Sweet Mistake

Chapter Four

                   Blythe Hunter

Magkakrus ang mga braso ko habang nakatingin sa kanya. Sumipsip ito sa straw ng frappe niya at hindi ko mapigilang mapatingin sa nanunusok niya labi.

Matapos niya akong hilahin kanina ay pumasok kami sa isang café sa 'di kalayuan. We're sitting a table for two sa tabi ng haligi na gawa sa transparent glass. Tumatama ang liwanag ng araw sa mukha niya.

"Gosh! You know what, I need some closure. Mabuti na lang nakita kita," mahinang sabi nito pero nandon pa din ang maarte niyang accent.

Hindi naman ako nagulat ng in-approched niya ako kanina. Ang nakakagulat ay ang kilos niya. Hindi siya ganito ng magkakilala kami sa club. Ang malambutin niyang galaw ay naging lalakeng-lalake at ang malantik niya kamay at naging akma para sa kanya.

Tinuon niya ang kanyang siko sa lamesa at tinanggal ang suot niyang sunglasses. Marami na akong nakitang gwapo at ang ilan dito ay nagtatrabaho sa company pero mas nakakaangat siya sa mga ito. Hindi rin ako ilag sa kanya in the fact that he's a gay. Which is very very unusual to me.

"Ano ba! Can you stop titig on me?" Napairap na lang ako sa sinabi niya. Baka lumaki ang ulo niya 'e.

"Tumigil ka nga sa kaartehan mo. Hindi ka naman  ganon kagwapo. And what are you saying closure? Hindi naman tayo naging mag-on ah," mataray na sabi ko. Ang sirenang malansa naman umirap. Dukitin ko kaya mata nito?

"Excuse me. Hindi naman talaga ako gwapo dahil maganda ako."

"Mas maganda naman ako."

"Whatever."

Bumuntong hininga siya, "What I mean closure is kung anong nagawa natin ng gabing 'yon. Do you know how much I want to sampal you kasi ikaw ang nakakuha ng V ko. Its already reserved sa magiging future hubby ko! Pinagsamantalahan mo ang kahinaan ko." Ngumisi ako sa kanya na kinalukot ng noo niya. Parang dapat akong ata ang nagsabi no'n.

"Hindi lang naman ikaw ang nawalan non dahil gaya mo, its also my first time. Kung dapat may magalit, ako dapat 'yon but I didn't kase epekto ng alak 'yon at dahil na rin sa kadaldalan mong sirena ka!" Nagulat naman siya sa sinabi ko.

"Ganon ba ako kabaho para sabihan mong sirena!? Excuse me lang ha. My perfumes are specially made in New York!" Hindi ko mapigilang tumawa kasi gigil na gigil na siya.

The way his thick eyebrows met amazed me. The way his lips pout and the ways his eyes tell me the real him.

"Yeah, yeah. Stop throwing tantrums and just get to your point. May work pa ako at hinihintay ako ng boss ko," I flipped my hair kase binabanas ako but Kloeff gasp. Problema nito?

Bumuntong hininga siya, "I'm deeply sorry for what I did. We're drunk and... been wild. Hindi ko sinasadya and I didn't expect to do that dahil hindi naman ako ganon kapag nalalasing. Kung ano mang nangyari satin, forget it. Ayokong magkaroon ng scandal. My gosh! Mai-stress ang beauty ko," his eyes intentionally laid on mine, its full of sincerity and my damn heart start pounding hard.

"I understand. We're adults now at walang mangyayari kung magsisisihan tayo. What's done will never be undone. Sumang-ayon ang katawan natin and our drunk self also did. Hwag lang sana lumaki ulo mo because your my first. And Oh, nice hair." Magrereklamo pa sana siya pero tumayo na ako and he also did.

Halos manliit ako dahil sa katangkaran niya, kung hindi ko lang suot ang heels ko. Malaki ang katawan niya pero hindi kagaya ng mga bouncer, mas kagaya ng mga idols sa South Korea na mga nakikita ko. And his hair, damn, ang ganda ng kulay. It's deep red at ang mga mata niya ay deep black, hindi kagaya ng sakin na light brown.