Not Enough (Completed)

6th Trial

*Lianna's POV*

Hindi ako makatulog ngayong gabi. Just thinking about that dream makes me nervous. Paano kung mangyari nga ang ganun sa amin? 'wag naman sana.

I tried my best para lang makatulog. Hoping for that dream not to pop in my neurons again. Luckily, I've gallen asleep at 1am.

Pagkagising ko, nasa labas na sina Mariel at Miku. They're both packed. Little did I know na prepared na rin pala ung sa akin at nasa kotse na. So nakaalis agad kami papuntang airport.

I hate the feeling. Napaparanoid ako for some reason, that dream and the fact that I'll be back at Philippines again, tama na un para maging paranoid ako.

"Geez Trix chill!" Nagulat ako sa sigaw ni Miku. I groaned inwardly. Ugh. Paranoia sucks.

"Sorry okay?! I'm being paranoid because of my dream way back at the office." I snorted.

"What about it?"Tanong ni Mariel. Ikinuwento ko sa kanila ung sa panginip ko at nakatanggap ako ng dalawang batok, each coming from both of them =___=

"Akala ko ba nakamove-on ka na?"Panimulang tanong ni Miku while we sit in the plane's seats.

Oo nga naman. Ganito ba ang nakamove on?

"Sabagay wala namn kayong maayos na closure 'di ba? Umalis ka lang dun agad-agad and the next thing was that narito ka na sa Korea." Saad ni Mariel.

I breathed heavily. Mariel, head's down for you, savior talaga kita.

May point siya doon. I might just be awkward about the fact na magkikita kami after four years but then wala kaming maayos na closure.

Hello? Sinong tao ang magiging casual sa harap ng ex niya kung walang maayos na break up ang nangyari di ba? Siguro ung mga manhid.

"Reasons. Bahala kayo." Sabi ni Miku bago pumikit at natulog.

Nagkibit-balikat lang kaming dalawa ni Mariel before minding our own businesses.

Narating namin ang NAIA nang hindi nawawala ang pagiging paranoid ko pero nabawasan naman kahit papaano nang simulan akong guluhin ng dalawa. At least nawala ang pangamba ko.

"....and it was superb. Ang galing talaga ng T-ara." Rinig kong sabi ni Mariel.

"Hey what's that?"tanong ko habang naghihintay kami sa lounge.

"Oh. Na-LSS kasi ako sa Sexy Love ng T-ara." Sabi ni Miku. Ah. Kpop. Queens din pala silang dalawa. Sone ako eh.

"What about it?"Bored kong tanong. Bumalik na naman ang pangamba sa dibdib ko kaya isinuot ko ang bonnet ko at ang shades ko. I was even struggling not to get the face mask I use in the hospital.

"Magaling sila period. Even with that Hwayoung Incident. I love Eunjung myself. And what's with your hairdress and glasses?" Saad ni Mariel.

"Ah. I love Seohyun. 'wag niyo nang sitahin. I'm disguising." Sabi ko habang binababa ng eyebrow level ung bonnet.

"Punta lang ako ng CR." I then left kahit na hindi pa sila nakakasagot.

Nagsisisi ako kung bakit ako nagpunta pa rito kung mas lalo lang akong magmumukhang tanga na lingon ng lingon habang inaayos ang bonnet at shades ko all the time. Pinagtitinginan na rin ako ng mgs babae sa CR.

"You're weird." Sabi ng isang batang Amerikana sa akin. I smiled. She's only, five, I guess? But she already have in her vocabulary the word 'weird'.

"I'm hiding." Sagot ko ng nakangiti.

"Oh. You play hide and seek? You should hide in one of the cubicles then." suggestion nito. Eksakto namang bumukas ang cubicle na nasa tapat ko.

Ngumiti ako sa bata."Okay then" At pumasok na ako sa loob ng cubicle.