Daesung,polisler tarafından psikolojik ve fiziksel şiddet suçlarından dolayı 20 yıl hapis cezası almıştı. Şimdi Bay Park'la birlikte duruşmadan çıkıyorlardı. O günden sonra Jungkook Jimin'in yanına sık sık uğruyordu,iyileşmesinde ona yardımcı oluyordu. Hem fiziksel yönden yaralarıyla ilgileniyor,hem de onunla yakınlaşmış,psikolojik yönden onu güçlendiriyordu.
"Jungkook,eğer bugün işin yoksa benim bir öğrencimle dersim var,Jimin'le ilgilenebilir misin?"
Jungkook gülümseyip kalabileceğimi söylediğinde,Bay Park ona evin anahtarlarını teslim etti ve arabasına binip gözden kayboldu.
~
Jimin evde daraldığından,biraz hava almak için bahçeye çıkmıştı. Bugünkü mahkemenin sonucunu ölesiye merak ediyordu. Her ne kadar Jungkook ona kesinlikle ceza alacağını söylese bile onun içinde bir korku vardı.
Sokağın başında bir araba sesi duyduğu zaman,kafasını kaldırdı. Bu arabayı tanıyordu,Jungkook gelmişti.
Ayağa kalktı ve bahçe kapısının önüne geldi.
Jungkook arabadan indiği zaman Jimin'in ayakta değneksiz durabildiğini gördü. Sonrasında Bay Park'ın artık Jimin'in ayaklanabildiğini söylediğini hatırladı.
Bahçe kapısını aralayıp minik bedeni kollarıyla sardı. Minik kolları sırtında hissettiği zaman gülümsedi.
"Burası çok soğuk Jimin. İçeriye gidelim de üşüme,hm?"
Jimin dudaklarını büzüştürüp içeride çok sıkıldığını söyledi,ona da kıyamıyordu ama burada kalırsa üşütebilirdi.
"En azından montunu alıp gel. Üşütmeni istemem Jiminshi."
Jimin onayladı ve dikkatlice eve ilerledi. Kalın bir hırka aldı ve tekrar Jungkook'un yanına ilerledi. Çiçeklerle ile ilgileniyordu,bu Jimin'in ilgisini çekmişti. Bu kadar ince olabileceğini tahmin etmezdi doğrusu.
Onlarla konuşuyordu,fakat ne dediği anlaşılmadığından Jimin ses çıkartmadan ona biraz daha yaklaştı. Ki Jungkook ses çıkartsa bile onu duymayacak kadar dalmıştı.
"Siz çok güzelsiniz. Çok güzel ışık saçıyorsunuz. Sanırım sizi yetiştiren kişinin altın gibi bir kalbi olduğundan dolayı."
Jimin garip bir duygu hissetti. Kendisinden mi hoşlanıyordu? Hayır,arkadaşına da söyleyebilirdi bu tür şeyler.
"Sizinle her gün ilgileniyor olmalı. Herkese verdiği sonsuz ilgi ve şefkatini size de fazlasıyla veriyor olmalı. Fakat bana veremiyor,beni arkadaş olarak görüyor,abi gibi. Benim de onu kardeş gibi görmemi bekliyor,ama ben onu asla böyle görmedim. Her zerresine öyle aşığım ki onun,her yerine aşığım. Özellikle o minik kalbini seviyorum."
Jimin gözlerinin dolmasını engelleyemedi,elini yavaşça onun omzuna koydu. Jungkook irkildi ve dolan gözlerini sildi. Duymuş muydu onu? Çiçeklerle olan samimi itirafı duymuş muydu?
"Ben de,Jungkook."
Jungkook'un kocaman bedenine sarılarak bir kez daha tekrarladı.
"Ben de seni seviyorum."
Aslında böyle yapmayı planlamazdım,ama artık uzamasın dedim.
