My Heartless Husband

CHAPTER 8

Eliza pov

Weeks after ng tumira sa bahay namin si Katarina at patuloy ang pangiinsulto niya sa 'kin at kapag pinapatulan ko na naman siya para siyang bata na nagsusumbong kay Adonis ng mali-mali at siyempre dahil sa saksakan din ng tanga ang asawa ko na aawayin ako.

Sa isang linggo na nakatira si Katarina sa bahay namin lagi siyang nakadikit kay Adonis, nagtataka na nga ako na baka pinaglihi siya sa linta at tuko kung maka-kapit sa asawa ko kala mo siya yung legal wife.

Katulad ngayon na nasa hapag kainan kaming tatlo at sinusubuan ni Katarina si Adonis, nakakabanas tignan dahil dapat ako ang nasa pwesto niya pero anong magagawa ko? hindi ako yung mahal eh, kaya talo ako. Nakakapagod ng isisik yung sarili ko kay Adonis dahil gabi-gabi akong umiiyak at sa umaga pilit na pinapatatag ang loob ko para lang hindi ako masaktan mg lubos.

Ito naman talaga yung gusto ni Adonis yung makitang nasasaktan ako, yung umiiyak ako. Ayan ang nakaka-pagpasaya kay Adonis.

Patuloy na lang sa pagkain at hindi pinansin ang kasweetan at kaartehan na nasa harapan ko, nang matapos ako sa pagkain ay naghanda na ako mg sarili ko sa pagpasok sa trabaho ko.

Nagsuot ako ng fitted red dress na tinernuhan ko ng white high-heels habang medyo kinulot ko ang buhok ko. Pagkalabas ko ng kwarto ko ay nakita ko pa rin ang dalawa na magkasama, ano bang bago? Lagi naman silang magkadikit.

Bumubuntong hininga ako na lumabas ng bahay at sasakay na sana ako sa sasakyan kong nakaparada ngay bumusina sa labas ng gate ng bahay namin. Nang tignan ko kung sino 'yon ay otomatiko akong napangiti.

"Are you going to work? "Kiro said while cooly was sitting in the driver's seat of his car and wearing sunglasses."

I laughed at his gesture who even grinned at me, "Yeah, you look crazy!"

Kiro chuckled, "Get on, I'll take you to work"

Umikot ako at sumakay sa passenger seat ng kotse niya nagsimula naman paandarin ni Kiro ang sasakyan nito.

"Where's your husband? "Kiro asked as his attention was focused on the road.

"At home," I replied.
Kiroglanced at me and immediately turned his attention to the road again, frowning. "Your husband is just at home and he can't even take you to where you work" said kiro with a hint of annoyance in his voice.

"He's just busy" busy with someone.

"Busy, ha" makahulugang wika nito pagkuwan ay huminto ang sasakyan sa harap ng building ng kompanya ni Matthew, "we're here" anunsyo nito.

"Thanks, kiro" sabi ko at bumaba na ng sasakyan nito.

"Welcome," ngumiti ito sakin bago nito pinaandar paalis ang sasakyan nito.

Siya naman ay pumasok na sa loob ng kompanya papasakay pa lang siya ng elevator ng makita niya si Isaac na naglalakad palapit sa direksyon niya agad siyang naalarma. I knew Isaac was a good man but i was not comfortable in his presence especially when we're close to each other.

Akala ko ay katulad dati na kakausapin niya ako kaya laking gulat ng sumakay lang ito sa elevator at tumabi sa 'kin ng tahimik.

Is it because i basted him? syempre kahit sino naman magagalit kapag binasted ng babaeng minahal nila ng matagal.

I felt guilt, i would have talked to him when the elevator opened and Isaac came out first, my shoulder fell and i just shook my head i talk to him the next time.