BÖLÜM 5

2.2K 91 1
                                    

Daha önce böyle bir şey hissetmemiştim. Fazla ileri gitmeden onu ittirdim. "Alıştın sen her fırsatta öpmeye."Bu söylediğimin üzerine çapkınca sırıttı Ulaş. "Daha ilerisini isterim." dedi ve göz kırptı.Yanaklarım şu an kıpkırmızı idi. Yanıyor yüzüm oy."SAPIK" Diye cırlayıp mutfağa girdim. Ulaş arkamdan kahkaha atarak geliyordu "Utandın bakıyorum ,kaçma hemen gel" .

Tezgahın başına geçtim ve puding paketi aramaya başladım. Tatlı iyi olurdu ya. Kilerde bulunca üstte bulunan tahta dolaptan orta boy tencereyi almaya çalıştım. Dikkat ediniz ÇALIŞTIM.Ama alamadım Ulaş bunu gördü ve bana tencereyi verdi.Ona "Teşekkür ederim " dedim. O ise bana "rica ederim lafımı olur"dedi.Her yer ap aydınlıkken birden kap karanlık oldu.Şansa bak benimde karanlık fobim var. Işıkların gitmesiyle Ulaş'a sarılmam bir oldu.

Aslında sarılmam Ulaş'ın da işine gelmişti ve bana "Birileri görünüşe bakılırsa karanlıktan korkuyor"dedi.Ben o sırada hala Ulaş'a sımsıkı sarılmış duruyodum.Ulaş "Hadi gel dolapta mum olması gerek"dedi ve elimi tuttu.Sonunda dolaptan mumu aldık ve yaktık ama ben hala korkuyordum.Ulaş'a "Uykum geldi.Ben uyumaya gidiyorum."dedim.Aslında Ulaş'la uyusak fena olmazdı çünkü çok tırsıyordum.Aman ne diyorum ben. 

Yatak odasına girdim ve yatağa yattım.Karanlık oda da tek başımayım.HARİKA! Hem de bir dağ evinde. Of çok korkuyorum!

"Korkma,korkma." diyip ağlıyordum.

Birden kapı açıldı ve içeri Ulaş girdi.

Ağlamış olduğumu görmüş olacak ki hemen yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı.

Ona ait has kokusu o kadar güzeldi ki insanı kendinden geçiriyordu.

"Tamam, geçti mavişim.Korkma ben yanındayım." dedi.

"Yanımdasın." diye fısıldadım.

Ve onun güzel kolları arasında uykuya daldım.

--------------
MULTİ ULAŞ ☺

KıskançHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin