His Damn Weakness (100DTMHFI book 2) Drake and Samantha *Unedited)

Chapter Twenty Nine

NAKANGITING mukha ni Drake ang nasilayan ni Sam sa labas ng kanyang opisina. Katatapos lamang ng trabaho niya. Prenteng nakasandal ang binata sa sasakyan nito. Lumapit siya rito. Iniabot nito sa kanya ang hawak nitong kumpol ng rosas.

"Thank you." Sabi niya na nakangiti.

"Shall we go?" Tanong nito sa kanya. Tumango siya at hinayaang alalayan siya pasakay ng sasakyan. Nagmaneho ito papunta sa isang sikat na restaurant. Hindi mawala wala ang ngiti ni Sam. Naalala niya yung panahon na naalala pa siya ni Drake. Halos araw araw silang lumalabas noon.

Nang maihinto na ang sasakyan ay inalalayan siya nitong pumasok sa restaurant. Umupo sila sa bakanteng table at nagsimulang ng umorder. Matapos umorder ay nagsalita si Drake.

"Sam how do we met? What is our story?" Tanong nito. Ngumiti siya at nagsimulang magkwento.

"Nagkakilala tayo noong high school. I saved you from a bully. We never had a time to be a friend. Umalis ka na kasi noon papunta ng Scotland. Magkita na lang tayo ulit after 13 years. We met again in a club then we drunk until something happens to us. It was the most memorable night of my life." Sabi niya na bahagyang namula.

"We had sex?" Manghang tanong nito. Namula siya at tumango.

"Them after that night hindi mo na ko tinantanan. Niligawan mo ko at ayun naging mag kasintahan tayo." Sabi niya.

"Then what happened? Bakit tayo naghiwalay?" Tanong nito.

"I caught you... You cheated on me." Sambit niya. Bahagyang natigilan si Drake. Hinawakan ang kamay niya ng mahigpit.

"I'm sorry for hurting you. I'm sorry Sam." Sabi nito. Tumango siya at ngumiti.

"Noong una hindi ko matanggap pero alam kung minahal mo ako.. Tapos bigla kang nawala. Noon ko lang malaman na buntis na ako. Wala akong balita sayo nun. 5 buwan rin ang lumipas at bumalik ka. I was mad at you. I never talk to you about my child kaya naman kinidnap mo ko." Natatawa niyang sambit.

"Pumunta tayo sa tagaytay. Halos araw araw tayong nagaaway. Hindi mo ko sinukuan. Hindi mo ko iniwan. Ipinakita mo sakin doon na ako lang ang mahal mo kaya ayun napatawad kita. And that moment we're planning to get married."

Tumigil siyang bahagya upang uminom ng tubig. Bigla siyang nakaramdam ng uhaw dahil sa alaalang biglang bumabalik sa kanya. Nakatingin lang si Drake sa kanya na hawak pa rim ang kamay niya.

"But the accidents happened. I almost lost you because of what happened. Nacoma ka. Then your sister Diana came. Sinabi niya na dadalhin ka niya sa Scotland. Noong una ayaw Kong pumayag pero alam Kong gagaling ka. Magigising ka ulit kung magandang hospital ang titingin sayo kaya naman pumayag na ako. I always cried at night. I'm pregnant and I need you. Pero wala akong magawa.. Hinintay ko na lang na makita ka uli at makasama." Sabi niya na maluha luha. Hindi niya napigilang mapaiyak. Bumalik sa kanya ang sakit noong ilang araw na hindi niya makasama si Drake.

"I'm sorry. I'm sorry wala ako ng panahon kailangan mo ko." Sabi ni Drake.

"It's okay ngayon nandito ka na." Sabi niya. Pinahid niya ang kanyang luha at ngumiti sa binata.

"Nahirapan ka siguro sa panganganak." Sabi nito.

"Yes. Halos hindi ko kayanin ang paglalabor sa mga anak natin pero nag papa salamat ako sa diyos at nakaya ko. Mahirap man pero kinaya ko." Sabi niya.

"Thank you Sam for giving me my children. And I'm sorry for everything I had done." Sabi nito.

"You're welcome." Sabi niya na nakangiti. Sakto namang dumating na ang mga order nila. Masaya silang nagkwentuhan habang kumakain. Ikinuwento niya kung paano lumaki ang kabilang mga anak. Pati ang naging buhay nilang mag iina habang wala ito.

--