39. Bölüm

2.9K 146 25
                                    

39 bölüm..



Kızını kucağına alarak evin kapısından içeri girdi.Hastenede odaya girdiğinden kızının ağzından sadece Yağmur anne duymuştu.Kızı başka bir şey söylememişti,ve Serkan hiç olmadığı kardar şaşkındı.Kızını yatağına yatırarak odadan çıktı.Aşağı indiğinde Lale'nin salonda durduğunu gördü.Hemen yanına gelerek koluna yapıştı..

”Sana buraya gelme dedim,hatta hayatımızdan geldiğin gibi çık.Melek'in seni şimdi görmesini istemiyorum,şimdi git Lale.”Tısladı Serkan.

”Kızım beni görecek Serkan,ölmediğimi yaşadığımı öğrenecek.O kadına anne demesine katlanamam ben.Bunu nasıl yapa bildiniz,nasıl başka bir kadına anne der kızım.”

”Bana bak sen çok oluyorsun,kızın olduğunu şimdimi düşünüyorsun.Hem sen Melek'in anne demesini hakk etmiyorsun,Yağmur'a anne dediğini bu gün ilk kez duydum ben,ve çokta memnun oldum.Benim kızım ne yaptığını çok iyi biliyor,onun annesi Yağmur.Sende bunu anla ve git.”Dedi sinirle Serkan.

”Bak Serkan sonra pişman olacağın şeyler söylüyorsun şu an.Benim neler çektiğimi başıma gelenleri bilmiyorsun.İzin verde her şeyi anlatıyım.Sonra istersen giderim.”Lale Serkan'ın yumaşaması için uğraşsada faydasi olmadı.Serkan bir an önce Lale'nin gitmesi için.

”Seni dinleyeceğim ama sanma ki bu bir şey ifade ediyor.Sadece beni,bizi rahat bırakman için Lale,seni görmek istemiyorum.”dedi.

”Doğumdan sonra kendimden geşmişim,uyandığımda bir hastane yerine bir evdeydim.Yalnızdım.Beni kimin ve nereye getirdiğini bilmiyordum.Kim olduğumu bilmiyordum.Her şey silinmişti Serkan.İsmimi bile hatırlamıyordum.Evde biraz dolaştım ama kimse yoktu.Sadece parmağımda alyans vardı.Bu demek oluyordu ki evliydim,yani ben öyle düşündüm."Lale bir kaç saniye sustu.Serkan'ın ne tepki vereceğini bekledi ve sonra devam etti.

O evde biraz bekledikden sonra biri geldi.Senin yaşlarındaydı.Yanıma geldi ve beni kucakladı.Bana benim kocam olduğunu söyledi.Bende inandım,böylelikle ondan bazı şeyler öğreniyordum yani ben öyle sanıyordum.Onunla yıllardır karı koca hayatı yaşadım.Geçmişime dair hiç bir şey hatırlayamadım.Onur'un anlattıklarını gerçek bilerek yaşadım.Ama geçenlede televizyonda seninle ilgili bir haber geçtiğinde seni gördüm.

Her şey ondan sonra ortaya çıktı.Bir bir her şeyi hatırlamaya başladım.Onur'la kavga ettik,ona neden böyle bir şey yaptığını sorduğumda bana git onu Serkan'a sor dedi.Serkan seninle hesabı varmış.Bana öyle söyledi.Benden yıllarımı aldı,birde üstüne.......”Lale Serkan'ın sesiyle devam edemedi.

Serkan alayla”Film gibi valla.Bana bak buna inanacağımı düşünüyorsun.Başka bir senaryo düşünseydin Lale,hem ben Onur diye birini tanımıyorum..”dedi.

”Senden intikam almak için yapmış diyorum.Senin yüzünden başıma gelmeyen kalmadı Serkan,şimdi bana böyle davranamazsın.İster inan ister inanma bunlar gerçek.”

”Bunca zaman hiçmi bir şey hatırlayamadın Lale.Diyelim ki hatırlamadın,o zaman nasıl beni ilk körüşünde her şeyi hatırladın.Bunca sene hiçmi şüphelenmedin.”Dedi adam süpheyle.

”O kadar iyi oynadı ki hiç belli etmedi.”

”Bunada peki.O zaman neden bunca yıl sessiz seninle yaşadı,eğer benden intikam almak istiyormuşsa,işi benimleymişse neden benim karşıma çıkmadı.Bunca yıl sessiz kalmasının sebebi neymiş.”

