Darius POV:
Halos mabaliw na ako sa kaiisip kung saan ko maaaring hanapin ang mag-iina ko..
Fuck! Sana di ko nalang sila hinayaang umalis nang di ako kasama..
Nasuntok ko ang dingding ng aming silid sa labis pag-alala..
If i was there.. Maybe this wont happen.
May narinig akong majhinang katok sa pintuan pero di ko ito alintana.
Click!
Maya maya ay nabuksan ang pinto at bumungad si Nicnic..
Napatayo ako pagkakita sa kanya..
"Oppa! Im sorry. Di ko naprotektahan sina Noona Reen at Darrene.." malungkot na sabi ni Monique na nanatiling nakatayo lamang sa may pintuan.
Aaminin ko na nadis-appoint ako sa nangyayari pero alam kong walang kasalanan si Mon.
Ibinukas ko ang aking braso at yumakap naman kaagad si Mon sa akin.
"Im glad your safe.. At least alam natin kung sino aang kumuha sa kanila.. Isa lang ang kailangan nating gawin.. We need her help.. Their help.. Kailangang kumilos tayo ng di mahahalata ang ating plano.." sambit ko.
Napataas naman ng tingin sa akin si Mon.
Bakas ang pag-alinlangan sa kanyang mata.
Mon is strong.. No doubt of it..
Pero unti unti na siyang nagbalik sa dati after regaining her memory..
"Sigurado ka bang sasabihin natin kay Lian? Oppa, she too has problems.." sagot ni Mon at naupo sa sofa.
"She plans fast and precise.. We need that.." sagot ko.
Napatango na lamang si Mon.
****
Matt POV:
Sa wakas after a long search, nahanap din kita Reen..
Pinagmasdan ko ang larawang hawak.
Reen Santiago.. No doubt, she's really my sister. Kamukhang kamukha niya si Mama.
Inilapag ko ang larawan sa mesa and grab my coat..
Lumabas ako ng studio at tinungo ang kinaparadahan ng aking kotse.
Magkikita na rin tayo bunso. Sana naalala mo pa ako.
****
Someone POV:
"Madam, mukhang nalaman na ni San Diego ang tungkol sa anomalya nyo sa kompanya ni Dos." pagbabalita ni Bruno sa akin.
Naikuyom ko ng mahigpit ang aking kamao.
Kailangan ko ng kumilos.
"Madam, andito po si Ms. Dominique.." bungad ng isang katulong.
Maya maya ay pumasok na nga si Dominique.
"Mommy..."
Pak!
Di ko na hinintay na matapos niya ang sasabihin.
"Wala kang silbi! Isang simpleng utos ko di mo pa magawa ng tama! Anong nangyari Dominuque? Sabi ko idispatsa mo ang mga San Diego!" bulyaw ko sa kanya.
Bumakat pa ang palad ko sa kanan niyang pisngi sa lakas ng pagsampal ko..
"Hindi ko po kaya mama! Wala naman po silang ginagawang masama. Tinanggap ako ni Rave at tinuring na kapatid." umiiyak na sabi ni Dom.
