Pagsulat ng Kuwento 101 (Published under PSICOM PUBLISHING)

VII. Point of View

Ang Point of View o Punto de Vista o Panauhan ay ang narrative voice ng kuwentong ating isinusulat. Ito ang narrator. Ito ang anggulo ng kuwento. Ito ang camera na nakasubaybay. Ito ang matang nakakikita at ang bibig na nagsasalaysay sa mga pangyayari.

Kung paanong walang kuwentong walang tauhan, wala rin namang kuwentong walang narrator o tagapagsalaysay. Narrator ang nagbibigay ng boses, kaluluwa, at puso sa kuwento. Dahil sa kanya kaya maaaring maaliw o mabagot ang mambabasa.

Naipagkakamali pero hindi magkatulad ang author's voice at ang narrator's voice. Ang author's voice o ang boses natin bilang manunulat, sa standard ng Punto de Vista ay hindi laging nababagay gamitin sa kuwentong ating isinusulat. Ang narrator's voice naman o boses ng tagapagsalaysay ay nagbabago base sa Punto de Vista. Ang ginagamit ay maaaring boses ng pangunahing tauhan sa kuwento, isang boses na hiwalay sa tauhan at sa manunulat, o boses ng mismong manunulat.

Mayroong tatlong uri ng Punto de Vista o Panauhan.

FIRST PERSON POINT OF VIEW

Ang First Person Point of View o Unang Panauhan ay ang paraan ng pagkukuwento kung saan ang narrator ay isa sa mga tauhang iniikutan ng kuwento. Indicator nito ang paggamit ng mga salitang "ako", "ko", at "akin" sa pagsasalaysay.

Ang First Person POV ay pagsusuot ng sapatos ng tauhan, pagdama sa kanyang mga nararamdaman, at pagbabasa ng kanyang isipan. Nalalaman natin ang lahat ng nangyayari sa kanya at ang dahilan sa likod ng kanyang mga kilos, salita, at desisyon. Ang ginagamit na boses at pananalita sa pagsasalaysay ay ang sa tauhang nagsasalaysay.

Sa tinatawag na First Person Peripheral, ang narrator ng kuwento ay hindi ang tampok na tauhan. Nagsasalaysay siya gamit ang "ako", "ko", at "akin" ngunit para sa pangunahing tauhan. Isang halimbawa nito si Dr. John Watson bilang tagapagsalaysay ni Sherlock Holmes.

Mayroon ding tinatawag na First Person Multiple Point Of View, kung saan higit pa sa iisang tauhang nasa kuwento ang nagiging narrator. Nagkukuwento pa rin sila sa "ako", "ko", at "akin" gamit ang kani-kaniya nilang boses. Sa First Person Multiple, sinusundan ng mambabasa ang mga pangyayari sa point of view ng bawat tagapagsalaysay. Isang halimbawa nito ang The Time Traveler's Wife ni Audrey Niffenegger.

May binabagayang mga kuwento ang First Person POV. Karaniwan sa mga Young Adult at New Adult novel ang nakasulat sa Panauhang ito.

Kung magsusulat sa First Person POV, ilang mga bagay ang dapat na isaalang-alang.

Write for:

Immediate closeness or emotional attachment to the character

Dahil nakasulat sa "ako" ang First Person POV, madali sa mambabasa na makilala at maunawaan ang tauhan base sa mga nararamdaman, iniisip, at nararanasan nito. Dahil din dito, mas madali sa mambabasa ang mapalapit at makisimpatya sa tauhan.

Ngunit dapat ding siguruhin na kagiliw-giliw, likeable, o interesante ang tauhang magiging First Person POV narrator. Or else, it would be a boring write and a boring read.

Immersion to story development

Dahil nakasulat sa "ako" ay madali sa mambabasa ang mamuhay sa loob ng kuwento. Nararanasan niya ang nararanasan ng First Person POV narrator. Nararamdaman niya ang nararamdaman nito. Nabibigo siya sa mga kabiguan at natutuwa sa maliliit na tagumpay nito. Madali sa kanya ang madala at magpatianod sa daloy ng kuwento.

Ngunit dapat ding siguruhin na ang isusulat lamang ay ang mga bagay at pangyayari na kinakailangan sa kuwento. Dahil magkadikit ang naratibo sa narrator, maaaring magbabad ang manunulat sa pagsusulat tungkol sa lahat ng mga iniisip at nararamdaman ng tauhan kasehodang pinababagal nito ang daloy ng kuwento.