TDWM50:WHEN HER MIND IS IN CHAOS

304 15 0
                                    

Jane's POV

    Tulalang nakatingin ako sa salamin dito sa banyo naming mag-asawa. I'm not dreaming!nagawa ko nga talaga ang bagay na yun.

   I look at my two palm,bakas parin sa kamay ko ang nangyari. Napatingin ulit ako sa salamin and there I saw how my eyes change into gold.

   Sari-saring emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Pagkalito,gulat,pagkamangha at galit.hindi ko alam kung saan nanggagaling ang galit na nararamdaman ko dahil wala naman siguro akong dapat ikagalit?o Wala nga ba?

"Love?"napalingon ako sa pinto ng kumatok si Xe "love, are you done? kanina ka pa diyan" muling ani niya,kaya dali-dali akong umayos bago alisin ang mga yelo sa salamin gamit ang blue flame na inilalabas ng kamay ko.

  Napauno ng usok ang paligid ko, "malapit na ako, sandali nalang Xe"tugon ko sa kanya, pumikit ako at nag focus na pawalain ang mata kong naging ginto.

  I opened my eyes then it back to normal,my Iris became almond color again. I sighed,ano bang nangyayari sa akin?paano ako nagkaroon ng ganitong abilidad?

   Wala sa sarili kong binuksan ang pinto sa banyo at bumungad sa akin ang mukha ni Xe na nag-aalala.

"What happened? you look pale, are you okay?"aniya habang sinisipat ang mukha ko, I smiled at him weakly.

"I'm okay Xe,Wala lang ako sa mood"sagot ko bago, yumakap sa kanya. I inhaled his escent before I closed my eyes, nagiging kalmado ako pag na aamoy ko siya.

"You are bothered, Jane. I can feel it"napansin ko nalang na nasa kama na pala kami at naka patong na ako sa kanya habang nakahiga siya, isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib niya.

"I am really bothered Xe, but I can't say it to you now because I'm so confused. I'm sorry"mahinang Ani ko na may kasamang lungkot sa boses.

   Naramdaman kong hinagod niya ang buhok ko "it's okay but please huwag mong patagalin, I'm worried Jane. You know I love you and I don't want to see you hurting and like this"

   Napangiti ako sa sinabi niya "you make me flattered Xe,my heart is palpitating fast" I don't know but I feel like what they called kilig? argh I don't know,Yun siguro yun.

    "WHAT the hell!"gulat na ani ni Marianne habang nakatingin sa nagyeyelong tubig sa fountain ng graden niya.

   Lumapit siya dito at inilabas ang ginto niyang kuko bago ito pinatama sa yelo. Nagkaroon ng explosion dahil sa ginawa niya, white smoke was surrounded by us hanggang sa unti-unting nawala ito.

  "This is so hard to destroy,so thick and so solid"manghang turan niya habang nakatingin sa kuko niya bago ako binalingan "Alam ba ito ng asawa mo?"

  Umiling ako bilang sagot "I don't know what to think anymore Jie,ni hindi ko na kilala ang sarili ko"

   Lumapit siya sa akin then hold my hands "your hands are cold"tumingin siya sa akin bago ngumiti "Isang tao lang ang makakasagot sayo and that is your brother"

   Tama siya,si kuya lang ang makakasagot ng mga nangyayari sa akin but I'm doubting if he knows about this kind of ability that I have. What if ako lang pala ang meron nito?is it possible na bibiyayaan ako ng ganito?they say having a power has big responsibility and I'm not good on that.

  Ayaw ko ng ganito, Yes!nakakasalamuha ko ang mga unordinary humans. Mga taong hindi mo aakalaing nabubuhay sa mundo but me?I never imagined having this kind of  gift,an ability.

   I sighed before facing the fountain "I will ask my brother about this but for now, I'll show you something. Again."

    I raise my right hand in front of the ice fountain and draw a circular motion then a blue pentagram appeared in my palm.a blue flame showed up in the center of my palm before it hit the icy fountain. Nagkaroon ng usok bago Unti-unting natunaw ang mga yelo sa fountain.

"Triple hell!a blue flame!? are you kidding me?"tumingin siya sa akin na may pagkamangha at hindi makapaniwalang reaksyon"I'm dreaming right?"

   Umiling ako sa kanya "you are not dreaming, I also have this blue flame. I think ito lang ang nakakatunaw ng yelo ko" she eyed me concernly.

"Dapat mo talagang ipaalam sa kuya mo ang nangyayari sayo Jane"

   "INTRODUCE yourself Ms. Villiaca" napalingon ako sa harap ng magsalita si Ma'am Josol our Head in school.

  A transferre student in the middle of semester?so unusual. Napatahimik kaming lahat ng pumasok ang Isang babaeng may maputing balat at buhok.Then suddenly as I look at her, nakaramdam ako ng familiarity and an emotion na unti-unting namumuo sa puso ko. Hatred, betrayed and disappointed.

   Inilibot niya ang paningin niya sa loob then her eyes settled on me,nakipagtitigan siya sa akin and I am pretty sure na ako ang tinititigan niya.

   Habang nagtititigan kami an familiarity cross in her eyes dahilan para mas lalo akong magulohan ng napalitan ito ng galit at pagkasuklam.

   why is that?bakit pareho kami ng nararamdaman?and do I know her before?sa pagkakatanda ko ay hindi ko pa siya nakikilala.

   Tumayo siya sa gitna ng hindi parin inaalis ang tingin sa akin "It's nice to meet you all, I am Raine Villiaca. 18 year's old from Cebu" pagpapakilala niya, Villiaca? bakit parang pamilyar?

   Napapikit ako ng may boses na pumasok sa utak ko.

  You're a Villiaca....

    Mariin akong napapikit ng sumakit ang ulo ko, darn it!hinilot ko ang noo ko. Nakaramdam ako ng panlalamig sa katawan.

  "Ms. Jane, are you okay?"napamulat ako ng mata at napalingon sa katabi ko,I smiled at her bago ibalik ang atensyon sa harap pero natigilan ako ng mapansing nakatingin ang lahat sa akin.

"Are you okay Madrigal?"tanong ni ma'am sa akin. I smiled weakly.

"Can I excuse myself ma'am? medyo masama po kasi ang pakiramdam ko"magalang at medyo matamlay na ani ko. Tumingin ng nakakaunawa si Ma'am sa akin.

"Okay, I will inform him about this"napatango nalang ako sa kanya bago tumayo at naglakad palabas but I stop when she whispered at me, I clenched my fist.

"It's nice to meet you again, Royale"

 DARKNESS WITHIN SERIES 1: THE FEARLESS QUEEN(Completed) Unrevised VersionDonde viven las historias. Descúbrelo ahora