Êgêrie // Marvel Imagine

Pietro

Çeviri
Olay:  Ruh eşi Au
kelime sayısı: 696
Cr-Tumblr: dabblinginmarvel

Pietro koşmak istedi. Ve sadece koşmak değil, sadece kontrollü bir ortamda koşu bandında değil. "Normal insan hızıyla" koşmak istedi. O kadar istiyordu ki sabırsızdı.

"Woah, hey, sakin ol." Dedi solundaki bir doktor.

Dizinin gerginliği bir parça yavaşladı ama bitmedi, sesin kaynağına da bakmadı. Hastane yatağından kalkmak istedi. "Bak, normale dönmek istediğini anlıyorum, ama iki saat boyunca neredeyse tamamen ölüydün ve prosedür sırasında iki kez dip yaptın. Güçlerin sayesinde mi yoksa sadece şanslı mısın bilmiyorum ama başkalarının sahip olmaması gereken bir şeyden sağ çıktın. Bu yüzden sakin olman gerekiyor."

Başını tavana bakıp içini çekecek kadar boynunda çevirdi. Birden fazla doktor görmüştü ve bunun da aynı olacağına dair bir his vardı. Yaralarından ve prosedürden iyileşmesinin üzerinden bir hafta geçmişti, kendini gitmeye hazır hissetti.
Ama sonunda sola baktığında seni gördü.

"Merhaba, benim adım Doktor Y/L/N. Seni geri getirmek için hazır bulunan doktorlardan biriyim."

Boynunun ense kısmında sıcak bir karıncalanma hissi yeşerdi, gözleri seninkiyle buluştuğunda omurgasından aşağıya yayıldı. Aynı anda biraz şaşırmış görünüyordun ama kararlılığının sarsılmasına izin vermedin.

"Şu anda yapmanı istediğim şey, kıpırdamadan oturmak, böylece kan basıncını ve nabzını ölçebileyim, böylece -"

"Ruh eşlerine inanıyor musun?" tamamen sözünü keserek ağzından kaçırdı.

Tansiyon manşetini elinde biraz daha sıkı tuttun. "Ruh eşi mi? Hayır, bu fenomen yok. Ortaya çıkan tek şey endorfin ve seks dürtüsünün ilk bakışta aşka dönüşmesidir."

"Öyleyse doğum lekesi olgusunu nasıl açıklıyorsunuz?"

"Basit, insanlar görmek istediklerini görürler. Bir başkasının sahip olduğu tarzda bir doğum lekesine sahip olmak bilimsel olarak mümkün değildir ve herkesin doğumdan itibaren okunaklı bir isme sahip olması da mümkün değildir."

"Bende bir tane var."

"Buna inanıyorsun, söyleyebilirim, ama bu fenomen yok."

"Bilinçsiz olduğumda onu tam olarak göremeyecek kadar meşguldün, ama -" göğüs kafesinin yanında uzun süre iyileşmiş yara dokusuna benzeyen bir çıkıntıyı göstermek için gömleğinin kenarını kaldırdı, ama çok temizdi "- işte burada. Onu bulmalıyım."

Bakmak için eğildin. "Lanetleneceğim. Bu bir isim."

Gözlerin genişledi. "Öyleyse, Y/N senin deyiminle 'ruh eşin' olduğuna emin misin?"

Sen doğrulurken gözlerinle buluşmaya çalışarak usulca, "Eminim." Dedi. Ona izin vermezdin.

"Pekala, onu bulmaya bu kadar kararlıysan, tamamen iyileşmeni sağlayacağız. Sadece kuralları izlemelisin."

"Ben o konuda pek iyi değilim."

"Yani Wanda bana söyledi." Gülümsedin. Arkanda sırıttı ve derinde bir isim olup olmadığını merak etti. Adının bu olduğunu umarak kendini buldu.

Birkaç gün sonra, iyi haberlerle döndün ama Pietro senden önce ağzını açtı.

"Fizik tedaviye ne zaman başlıyoruz?" Pietro sızlandı.

"Soruyu sormaya devam ediyorsun, yine de cevabı dinlemiyorsun."

"Evet, sadece evet kelimesini duymak istiyorum."

Hızlı iyileşmesine rağmen, Pietro üç hafta boyunca fizik tedavi gördü. Etrafta koşmasının üstünden neredeyse bir ay geçeceğini bilmek onu sinirlendirdi. İnsanlara şaka yapmayı ve ruh eşini bulmayı dört gözle bekliyordu.

Haftalar birbirini takip etti, Pietro'dan büyük bir sabırsızlık ve epeyce yürüme ve diğer çeşitli hareketli egzersizler içeriyordu, ziyaretler arasında ayrılabiliyordu. Fizik terapisinin izin verdiğinden daha ileri gitmeye çalışırsa, tüm Yenilmezler ekibinin ona göz kulak olabileceğini biliyordun. Onlarla birlikte ikiniz arasında dostça bir şaka vardı ve ikiniz, mesleğiniz tavsiye etse de etmese de, birbirinizi daha iyi tanımalısınız.

"Tamam, temiz bir sağlık faturan var, ancak ilerlemeni kontrol etmek için seni bir hafta içinde tekrar görmek istiyorum."

Sızlandı

"Ahbap, öldün. Sonra geri döndün. Seni, süper güçleri ve süper iyileştirmeyi aşırı zorlamak istemiyoruz."

Surat astı.

Gelişim kontrolü onu önümüzdeki hafta tamamen temizledi.

Ancak bununla birlikte beklenmedik bir soru geldi.
"Henüz ruh eşinle tanıştın mı?" kontrolünden çıkar çıkmaz sordu.

Saçma sapan şeylere inandığını biliyordun, ama buna gücün yetmedi, özellikle de adı senin kalçanda olduğu için, ama eski bir hastayla çıkma fikrinden memnun olmak konusunda sıkıntı yaşadın. "Bunu neden soruyorsun?" Sesin savunmaya geçti.

Gözlerine bir baktı ve nefesin tuttu. O biliyordu.

"Sen benim ruh eşimsin." Diye fısıldadı Pietro.

"Bunu nasıl tahmin ettin?" Sesin ölçülü ve sabitti, hissettiğin kaygıyı gizledi.

"Çünkü gözlerinin içine ne zaman baksam onu hissedebiliyorum."

"Hayal kırıklığına uğrattığım için üzgünüm ama hastalarla yakın ilişki kurmaya karşı kurallar var."

"Temiz bir sağlık faturam olduğunu ve serbest bırakılabileceğini kendinde söyledin." Durdu, cevabını bekledi ve cevap gelmeyince devam etti. "Bir hafta içinde veya hazır olduğunda yavaş başlayabiliriz."

"Sen, Bay Hızlı Gonzales, işleri yavaşlatacak mısın?" Ağzınızın körleri biraz yukarı doğru kıvrıldı.

Tekrar gevşemeye başladığını bilerek kıkırdadı. "Ruh eşim için, evet."

Gülümsedin ve başka yere baktın. "Pekala. Bir hafta sonra nerede olduğumuzu göreceğiz."

Gözleri parladı. "Teşekkür ederim!" Kaçtı, sonra tekrar koşmadan önce sadece elini öpmek için döndü.