Zawgyi ver
Jungwoo's POV
ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာင္းအားကစားကြင္းရဲ႕ေဘးက ေလွကားထစ္ေတြေပၚမွာထိုင္ရင္းမႈိင္ေနမိတယ္ ကြၽန္ေတာ္ဟာမႈိရဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ကေလးငယ္တစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ့ဘူး ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္းေကာင္းကင္ဟာကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကအမႈိင္းဓာတ္ရဲ႕ ၁၀ ပုံပုံ တစ္ပုံေလာက္ေတာ့ရွိေနႏိုင္တယ္
တကယ္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္ဟာကိုယ့္ကိုယ္ကိုမသိေသးသူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္
အေဖနဲ႔အေမဟာကြၽန္ေတာ့္ကို "မိစာၦ" လို႔ေခၚခဲ့တာအလကားမဟုတ္ခဲ့တာကိုကြၽန္ေတာ္ပထမဆုံးအႀကိမ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ကိုမယုံၾကည္စြာနဲ႔လက္ခံမိတယ္
ခြၽန္ဖက္လွတဲ့အစြန္းအဖ်ားရွိတဲ့အနက္ေရာင္ငွက္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္းကိုကြၽန္ေတာ္ေငးၾကည့္ေနမိတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ေနာင္တေတြဟာမေရတြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး
ကြၽန္ေတာ္ဟာ ဒီဇာတ္လမ္းမွာ "မိစာၦ" တစ္ေကာင္ေသခ်ာေပါက္ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့
ၿမိဳ႕ရဲ႕အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ကင္းကြာတဲ့ေတာအုပ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုအသက္ရွင္ခဲ့သလဲ သူ႔ေက်းဇူးေတြကြၽန္ေတာ့္အေပၚမွာအမ်ားႀကီးတင္က်န္ခဲ့တယ္ သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြလည္းကြၽန္ေတာ့္အေပၚေထာင္သာင္းမကတင္က်န္ခဲ့တယ္
ဘယ္ေနရာမွာဘယ္လိုအႏၲရာယ္နဲ႔ပဲႀကဳံေနခဲ့ပါေစ သူကြၽန္ေတာ့္အေရွ႕ကိုအျမန္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ငြၽန္ေတာိ့ေျခလွမ္းေတြဟာဘယ္လိုပဲသူနဲ႔ေဝးခဲ့ေဝးခဲ့ သူ႔ေျခလွမ္းေတြကကြၽန္ေတာ့္အေနာက္မွာရွိေနခဲ့တယ္
ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းေပၚကေျခလွမ္းေတြကိုကြၽန္ေတာ္တစ္ခါတစ္ေလျပန္ၾကည့္မိတယ္ သူ႔ေျခလွမ္းေတြမ်ားပါလာမလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔။ ကြၽန္ေတာ့္ကို "ျဖဴစင္စြာရက္စက္သူ" လို႔သမုတ္တတ္တဲ့သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ျပန္ျမင္ရဖို႔ကြၽန္ေတာ္ဘာေတြေပးဆပ္ရမလဲ အရင္လိုေလထဲမွာ႐ုတ္တရက္ေပၚလာတတ္တဲ့သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုလုပ္မွျမင္ရမလဲလို႔ကြၽန္ေတာ္အခ်ိန္တိုင္းစဥ္းစားမိတယ္
ဒါဟာကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေနာင္တေတြရဲ႕တလႈံ႕လႈံ႕ထိုးဆြမႈေတြေၾကာင့္ျဖစ္တယ္
YOU ARE READING
Ephemeral Touch
FanfictionThis fic is wirtten in both Unicode and Zawgyi သူကျွန်တော့်ဆီကိုလာခဲ့တယ် ပြီးတော့သူပြန်ထွက်သွားတယ်... သူကျွန်တော့်အတွက်ဘာဆိုဘာမှချန်မထားခဲ့ပါဘူး မြူမှုန်လေးတစ်မှုန်တောင်မှပေါ့.... ဒါဟာသူကျွန်တော့်အတွက်တာဝန်အပြည့်ခံယူသွားခဲ့တာပဲ..... တကယ်တမ်းကျတေ...
