My Heartless Husband

CHAPTER 1

Eliza pov

ELIZA HAPPILY PREPARES food at their table, I thought of preparing my husband. so that he can eat well and be able to work. It has been two years since Adonis and I were married, not because we love each other but because of our parents. Mahal ko na si Adonis noon pa mang nag-aaral pa kami hindi ko lang maipakita dahil sa pagiging malamig at suplado nito sa akin, actually even now. Adonis has a cold exterior and a drop dead gorgeous face that even though his face is serious there are still many women who fall in love.

Kaya hindi na kataka-taka na maraming nahuhumaling sa asawa ko.

"Hi, good morning," bati ko kay Adonis nang makitang kabababa lang nito sa hagdan,"let's eat-"

"I'm leaving" Adonis said coldly as he adjusted his neck tie which was a bit messy.

"Already?" Bigla akong nakaramdam nang kalungkutan nag-effort pa naman ako para lang ma-iluto ang paborito nitong afritada,"but you haven't had breakfast yet"

Adonis looked at me like it means 'You don't care', "So? I wouldn't die if I didn't eat," walang paki na wika ni Adonis saka naglakad palabas ng bahay.

Malalim na lang akong napabuntong hininga saka napatingin sa inihanda kong agahan sana naming dalawa. Pinuntahan ko pa ang mommy fely - Adonis mother - para lang magpaturo ng pagluluto ng afritada tapos ganito lang ang mangyayare umaasa pa naman ako na sa wakas magkakasabay na kong kumain sa iisang hapag ang asawa ko pero mukhang malabo.

Para hindi masayang ang pagkain, inilagay ko 'yon sa tupperware at inalagay sa plastic bag. Ibibigay ko na lang sa kaibigan kong si Sam na gustong-gusto ang mga luto ko

Pagkatapos kong linisin ang lamesa inilapag ko sa kitchen counter ang plastic bag na naglalaman ng mga tupperware na may lamang ulam, plano kong ibigay kay Sam pagkatapos kong maglinis ng bahay at mag-ayos ng sarili ko.

Paakyat na sana ako ng hagdan ng marinig kong tumutunog ang doorbell. Kunot noong naglakad ako palapit sa pintuan

"Sino naman ang pupunta dito ng ganito kaaga?" Takang tanong ko sa sarili saka binuksan ang pintuan.

Bumungad sa 'kin ang kaibigan kong si Sam na naka simangot mukang wala sa mood ang bruha bakit kaya?

Yinayaya kong pumasok si Sam at pinaupo ito sa salas na nakabusangot pa rin na parang lahat ng problema sa mundo ay dala-dala nito.

"Ang aga aga nakabusangot ka," sabi ko at iniabot ko ang kape kay Sam saka umupo sa tabi nito,"Ano bang nangyare at parang akay-akay mo lahat ng problema ng mundo?"

Frowning, Sam answered, "Maganda na sana ang mood ko kaso nakakita ako ng panget sa daan"

Natawa ako, kilala ko na kase ang tinutukoy nitong panget walang iba kundi ang boybesfriend kong si Kiro na nasa kabilang village lang kasama nito ang kaibigan nitong si Mateo, "Ang sabihin mo kaya ka badmood kase dahil kay Mateo"

Matalim akong tinitigan ni Sam na lalo kong ikinatawa, I didn't know why Sam's blood was always boiling on Mateo even when he was doing nothing. Minsan kahit nagkakasalubong o nagkakataon na nakikita nila ang isa't-isa sa lugar na kung nasan kami otomatikong bad mood na agad si Sam sa tuwing nakikita nito ang pagmumuka ni Mateo

"Bwiset ka, don't talk to me!" inis na wika ni Sam saka umirap

Napangiwi ako,"Balak ko sanang pumunta sa bahay mo kanina, kaso nandito ka na," Tumayo ako at pumunta sa kusina para kunin ang itinabi kong ulam kanina saka ako bumalik sa sala at inabot kay Sam ang plastic bag," sayo na lang, hindi ko naman mauubos mag isa ang linuto ko na yan, Hindi kase kumain si Adonis"