HOA: THE FIRST HEIR

764 26 12
                                    

          
                          

As I entered this place, I don't know what would I feel

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


As I entered this place, I don't know what would I feel. Marami man akong 'di maalala sa lugar na ito pero feeling ko sobrang dami ang nagbago. This place is in another level. As I was walking I saw mansions, palakihan, but what's interesting is it was organized by colors. I saw beige, stucco, white and black and it was in Modern Mediterranean Style. It was so beautiful when you look at it especially in colors. Of course I took photos of it.

Ilang oras din akong naglakad since wala akong masakyan dito at wala rin akong matanungan kasi naman walang mga taong nasa labas. Buti na lang medyo malayo- layo na rin ang narating ko, 'di ko na nga alam kung nasaan na ako patungo nito at wala na rin masyadong bahay rito. Madalas kong nakakalimutan kung bakit ako narito, buti na lang, I have this camera and notes with me, sobrang laking tulong talaga nito sa buhay ko. Medyo dumidilim na rin at kanina pa ako nagugutom. Luckily, I have found a restaurant. When I entered lahat sila tinginan sa'kin, siguro dahil sa suot ko tapos sila ang elegante nang mga damit nila, akala siguro nila manghoholdap ako. Hello, sa ganda kong 'to? At saka may pera ako pangkain. Duh.

Hinayaan ko lang sila, I entered with confidence nang biglang natapilok ako. SHIT! Then they all laugh. Ang tanga ko lang talaga. Agad-agad akong tumayo at nginitian sila. Nobody can ruin my confidence. Duh. I ordered na at kumain na lang bahala sila.

After an hour, natapos na rin akong kumain. I was about to leave but then I remember to ask some staff in this restaurant if where can I find a hotel to stay in since it's already evening.

"Excuse me? Do you know some hotel nearby?" I asked the waiter.

"Here Madam." He handed me a small brochure.

"Thankyou. And wait..." I get my notebook "Do you know Atticus?" I asked.

"Pardon, Madam? The noise is too loud," he said.

"DO YOU KNOW ATTICUS?" Medyo napalakas ang pagtatanong ko kaya nang sabihin ko 'yon nagulat si kuyang waiter at biglang natahimik ang lahat sa pagsasalita sa loob ng restaurant. I looked at them mysteriously looking at me.

"S-sorry, Madam. Bawal po silang pag-usapan." Then he leave immediately

Tumayo nalang ako para umalis and passing these people who's staring at me na para bang may pinatay ako. Nakalabas na ako nang biglang may tumawag sakin.

"Excuse me?" I turned to whoever it is. It was a woman. She's beautiful, straight glossy hair, eyebrows on fleek and red lipstick made her strong aura, she was wearing a fancy dress, I guess same age as mine. But of course, di naman sa makapal mukha ko kasi makapal naman talaga, mas maganda ako sakanya, realtalk lang.

"I heard what you said inside? You're looking for an Atticus?" she asked.

"Yes. Do you know them?" I aksed her.

HEIRS OF ATTICUSWhere stories live. Discover now