Not Enough (Completed)

9th Trial

*Lianna's POV*

"Bakit mo ako iniwan?" Bungad ko sa kanya.

Tinignan niya lang ako tapos ibinalik ulit ang tingin sa mga meat.

"Marc kinakausap kaya kita!" No reply. Bakit ba hindi siya nagsasalita? Ako dapat ang nagagalit kasi nang-iiwan siya eh.

"Marc Joseph Michelson ano na??!!!" Sinigawan ko na talaga sia kaya napatingin sa amin ung ibang mga bumibili.

Ngumiti lang siya."Wala lang naman, Leigh. Nagpapamiss lang ako." At kinindatan niya ako.

Talaga bang makapal ang mukha nito? Kung makiflirt akala mo walang Rica Palaruan eh.

Pinagmasdan ko na lang siya habang nagtutulak ng cart. Come to think of it, nakapag-move on na kaya siya? Paano niya nagagawang maging civil sa akin at ganito kanormal?

Ung tipong komportable na agad siyang kasama ako. Agad-agad pumapasok sa bahay ko. At bakit kaya niya alam kung saan ako nakatira?

Tapos ngayon ganyan siya kung umasta? Naisip ko, Wala na ba ung nararamdaman niya para sakin kaya niya kayang maging civil? Gusto niya na kaya ng maayos na closure between us para maging legal na legal n sila ni Rica?

Kumusta na kaya sila ni Rica? Hindi ko pa siya nakikita. Siguro mas gumanda pa siya kesa last 3 years.

Kaya ko na ba? Kaya ko na siyang bitiwan ?

Ilang beses ko na ring sinabing kaya ko na talaga.

Pero bakit parang nasasaktan ako? Nasasaktan kasi pakiramdam ko ang dali niya akong bitawan? Minsan naiisip ko, am I not worth it?

May insecurities din naman ako. Hindi ako manhid. At niloloko ko ang sarili ko kapag sinabi kong ayos lang.

Paano ako magiging okay kung ang taong nasa harapan ko ngayon ang dahilan ng pagsara ng puso ko sa ibang lalaki?

Sinasabi ko kanina marami pang iba diyan, pero hindi ko naman sinabing kaya ko na ulit magmahal. Kasi kung minahal mo talaga ang isang tao, maraming taon man ang lumipas, hindi mo pa rin sia malilimutan.

Kaya nasasaktan ako kay Marc. Last three years was a revelation. Hindi nga siguro ako mahal at hindi rin ako minahal ni Marc kasi nagtwo time siya eh. At mas matagal a na panahon na nakasama niya si Rica kesa sa akin.

Damn you, Marc Joseph Michelson! Pinatawad na kita pero nasasaktan pa rin ako ng patago! Sigaw ko sa isip ko.

Madali magpatawad pero mahirap maghilom ang sugat.

"Halika nga rito. Ang bagal mo kasi maglakad kaya ka nawawala eh." Kunot-noo niyang sabi bago ako hawakan sa kamay.

Ngayon nga sabihin niyo, paanong hindi ako masasaktan kung ako nga ang hawak niya ngayon, hindi naman sa akin ang puso niya?

With this simple gesture narealize kong...

Mahal ko pa siya 3

Tumingala ako para pigilan ang mga nahbabadyang pumatak na luha.

Ang sakit. Ang sakit-sakit na. Marc bakit ka ganyan? Sinasaktan mo ako.

Naalala ko ang mga sakit na pinagdaanan ko noong nasa Korea ako. Peeo hindi ko muna iisipin un ngayon, kasi baka hindi ako makapagpigil at umiyak pa ako sa harapan niya. Hindi ko pwedeng hawin un kasi kawawa naman ung mababa kong pride kung ibababa ko pa.

Kaya nang lingunin niya ako at ngitian hinalikan ko siya sa pisngi at ngumiti.

*Marc's POV*

Something's wrong with her. Sobrang walang....substance nung ngiti niya.