Chapter 23: Paubaya

Začít od začátku
                                    

I tried to blink hoping that I was just hallucinating because of the last incident but when I divert my eyesight for the nth time, I have confirmed that it were them. Another crap! Bigla nanamang may kumirot sa kaliwang dibdib ko after seeing them. Hindi man ako direktang nakatingin kay Dixon but I could sense that he is looking at me.

Bumaba siya ng sasakyan at pumunta sa may passenger seat. He opens the door for me pero nanatili lang akong nakaupo. I don’t know if I can go outside and see them.

Pinagmasdan ko lang sina Ford at Mikee. They talk together at ilang sandali pa’y bumaba na sila. Once again, Ford opens the door for Mikee before going in into his car’s driver seat. He starts the engine and he drives his car right away.

Dinaanan niya pa kami pero hindi siya tumingin sa direksiyon namin. Nang masigurado ko na nakaalis na sila, I took a deep sigh before I went outside. Tiningnan ko kung ano ang reaksiyon ni Dixon pero blanko lang ang mukha niya. I can’t read what’s in his mind.

Tumuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa pinaka-edge ng lugar. I looked directly at the sky habang pinagmamasdan ang bawat pagkinang ng mga bituin sa kalangitan. It looks peaceful na para bang walang problema ang mga bituin. How I wish na maging star nalang ako. Pa-relax-relax lang sa langit habang tinitingala ng karamihan at hinahangaan sa ganda nito.

“Hindi mo man sabihin pero... Halata kong hindi ka okay”

Napansin ko nalang ang pagtabi niya saakin at nakitingin na rin siya sa tinitingnan ko.

“Napapaisip tuloy ako kung...”

Nagdalawang isip pa siya kung itutuloy ba niya ang sadabihin o hindi. But in the end, he came up on continuing it.

“...kung ano ba talaga ang nangyari sainyo kagabi. Just so you know, it was just the first day simula nang umiwas siya sa‘yo pero hindi ko maintindihan kung bakit ganon kalaki ang impact sa‘yo nang pag-iwas niya”

“Dahil bestfriend ko siya—”

“Bestfriend lang nga ba!”

He answered immediately. Napalingon ako sa sinabi niya because I didn’t expect na lalabas ‘yun sa bibig niya.

“I know where he is coming from. We betrayed him. We keep a secret on him, that is why he wanted to distance himself from us. What I don‘t understand is the way you reacted on it. You must have expected that any moment he won’t discern you. But why? But why is it like you don’t expected it? Why is it like there is something else that I wasn’t aware of?”

Biglang naging mapangusap ang kaniyang mga mata. From a ‘can’t read look’, para bang biglang nanlumo at naging malungkot ang kaniyang mga mata. Oras na ba agad para malaman niya ang totoong nangyari kagabi? Oras na ba para malaman niya na nagtapat sa’kin si Ford na isa sa maaring rason kung bakit talaga siya umiiwas sa’kin? I’m not sure of that pero ‘yun ang isa sa mga naiisip ko na dahilan kung bakit siya umiiwas sa’kin.

“Ano ba ang magiging reaksiyon mo kapag bigla akong umiwas sa‘yo? Will you wonder why I do that? Will you keep an eye on me, to know the reason? Because your answer might be the same on what I am feeling right now. It might be similar on what I am doing right now”

Hindi ko alam kung maiintindihan ba niya ang sinabi ko. I used that trick to tell him my answer without directly saying it. If he has a wide mindset, that surely he has, maiintindihan niya kung ano ang ibig kong sabihin.

I Love You My Bestfriend (ILYMBF)Kde žijí příběhy. Začni objevovat