~ zawgyi ~
အဲ့ဒီေန႔ကကိစၥျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း Xiao Zhan ကအၿမဲလိုလို Yibo ကိုေရွာင္ေနခဲ့တယ္....
ဖုန္းဆက္ရင္လည္းမကိုင္သလို
message ေတြလည္း reply မျပန္ေတာ့ဘူး..
စာသင္တဲ့အခန္းေရွ႕သြားေစာင့္ေတာ့လည္း
Xiao Zhan အတန္းမတက္ဘူးဆိုတဲ့စကားကိုပဲ
Zhuo Cheng ge စီကၾကားရတယ္
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်က္ႏွာေလးကိုေငးျကည္႔ခြင္႔ရေနရင္ေတာင္အဆင္ေျပတာမို႔......
Zhan ge နဲ့စကားေျပာဖို႔လိုတာမို႔ ေက်ာင္းကိုေစာေစာထြက္လာခဲ့တယ္
ေရွာင္ေျပးေနတဲ့ယုန္ျဖဴေလးကို အမိဖမ္းဖို႔
ေက်ာင္းေရွ႕မွာပဲလာမဲ့အခ်ိန္ကိုရပ္ေစာင့္
ေနလိုက္တယ္
ေက်ာင္းသားေတြအေတာ္ရွင္းသြားတဲ့အခ်ိန္ေလာက္မွာပဲ Yibo နဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာ ကားတစ္စီးထိုးရပ္လာတယ္
ကိုယ္ေရွ႕နားမွာမို႔ဘာရယ္မဟုတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေစာင့္ေနခဲ့ရသူ.....
ကားေမာင္းသူေနရာမွာေတာ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္သားစကားေတြေျပာေနၾကတာ ရယ္လို႔ေမာလို႔
သူလြမ္းေနခဲ့တဲ့ Zhan ge ရဲ႕အၿပံဳးေတြက
ဒီမနက္မွာေတာ့ မနက္ခင္းေနေရာင္နဲ႔အၿပိဳင္
အရမ္းကိုေတာက္ပၿပီး လတ္ဆတ္ေနတယ္
Xiao Zhan ရဲ့အၿပံဳးေတြကိုျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးေငးေမာေနတဲ့ Yiboရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကလည္း
အေပၚကိုခပ္ပါးပါးေကာ့တက္လို႔......
Xiao Zhan နဲ႔ထိုမိန္းကေလး နွစ္ေယာက္သား
စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ရင္းၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ႔ေက်ာင္းထဲအတူတူဝင္လာတယ္
Yibo စကားသြားေျပာဖို႔စဥ္းစားေပမယ့္
ေျခေထာက္ေတြကေက်ာက္ခ်ထားသလို
တစ္လွမ္းမွေရႊ႕လို႔မရခဲ႔ဘူး
Xiao Zhan ကရပ္ျကည့္ေနတဲ့Yibo ကို
ျမင္သြားေပမဲ့ မျမင္ဖူးတဲ့သူစိမ္းတစ္ေယာက္လိုပဲ တစ္ခ်က္ပဲျကည့္ၿပီး မိန္းကေလးနဲ႔စကားေျပာမပ်က္ ေက်ာင္းထဲကိုဝင္သြားတယ္
ေနာက္ကလိုက္ဖို့ကိုလည္းအားရွိမေနေတာ့ဘူး သူ႔ကိုဥေပကၡာျပဳျပီး အျခားတစ္ေယာက္နဲ႔အတူတူတြဲထြက္သြားတဲ့ေက်ာျပင္ငယ္ကိုေငးၾကည့္ရံုနဲ႔တင္
မ်က္ခမ္းစပ္ ေတြကခပ္စပ္စပ္ျဖစ္လာတယ္....
