”BABA BU KİM.”Melek çok şaşırmış bir halde babasına taraf gitti..
”Melek....kızım bu.”
”Bebeğim bu abla....”Ayşe hanımın lafını yarıda kesti Serkan.
”Yağmur......uzak bir akrabamız kızım,müsafirimiz yani.”
Serkan'ın verdiği cevap iki kadınıda şaşırtmıştı ama Melek mutlu olmuştu.Eve gelen müsafiri,Yağmur'u şimdiden sevmişti.Onun kim olduğunu,kardeşinin annesi olduğunu henüz bilmeden Yağmur'un kucağına koştu.Yağmur daha ne olduğunu anlamadan Melek'i kendine sarılırken buldu.Bu hiç beklemediği bir harekketen Yağmur çok memnun kaldı.Melek'in kendisini ilk görüşte benimseyeceğini tahmit etmemişti...
Aksine küçük kızın kendisini evlerinde istemeyeceğini,gitmesini isteyeceğini düşünmüştü.Ama düşündüğü gibi olmamıştı.Yağmur bunun asıl sebebinin ne olduğunuda malesefki biliyordu.Melek onun kim olduğunu bilse onu asla kabul etmezdi,hatta kovardı.Ama küçük kız kendisini bir kaç günlük müsafir,akraba biliyordu.Onu sevmesi akraba olduğunu bilmesiydi belkide.Yağmur düşüncelerinden Melek'in sesiyle ayrıldı.....
”Melek ben.”dedi Melek güzünde gülümsemesiyle..
”Bende Yağmur.Yağmur abla diye bilirsin canım.”dedi Yağmur aynı içtenlikle..
”Memnun oldum Yağmur abla.”
”Bende memnun oldum Melek'cim.”
”Ne kadar kalcaksın Yağmur abla.”
”Daha bilmiyorum canım.”
”Lütfen uzun süre bizde kal,ben seni çok sevdim.”Dedi en sevimli haliyle küçük kız..
İkilinin samimi konşması Ayşe hanımı sevindirirken,mutlu ederken.Kenarda durmuş onları izleyen Serkanı sinirlendirmişti.Onların ilk tanışmadan bu kadar yakın olmalarını hiç istemiyordu,bu durum adamı sinirlendirdi.Kızı Yağmur'un kim olduğunu sorduğunda ona ne cevap vereceğini bilemedi.Kızına Yağmur'un kim olduğunu söylemek yerine onun uzak bir akraba,ve burda müsafir olduğunu söylemeği seçmişti...
Eğer gerçeği söylerse kızını üzeceğini düşündü,annesine ihanet ettiğini düşünecekti küçük kız.Onun için sadece kızı önemliydi.Şu anda kimin ne düşündüğü umrunda değildi.Şu an Yağmur'un ne düşündüğü,ne hissettiği adamın umrunda değildi. Serkan annesini kızgın bakışlarını gördüğünde umursamadı.Onun neden öyle baktığını elbette biliyordu.Annesi Yağmur hanımın tarafını tutuyordu,ve galiba bu böyle devam edecekti....
”Hadi kızım gel babaya.Biraz vakit geçirelim baba kız.”
Melek babasının söylediğiyle hemen Yağmur'dan ayrıldı,bu kez babasının kollarına attı kendini.Serkan kızını kucağına aldığı gibi yanlarından uzaklaştı,giderken annesine....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Yolculuk Benim Karanlığımadır
General FictionYağmur'un çıktığı bu karanlık yolun sonu aydınləğa çakıp çıkmayacağını birlikte okuyalımmı
