My Heartless Husband

CHAPTER 16

Eliza

AKALA ko ay masasakit na salita ang ibabato sa 'kin ng aking ina nang sabihin ko na naghiwalay na kami ni Adonis but nothing, wala itong sinabi basta lang itong natahimik mula sa kabilang linya. Nakakabahala ang katahimikan ng ina ko kaya hindi ko mapigilan ang mapakagat sa ibabang labi ko at muling nagsalita.

"I'm sorry mom" sambit ko sa aking ina na tahimik at hindi nagsasalita, maybe she's angry? Or disappointed? or maybe both.

Akala ko ay mananahimik lang ito at hindi magsasalita subalit nagkamali ako nagulat ako sa sinabi nito.

"Why are you saying sorry? It's okay"

Biting my lower lip, "Hindi ka po galit?"

Her mother sighed in other line disappointment ingulfed her, "Disappointed? Yes but i know you have a reason"

"I have a reason po"

Her mother smiled and sighed, "I know, so comeback here and explain what happened, okay?"

"Okay po mom"

Pagkatapos naming magusap ay pinuntahan ko si Sam at sinabi ang napag usapan naming ng mother ko, i was thankful na hindi sila galit sa 'kin kahit na hindi nasunod ang gusto nila saming dalawa ni Adonis.

Nagpapasalamat din ako dahil laging nandiyan ang aking kaibigan na si Sam, Kiro at Mateo na laging handang tulungan ako at i-comfort ako kahit na anong oras, kahit pa masyadong mainitin ang ulo ni Kiro ay alam ko naman na pinoprotektahan niya lang ako at hindi naman nila aakalain na ganon na pala ang ginagawa sa 'kin ni Adonis.

"Good luck" sambit ni Sam habang may masuyong ngiti sa labi.

Malapad akong ngumiti, "Thank you"

She chuckled, "always welcome"

Yinakap ko siya bago ako kumaway sa kabilang dalawa ni Mateo na kakarating lang sa tabi ni Sam dahil inilagay nito ang mga maleta ko sa likod ng kotse ni Kiro.

Sumakay ako ng kotse ni Kiro dahil siya ang maghahatid sa 'kin pauwi sa bahay ng magulang ko, buong biyahe ay tahimik lang si Kiro na hinayaan ko lang. Hindi ko naman siya mapipigilang hindi magalit dahil sa malaman niya, he's like my brother to me, a protective older brother.

"Kelan ka pa linoloko ng gagong 'yon?" Si Kiro na ang bumasag sa katahimikang bumapot samin ng magtanong ito.

Napasulyap ako kay Kiro na panay ang ruin bagang pagkuwan ay nagbaba ako ng tingin sa kamay ko, "Simula ng ikasal kami"

"And you never tell us?" May bahid na galit sa boses nito

I nodded, "Yes, I was busy hoping that he will love me" sa sobrang pag-asa ko hindi ko na napansin na nagiging tanga na ako ng sobra.

"Your parents, alam na nila?"

"No" sagot ko na ikinatingin nito sa 'kin pero bumalik din agad ang atension nito sa daan. "Balak ko pa lang sabihin sa kanila ang lahat, I'm sorry"

Hindi na ulit nagsalita si Kiro, tahimik lang ito ulit pero alam kong galit na galit na ito. Hanggang sa nakarating na kami sa bahay ng parents ko ay hindi niya ako kinausap, balak ko sana siyang kausapin pero ng mailagay niya na sa tapat ng pintuan ng bahay namin ang mga maleta ko ay agad itong sumakay sa sasakyan nito at pinaandar paalis.

Napabuntong hininga na lang ako saka pumasok saloon ng bahay na agad naman akong sinalubong ni manang na kinuha ang mga maleta ko at siya na ang nag-akyat sa dati kong kwarto.