”Bilmiyorum.”

”Bak Lale bu dediklerine inanmıyorum.Ve inanmamda,ne olmuşsa olmuş.yani ben şimdi geçmişi geri getiremem.Şu anda benim ilgilenmem gereken işlerim var.Seninle sonra konuşuruz.”Dedi Serkan.

Lale Serkakn'dan duyduklarıyla sinirle”O kadınmı..”diye sordu.

”Evet o kadın.O kadın dediğin kadın benim hayatımda önemli biri.Ben onunla gerçek aşkı,sevgiyi saygıyı öğrendim.Benim yaptıklarıma rağmen hep sustu,hep sustu.Ona yaptıklarımı kimseye yapmadım ben,çok çektirdim ona,ama o yine sustu.Ama bu son olan,bunu ben bile kaldıramıyorum Lale.O kadar dağıldım ki kime ne yaptığımı bilemedim.Kırıp dökmek istedim ama yine ona zarar verdim.Bunu kendime affedemem.O beni affetsede, ben kendimi affedemem.Sende dahada zorlaştırma lütfen.”Dedi adam pişmanlıkla.

Lale fark ettiği gerçeklerle”Sen o kadına aşık olmuşsun.Sen beni unutmuşsun Serkan,ben buna inanamıyorum.”dedi.

”Seni sevdim ama Lale sana aşık olmamışım ben.Ben aşkı Yağmur'la öğrendim.”

”Sen neler söylüyorsun Serkan.”Dedi Lale inanmayarak.

”Gerçekleri söylüyorum Lale.Şimdi Yağmur'la konuşmam lazım benim,git artık.”dedi Serkan kapıyı göstererek.

”Şimdi gidiyorum ama bu böyle olmayacak Serkan.Ben varım artık,geri döndüm.Benim olanı alırım bunu unutma.”Diye sinirle söyledi Lale.

”Sakın devamını getirme Lale.Şimdi defol.”

Serkan Lale gittikden sonra merdivenlere yöneldi.Yağmur'un odasının önüne geldiğinde kapıyı bir iki kere çaldıkdan sonra açtı.İçeri girdiğinde oda boştu.Serkan banyoya baktı Yağmur ordada yoktu.Sonra aşağı indi.Mutfağa girdi.Mutfakta sandeylede oturmuş göz yaşı döken yaşlı kadını gördüğünde tedirgin oldu.Hemen yanına yaklaşarak kadını kendisini fark etmesini sağladı.Kadın Serkan'ı gördüğünde hemen kendini toparlamaya çalıştı..

”Fatma abla bir şeymi oldu.Yağmur nerde,yoksa onamı bir şey oldu.”Sordu endişeyle Serkan.

”Yok oğlum.İyi Yağmur yani öyleydi.”

”O zaman senin bu halin ne.”

”Birden kendimi daha fazla tutamadım ben.Önce Melek yavrum Sonrada Yağmur.Dayanamadım ben.”Dedi kadın ağlayarak.

”Melek iyi merak etme.Yağmur nerde ki,bir yeremi gitti.”

”Yağmur....Yağmur gitti.”

”Onu anladımda nereye gitti.Şoförlemi gitti....”

Kadın “O gitti Serkan.Temelli gitti,dönmeyecek.”dedi.

”Ne demek dönmeyecek.Nereye gitti.Bunu nasıl yapar,hamile haliyle nereye gider.”

Serkan hemen mutfaktan ayrılır.Telefonu eline alarak ilk Naz'ı arar.İkinci çalışta Naz'ın sesini duyar.

”Efendim Serkan.”

”Nasılsın Taze anne.”

Naz gülümseyerek”İyiyim ben.Sen nasılsın,Yağmur nasıl.”

”Biz iyiyizde,Yağmur bu gün sana geleceğini söylemişti....geldimi Naz.”Sordu Serkan.

”Gelmedi Serkan.Her şey yolundamı Serkan,nedense sesin hoşuma gitmiyor.”

”merak etme canım her şey yolunda.”


