Sweet Mistake

Chapter Twenty

Blythe Hunter

When I woke up in my teary sleep nagpunta ako sa cementery kung nasaan ang grave ni Mom. Mag-isa lang ako and its the best for me in this time.

I touch my mom's grave. Nakaupo ako sa tapat nito habang bumabagsak ang mga luha ko.

"Hi mom. You see, magkakaroon ka na ng apo. I'm sorry if its in this kind of way. I must say na pinagsisisihan ko na nangyari 'to but I gladly accept it." Pinunasan ko ang mga luha ko at tumingala sa langit. The sky is with me, it also feels gray and teary. Muli kong tinignan ang grave ni Mom.

"Maybe you've gave it to me para may kasama na ako sa buhay. I will give the love and care just like you gave me. Hindi ko siya pababayaan and as long as I can, bibigyan ko siya ng buong pamilya-"

"Well truelaley yern."

Tumingala ako at nakita si sirena na nakatayo sa likod ko. He's holding a transparent umbrella habang may hawak na white roses ang kabila.

I didn't noticed na umuulan na pala. Nagkakaroon ng tunog ang pagbagsak ng ulan sa payong na hawak niya and the most lame part is he's smilling that full of assurance.

Binalik ko na lang ang tingin ko kay mom. Epal talaga ang baklang 'to 'e.

"Mom, h'wag nyo na lang pansinin ang sirenang 'to. May pagka-epal din 'e." Muli kong pinahid ang luha ko. Biglang nawala yung urge na umiyak muli.

"Haler! Hindi mo man lang ba i-question and answer portion ang beauty ko kung baken ako nanditey?"

"Tumahimik ka nga. Kinakausap ko si Mom," I rolled my eyes. Napakadaldal talaga ng sirenang 'to. Ang hirap patahimikin.

"Err. Whatevs Teri-boom." He held my shoulders para itayo ako at nagsalubong naman ang kilay ko.

"Ano bang problema mo?"

"Uhm haler nababasa ka na ng rain. Tapos naputikan din yang dress mo. Duh," umirap pa siya.

Napatingin naman ako sa laylayan ng dress ko na puting puti. May kaunting putik dito at medyo basa na rin.

"And so?"

Bumuntong hininga siya at hinapit ang bewang ko na kinagulat ko. "A-Ano bang ginagawa mo?"

"H'wag kang feeler d'yan Teri-boom. Nababasa ka 'no tapos ano, magkakasakit and you know namern diba na nandyern ang junakis ko sa tyan mo and oh, Hi motherlu."
At tumingin siya sa grave ni Mom.

Napatitig naman ako sa mukha niya. He's smilling as if he's glad to see my mom. His red hair is almost hitting his eyes.

"May pagka-dragon po si Teri-boom. My gosh talaga motherlu! She's so maingay and so masungit kaya lalong pumapangit- Ouch namern!" Kinurot ko ang tagiliran niya.

"How could you say that to my mom? Gusto mo bang sapakin kita?" Inis na sabi ko sa kanya. He just roll his eyeballs.

"See? I told you motherlu. Err buti na lungs may dyosang kagaya ko na natitiis ang bunganga niya and she's so mapanakit din."

"Mom h'wag ka ngang makinig sa baklang 'to. Mas maarte pa nga siya sa'kin and he's so irritating and annoying into my deepest bone!" Inis na sabi ko. I heard Kloeff laugh heartly na mas lalong kinainis ko.

"Whatevs Teri-boom. Motherlu gogorabels na kami dahil magkakasakit pa ang mag-ina ko," sabi niya. He put the white roses sa bulaklak na dinala ko kanina.

Shit. Bakit biglang kumabog ang dibdib ko?

"Let's gorabels na. Carry mo 'to dali," inabot niya sa'kin ang payong na hawak niya. Halos nakapatong na ang payong sa ulo niya dahil sa tangkad niya.