MEHİN | ᏖÖᏒᏋ

~12

12. Bölüm:

Sabah sofralar kurulmuş ve kaldırılmış, Mehin odasına geri dönerken, Karan da arkasından çıkmıştı. Bugün haftasonu olduğu için ve düğün sabahı olduğu için hazırlanması gerekiyordu.

"Mehin!"

"Efendim."

"Düğün bizimki gibi sadece gelin alınmaya gidilecek şekilde olacak. Ardından da imam nikahı falan. Gelmek istersen götüreyim ama dün gece ki gibi bir eğlence yapılmayacak. Kızlar da gitmiyor zaten."

Mehin kocasında dün geceye ait bir sinir görmezken, şaşırıp sorusunu düşündü.

"Peki, ben gelmeyeyim o zaman." Arkasını dönüp komodinden telefonunu alırken, Karan söylemesi gereken bir şey daha ekledi.

"Annem ve babam bu hafta sonunu çiftlikte geçiririz diyorlar. Biz de düğünden sonra oraya geçicez. İstersen çantanı hazırla, çünkü biz yokken Mustafa'yla gideceksiniz."

Mehin kafasını sallayıp onaylamış, Karan da rahatlamak için duşa girmişti. Bu sırada kızlar da hazırlık yaparken Dilber Hanım ve Mehmet Ağa da düğün için hazırlanıyordu.

Mehin odadan çıkmadan önce gelen su sesinden kocasının banyoya girdiğini anlayıp, aklında olan bir şeyi yaptı. Karan ne derdi kestiremiyordu ama yine de dolabına gidip, Karan için kıyafet çıkartarak yatağın üzerine bıraktı. Giyip giymemek kendisine kalmıştı, sonuçta Mehin bir adımda bulunuyordu. Sonrasında aşağıya inip, Mutfak da çiftlik için yapılan hazırlıklara kendisi de yardım ederken, bir yandan da oranın nasıl bir yer olduğunu sordu. Çünkü düğün ve alışveriş dışında konaktan çıktığı yoktu.

"Karan Ağa bu sıralar olduğu gibi sinirli olmadan önce her ay, hafta sonu çiftliğe gidilirdi. Şimdi de Mehmet Ağa dün haber verdi gidelim diye."

Kızlardan biri açıklama yaparken Zehre Hanım da hemen gelinin yanına yaklaşıp sessizce akıl verdi.

"Oraya gidildiğin de Karan Ağa'dan seni gezdirmesini iste Mehin. Eğer beraber vakit geçirmezseniz daha çok beklersin kocanı."

Mehin tepkisizce dinlerken işine devam etti. Bunu isteyebilirdi ama kocasının ne tepki vereceğini kestiremiyordu. Bir süre sonra mutfaktan çıkarken, merdivenlerden inen kocasını gördü ve yüzün de küçük de olsa bir tebessüm yer aldı. Karan, yatağın üzerinde ki takım elbiseyi giymişti. Karısının seçtiği takımı...

...

Mehin Çiftliğin bahçesine girer girmez daha heyecanla etrafa bakarken, gözleri parladı. Oldukça geniş bir araziye sahipti ve atların da dışarıya bırakılmış olduğunu gördü. Özellikle bahçelerinde yol boyunca meyve ağaçları, çiçekler ve bir göl vardı. O kadar harikaydı ki, bütün hayatını burada geçirmek isteyebilirdi. Havası bile ayrıydı, hem ferah hem de iç açıcıydı. Onca yolu gelmeye değmişti.

"Ay sonunda geldik. Yolculuk yapmasından nefret ettiğimi söylemiş miydim?"

Elif söylenerek içeriye girerken Fatma da beyaz bir ata doğru bağırarak koşuyordu.

"Kartopu!"

Mehin, Fatma'nın ata verdiği ismi duyunca gülerken o da içeriye doğru ilerledi. Atları kendisi de çok severdi, üstelik ata binmesini de iyi bilirdi. Ama Zehre Hanım'ın da dediği gibi Karan geldiği zaman onun göstermesini tercih etti.

Korumalar arabalarda ki çanta, yemek ve ihtiyaçları içeriye taşırken Elif de kulaklığıyla kitabını alıp terasa çıktı. Bu sırada Mehin ise uzun zamandır gelinmediği için diğer kızlara temizlik de yardım etmeyi seçmişti.