Invisible Strings

8

Pinahiram niya ako ng cellphone at dinial ang number ni Terrence.

"Hey, Terry" bati ko sakaniya. He ranted about how I vanished without telling him. "Can you get me dito sa NAIA? Drop me kina Celes and don't tell Reina I'm home.. thank you."

Agad ko ng binaba ang tawag dahil sa sinasabi niya. The flight attendant patiently waited for me. "Pwedeng tumawag pako ulit?" Nahihiyang tanong ko.

Tumango lang siya. Kaya naman tinawagan ko agad ang number ni Celestin which is surprisingly saved in her phone. Do they know each other?

"W-What in h-hell?" Bungad ni Celes. Halata ang pagkagulat niya sa boses niya. There's no mistaking it, magkakilala nga sila.

"Master?"

"Ziyah?" And I know, there's disappointment in his voice now.

"Celestin Heidi?"

"Ziyah Isabelle? What the hell you're with Esna, oh wow"

"Ugh, yes" realizing Esna ang pangalan ni flight attendant.. "about that, ikukwento ko nalang mamaya. Can I stay with you for the meantime?"

Tumikhim siya sa kabilang linya. "Siyempre naman. I have stocks of your favorite wine"

"Kaya kita favorite eh."

"Welcome back. Dika nagpasabi agad. May susundo naba sayo?"

"Si Terry—"

"Okay, di pa pala siya tumitigil ha—"

"He's a good one, master. I'll see you home. Love you."

Calling Celestin somehow made me go back to reality. Hearing her voice kinda made me go back to life.

"Salamat Esna"

Nakita ko ang pagkagulat niya sa mukha niya.

"What in hell?!"

"So sayo pala nakuha ni Celestin yang mura na yan."

"Oh shit, you just called pinsan? Damn it." Natataranta niyang kinalkal ang cellphone niya tsaka siya nag-ayos ng upo. "Shit, hindi pa pala siya nagpalit ng number.." bulong niya.

Pinanuod ko kung paano naging busy si Esna sa cellphone niya.

"How did you know Celes? From what I know ang mga pinsan niya, halos nasa Pampanga din. I'm surprised I haven't met you." Usisi ko.

"Uhm, We're not totally related. Magkaibigan kami nung high school and pinsan ko ang jowa niya non... she cut ties with us when they broke up"

"That bastard-"

"Hindi mo alam kung ano pinagdaanan niya—" Putol niya sa akin.

"Hindi mo rin alam kung ano pinagdaanan niya."

Pareho kaming natahimik tsaka na natawa. We talked until we promised to get each other a drink in the future.

May isang oras rin bago dumating si Terrence sa airport. Agad niya kong niyakap na nagpalaki naman sa mata ni Esna. Kasama kasi sa napag-usapan namin ang US escapade ko at talagang hindi rin niya mapigilang itanong kung bakit namumugto ang mga mata ko.

Agad na akong nagpaalam kay Esna at nangako kaming magkikita ulit in the future.. For some reason, I also promised her not to force Celestin in meeting her dahil baka ayaw ng ma-associate ni Celes sakanila.

I understand that part of her. Pakiramdam ko ay pareho kami sa pagmamahal kay Celestin. Ang kaibahan lang namin ay hindi ko kayang maulit na hindi kami okay ng ganon katagal. I would go insane. CHIAYI would probably do something if that happens again.

Pagpasok sa sasakyan ni Terrence ay nagsimula na siyang dumaldal. I kinda liked that of him. Kahit alam niyang wala ako sa mood ay nagsasalita parin siya para gumaan ang pakiramdam ko.

"Puts" Malalakas na busina ang pinakawalan niya sabay sa pagmumura sa motoristang muntik nang bumanga sa amin.

"Ghad, sana mahatid mokong buhay sa master ko. Napakabasagulero mo magmaneho tangna ka" Reklamo ko.

"Shet Zi, welcome back." Nakangiti niyang sabi. "Nakabalik ka na nga,andyan na bibig mo."

Nagtaas lang ako ng panggitnang kamay sakaniya. Terrence has been hitting on me until we both became good friends when we realized that we share the same circle. Magkaibigan pala ang mga magulang namin and since then, we would meet each other during dinner parties and such.

Celestin's properties has always been like a lair to our band. Kahit ayaw namin ay binigyan na niya kami ng susi sa condo at bahay niya. She said it's her way of telling us that she loves and trusts us.

Hindi na ako kumatok nang makarating sa condo niya at diretsong binuksan nalang iyon. There I saw him scrolling through his phone while cycling in her balcony. Naka-full exercise mode yata ang loka-loka.

Hindi ko na siya tinawag pa at kumuha na ng carbonated drink sa ref niya. My luggages just stayed in her hallway door while I rummaged through his dinner last night.

I bet she hasn't been eating properly since she's dislikes cooking. Nagsimula na akong magluto ng fried rice para sa aming dalawa. I did a quick adobo para narin may maipares kami.

"Wow Zi, you're heaven sent. I was craving that." Sabi niya habang yakap ako mula sa likuran. I almost forgot that Celestin was the only person who back hugs me.

Tumikhim ako nang makaramdam ng kung ano sa dibdib ko. "Makakamove on din ako" bulong ko sa sarili.

"Kaya pala nagAWOL ka ha. You did some dirty US escapade. Was it the same man you told us about?" Nanatili akong tahimik habang pinagmamasdan ang kumukulong adobo.

"Can you help me buy a phone laters, Cee?"

"Ofcourse. I'll ready plates first. Anong gusto mong— nagsoftdrinks kana naman Ziyah!" Puna niya nang buksan niya ang ref. Seryoso? Bilang ba niya ang laman ng ref niya?

"I can't possibly drink wine right now tsaka kasalanan mo yan! Yan ang unang nakita ko sa ref mo!"

"Why are you shouting?"

"Nauna ka."

*****
Sanji's Swan

"It's just me waking from a dreamThat one star, that has become dark againGoodbye, I greet it clumsilyI turn and say, today's road is so long"-One of these nights, Red Velvet

A/n: A special chapter was written already out of this chapter. Kisses.