. Pero kahit papaano ay kaunti nalang sila. Mas marami na 'yung nginingitian at binabati ako. Bago makarating sa building namin ay madadaanan ko pa ang court at doon ko nga sila nakitang apat. Nagtayuan naman ang mga 'to paglapit ko, at tinanggap ko 'yung papel na nilalahad ni Ytang.

"Akala ko ba next day pa ang announcement?" pabulong kong tanong. Nagkibit-balikat naman sila, kaya binasa ko nalang ang whole content.

"Yey! Pasok ka! Pasok na pasok!" naunahan pa 'ko ni Lowelyn sa pag-se-celebrate. Nasa papel lahat ng names ng naka-pass sa audition. Ang sabi ng moderator ng event kahapon ay next day pa ang announcement. Akala ko ang ibig niyang sabihin sa next day ay hindi ngayon, akala ko bukas pa o sa susunod na bukas.

"Kinakabahan ako, gashong." Tinawanan ni Lowelyn ang sarili.

Pagka-recess ay nag-stay kami sa court. May bench doon at hindi lang naman kami ang naroon. Mostly ay mga freshmen ang madalas kong nakikitang nakaupo malapit sa 'min. Kanina pa nila bukang-bibig ang patungkol sa paparating na Acquaintance Party.

Nag-isip-isip naman ako kung ano kaya ang magandang gawin sa talent portion. Siguradong maraming sasayaw at kakanta. Gusto ko 'yung naiiba. Pero sa pagsasayaw lang talaga ako magaling. Gusto ko sana na mag-spoken poetry nalang pero kulelat ako roon. Baka pagtawanan pa 'ko ng lahat kapag gano'n nga ang gagawin kong talent.

"Kung mag-acting ka nalang kaya?" suhestiyon ni Lowelyn. Umiling ako bilang sagot. Kung 'di ako magaling tumula, ay mas lalong betlog ako sa mga acting-acting na 'yan. Parang wala 'ata akong choice nito kundi sumayaw nalang.

"Ano ba'ng talent mo?" Mukhang malalim pa ang iniisip si Joyce.

"Sumayaw."

Umayos ako ng upo at pinatong ang siko sa dalawang hita. Napatingin nalang ako sa malayo. Nakita ko sa announcement kanina na isa sa mga judge si Hershly. Wala akong kaalam-alam kung papaano 'yun nangyari.

Head ng MAPEH Department ang Mama niya, kaya siya ang ginawang sub. Never akong na-challenge ng ganito. Sa dinami-rami ng mga nasalihan ko simula noong grade 7, ito lang talaga ang unang beses na nakaramdam ako ng grabeng pressure.

Kung noon, palagi akong confident, ngayon naman ay nawalan na 'ko ng pag-asa sa mundo. I never wanted to win in any contest for being a participant was enough.

"Anong klaseng sayaw?" tanong ni Ytang habang may kinukuha sa bag niya na kung ano. May nilabas itong suklay at sinuklay ang buhok niya. Napaisip naman ako ng ilang segundo.