~ zawgyi ~
အခုဆို Yibo ေျခေထာက္ေတြကဝွီးခ်ဲေတာင္မလိုေတာ့ဘူး အေတာ္အတန္ေလွ်ာက္ႏိုင္ေနၿပီ
ခ်ိဳင္းေထာက္အကူအညီေလးနဲ႔ေပါ့
Xiao Zhan ကုသေပးလာတဲ့ၾကာခ်ိန္ကလည္း
တစ္လေလာက္ေတာ့ရွိၿပီ
ဒါေပမဲ့သူတို႔ၾကားမွာလိုအပ္တဲ့က်န္းမာေရးကိစၥေတြ
ကလြဲရင္ဘာမွမေျပာျဖစ္ၾကဘူး
Yibo ကတစ္ခုခုကိုေျပာခ်င္သလိုရွိေပမဲ့
Xiao Zhan ကအၿမဲလမ္းေၾကာင္းလႊဲကာေရွာင္
ေနတတ္တယ္
အခ်ိန္တစ္ခုအထိရွိလာေပမဲ့သူတို႔ၾကားမွာေတာ့
ဘာမွေျပာင္းလဲမွုရွိမလာခဲ့ဘူး
Yibo အဲ့တုန္းက Zhan geဆီကိုေရာက္မလာ
တဲ့အေၾကာင္း သူတို႔ကိုကံၾကမၼာကလႊဲဖယ္ခဲ့တာ
ေတြ သူဘယ္လိုေနာင္တစိတ္ေတြနဲ႔ေနထိုင္ခဲ့ရ
တယ္ဆိုတာေတြေျပာျပခ်င္သည္
ဒါေပမဲ့ဘယ္ကစေျပာရမွန္းမသိသလို
Zhan ge ကလည္းဘာစကားမွအဟမခံခဲ့ဘူ
ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုရွင္းျပၿပီး
Zhan ge ကိုေတာင္းပန္ခ်င္တယ္
တကယ္ခ်စ္ခဲ့ၾကေပမဲ့ ေဝကြာေစခဲ့တဲ့ကံတရားကိုအပစ္ဖို႔မယ္
Xiao Zhan ေဆးရံုကျပန္လာၿပီး
Yibo ကိုၿခံထဲမွာေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို႔အတြက္ေခၚလာၿပီ ေဘးကေနေသခ်ာလိုက္လုပ္ေပးေနတယ္
Yibo ကေတာ့ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရင္း
Xiao Zhan မ်က္ႏွာကိုလွည့္လွည့္ၾကည့္ေန
တယ္
သူ Zhan geကိုစကားေျပာခ်င္တယ္
Xiao Zhan သိေပမဲ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားလိုက္တယ္
သူတို႔ၾကားမွဘာမွထပ္ေျပာစရာမွမရွိပဲေလ
"Zhan.....Zhan ge ဟိုေလကြၽန္ေတာ္စကား
ေအးေဆးေျပာခ်င္တယ္"
"အင္း"
"ဟို....အဲ့တုန္းက Zhan ge ခ်ိန္းတဲ့ေနရာကိုမလာခဲ့တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ေတာင္းပန္စရာမလိုပါဘူး အားလံုးကၿပီးၿပီးသား
ကိစၥေတြပဲ ငါ့စိတ္ထဲမွာဘာမွမရွိေတာ့ဘူး"
"ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရွင္းျပခ်င္တယ္ တကယ္ေတာ့
ေလ...."
ရုတ္တရက္ထျမည္လာတဲ့ Xiao Zhan ရဲ႕ဖုန္းသံေၾကာင့္ Yibo ေျပာမဲ့စကားေတြက
နွုတ္ခမ္းဝမွာတင္ရပ္တန္႔ကုန္တယ္
