HÜDDAM'IN HAYATI - SEYYİD ALİ - Korku Hikayeleri - Paranormal - Korku

14.bölüm

İfrit reisi zülalın bu sözüne karşılık bana bakarak , çok şanslısın , benim hiç böyle sadık hizmetkarım olmadı , üstelikte bu kadar güzelini hiç görmedim , onu bana ver , bu savaşı bitirelim diyip zülalın yanına gidip onu kolundan tutup taciz etmeye başladığında , zülal onun suratına tükürüp , sen kimsin köpek , biz sadece allaha teslim oluruz ve sadece onun emirlerine itaat ederiz.

Benim görevim efendimize hizmet etmek , onu korumak ve gerekirse uğrunda ölmek.

Şimdi söyle bana ey kafir , seni kim kurtaracak , bu saatten sonra yüce allah seni affetmeyecek , iman edebileceğin bir din bile bulamayıp cayır cayır yanacaksın dediği anda ifrit ordusu kılıcı kaldırıp tam zülale saplayacakken , amra adeta ışık hızıyla uçarak gelip ifrit reisini tek hamlede yere serdi.

Ben ise o anda ifrit reisinin üzerine çöküp , ne oldu , çabuk düştün dediğim anda ifrit reisi beni bir çırpıda üzerinden atıp ayağa kalktı.

Amra ise ifritleri öldürüp zülali kurtarmıştı.

Amraya bakıp , zülali güvenli bölgeye götür dedim.

İfrir reisi ile teke tek kalmıştık.

Birbirimize saldırmaya başladık.

Gerçekten güçlüydü bu kafir.

Biraz dövüştükten sonra beni yere düşürmeyi başarmıştı.

Tam kılıcını bana saplayacakken zülal birden bire kendisini bana siper etti ve aldığı kılıç darbesiyle ağır şekilde yaralanıp yere düştü.

Ben zülalin o halini görünce yerden kalktığım gibi ifrit reisini boğazından yakalayıp , elimdeki kılıcımı hava kaldırıp , sana merhamet etmeyeceğim kafir , sen ölmeyi çoktan hakettin diyip kılıcımı ağzının içine soktuğum anda simsiyah duman gibi etrafa dağıldı.

Ölmüştü sonunda lanetli kafir.

Bu durumu gören ordumuz zafer nidaları ata ata geride kalan tüm kafir ordusunu öldürmüştü.

Ama bu durum umrumda bile değildi.

Zülal yerde hareketsiz yatıyordu ama canlıydı.

Yarası derin görünsede yaşama ihtimali vardı.

Amra gözyaşlarını tutamıyordu.

Zülali al eve götür , gerekli tedaviyi yap diye emir verdim.

Orduya dağılmalarını emrettikten sonra koşarak eve gittim.

İlk işim kızla nikahı düşürmekti.

Ama önce zülali görmem lazımdı.

Affan dedenin odasındaydı amra ve zülal.

Amra ya , nikahı düşürecez gerekli dostları çağır diyip içeri geçtim.

Çok geçmeden de nikahı düşürüp aileyi evden yolladım.

Zülalın yanına gittim.

Yarasına bakıp çare bulmaya çalışsamda başaramadım.

Amraya bakıp , ne yapmamız gerek ,fikir ver dediğim de , bilmiyorum diyebildi.

Zülal kendine gelip konuşmaya bsşladı.

Efendim , özür dilerim.

Tamam zülal , konuşma , yorma kendini diyebildim.