Finding Ms. Right

Chapter 54: Acceptance

JANA

PASURAY-SURAY akong naglakad papasok sa bahay namin. Nakita ko agad si Yaya na nasa sala at mukhang inaabangan talaga ako.

"Oh Jana? Kamusta naman 'yung kaibigan mo?" Tanong ni Yaya.

"Ayun 'ya, patay na." I absently said and I saw her eyes widened.

"Ano?!" Gulat na tanong ni Yaya. Napasapo na lang ako sa noo ko at umiling. Ano bang pinagsasasabi ko?

"Este patay na po 'yung sakit niya! Okay na siya 'ya, makakalabas na nga po siya bukas eh." I bit my lower lip and slapped myself inside of my head. Ang gandang excuse Jana. Umayos ka ngang babae ka!

Her brows furrowed. "Diba lalabas naman talaga siya bukas? Biyernes na bukas." Sabi ni Yaya at ngayon ko lang 'yun naalala. Napasapo na lang ulit ako sa noo ko at tumango-tango.

"Sabi ko nga po." I weakly smiled and she just shook her head.

"Umakyat ka na nga lang at magpahinga. Para kang pagod." I immediately nodded on what she said.

Umakyat na ako sa hagdan. Pagkapasok ko pa lang sa kama ko, agad na akong sumalampak dito at tumitig sa kisame. When I looked at the wall clock, I saw that's it's still 3:20 in the afternoon. Ha! Buti pala nakauwi pa ako ng buhay. That Doctor.. ugh! He drained my mind with his words na hindi ko maintindihan.

Pumikit ako habang nakahiga sa kama at inalala lahat ng pinag-usapan namin kanina.

*Flashback*

He sighed. "Your memories."

Agad na kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "M-Memories?" Naguguluhan kong tanong. How those blurry images can be my memories?

"Well, hindi pa naman ako sigurado." Sabi ni Doc kaya tumango-tango na lang ako. He's still not sure kaya hindi din muna ako magko-conclude.

I stood up and smiled at him. "Mauna na po ako, Doc. Thank you po." I said and turned my back. Pero bago ko pa man din mapihit ang doorknob, may sinabi siya na labis kong pinagtaka.

"You're leaving already? I thought you're going to consult me because of your heart." Napalingon ako agad sa sinabi ni Doc. Heart? Anong sinasabi niya?

"Po?" Kunot noo kong tanong.

"Hollie told me na may problema daw ang puso mo. And I thought iyon talaga ang ikokonsulta mo sa akin but I was surprised na hindi iyon." Nagtataka niyang sabi.

Wait? Si Hollie? Napasapo na lang ako sa noo ko ng ma-realize ang bagay na tinutukoy niya. How can I be so stupid? Sinabi ko kay Hollie 'yung mga bagay na nararamdaman ko. But of course, I didn't told her na may involvement si Zild. Hindi ko naman inaalala na sasabihin niya. And duh? Wala naman akong sakit sa puso eh, s-siguro?

I looked at him who's patiently waiting for me to speak. I just heaved a deep sigh and sat on the chair again. "K-Kasi po, this past few days, may kakaiba akong nararamdaman." Pagsisimula ko at agad siyang tumango. I know that I don't have any heart sickness but I won't lose anything if I try consult it to a Doctor, right? Susubukan ko lang naman at baka may maibigay din siyang sagot sa akin. "My heart suddenly beats faster. Para po siyang kumakabog sa loob ng dibdib ko sa hindi ko po alam na dahilan. Tapos po, bigla ding titigil at magiging normal na lang. I know it sounds crazy but I can also hear my heart saying, 'Dug, dug, dug'. Nababaliw na nga po ata ako eh." Sabi ko. Kumunot lang ang noo niya at tumango-tango.