Der ve bir iki kelime daha konuşur.Naz'ı şüphülündirmemek,tedirgin etmemek için.Sonra telefonu kapatır.Hemen Poyraz'ı arar.Poyraz'a Yağmur'u sorduğunda Poyraz delirir.Serkan'a demediğin bırakmaz.Adam öfkeden etrafına saldırmaya başlar.Serkan telefondada olsa Poyraz'ın halinden Yağmru'un onada gitmediğini anlar.Mert'i arar.Ondanda bir şey çıkmayınca hemen İzmir'deki adamlarından birini arar.Yağmur'un evine bakmasını söyler....

Saatler geçtikce ümidi biraz daha yok olur.Serkan etrafındakilere saldırmaya başlar.Sinirden ne yaptığını bilmeyerek kime geldi zarar verir.Annesi sakinleştirmeğe çalışsada bir etki etmez.Ayşe hanım en sonunda pes ederek kenara çekilir ve oğlunun delirmiş öfkelenmiş en çokta korkmuş,çaresiz halini izler.Seslere uyanan Melek ayağa kalmaya çalışır ama yapamaz.Küçük kız babasının sesinden Yağmur annesini gittiğini anlar ve yatağına geri yatar.Küçük kız hıçkırıklara boğularak ağlamaya başlar...

Serkan araştırmaların sonucu Yağmur'un İzmire gitmediğini öğrenir.Ne kadar arasada bir sonuca varamaz.Yağmur'u bırakan Taksi onu bıraktığı yeri söyler ama ordanda bir çıkmaz.En son adam arabasına atlayarak sinirini arabadan çıkarmaya çalışır.Git gide hızını artırır.Sanki hızlı gidince bir şeyler değişecekmiş gibi.En son sakin bir yere gelerek arabadan iner.Artık ayakta duramaz,yere çöker.Ve yıllardır yapmadığı şeyi yapar.Kos koca adam hüngür hüngür ağlamaya başlar....

”Neden ben.Neden ha.Seni sevdim ,sana aşık oldum.Hiç bir kadını sevmediğim kadar sevdim.Neden gittin,neden vaz geçiyorsun.Hemde oğlumuzla birlikte.Ben sizsiz ne yapaarım,daha oğlumu görmedim,onu kucağıma alamadım.Onu benden almaya çalışma lütfen,beni sensiz onsuz bırakma.Ben siz olmadan yaşayamam.Beni böyle cezalandırma sevdiğim.Biliyorum seni kırdım,hakk etmediğin sözleri söyledim.Lütfen gel sevgilim,geri gel.Sana içimdekileri anlatmama izin ver.Lütfen beni böyle cezlandırma.

Bak sevdiğim kızımız her şeyden mahrum bıraktı kendini..Seni istiyor,annem diyor sadece.Lütfen geri dön,evimize dön.Kendini oğlumuzu benden ayırma.Ben sizsiz yaşayamam..”


***



Yağmur sabah uyandığında hemen odadan ayrıldı.Elindede küçük valizi.Otleden ayrıldıkdan sonra hiç istemesede bir şeyler yemek için uygun bir yere gitti.Sonra ne yapacağını bilmeden yürüdü.Arada gelen sancıları yok sayarak yürüdü.Bundan sonra ne yapacağını bilmeden yürüdü.Biraz gittikden sonra küçük bir evin önünden geçerken asılan ilanı fark etti.Dikkatlice baktığında evin kiralık olduğunu anladı.Vakit kaybetmeden yazılı olan numarayı aradı....


Nerdeyse 10 günden fazlaydı bu evdeydi.Allah yüzüne gülmüş bu evi bulmuştu.Hemen evi kiralıyarak yerleşmişti.Allahtan evde eşya sorunu yoktu.Böyelikle başka bir şeyle uğraşmadan günlerin geçmesini bekliyordu.Bebeğini sağlıklı doğurmak istiyordu.Her gün Allaha dua ediyordu,bebeği sağ salim dünyaya gelsin.Kendisine ne olucağı umrunda bile değildi.
************** 

Selam sevgili okurlarım. Kaç gündür bölüm istekleri dolu bir çok mesaj aldım, ama bilgisayarım olmadığından ekleyemedim. Biraz sorun olduğu için tamirdeydi. Bu gün geldi ve ben hemen bölümü yolluyorum. Bu arada bir kaç bölümde bana yardımı dokunan sevgili Ayşegül Çiçekoğlu arkadaşıma çok teşekkürler.. Yorum ve votelerinizi bekliyorum

Bu Yolculuk Benim KaranlığımadırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin