The Sacred Rule of Love - (PUBLISHED 2019)

Chapter 38

Chapter 38

            “Dark wings?” inulit ko pa yung sinabi ni Jax, “And this is relevant because…?”

            “Are you trying to act stupid?!?” tinanong ni Jax na parang naiinis sa akin, “Hindi pa ba obvious sa tingin mo? Tang-ina naman Zoe. It doesn’t take a genius to figure it all out.”

            Napatingin naman ako Jax nun at nagalit din ako sa kanya, “Why the sudden change Jax? Why do you act like this super charming guy? Like you really care now? Bakit hindi ka na lang bumalik sa dating ikaw? Why don’t you just go back to the guy I used to hate? Padaliin mo na lang para sa akin. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa iyo o hindi.”

            May naramdaman naman akong humawak sa braso ko at pinipigilan ako. Nung tumingin ako, si Alex lang naman yung nanduon kaya nakita ko na umiiling-iling lang siya sa akin. “Tama na…” narinig ko na sinabi niya.

            “B-bakit hindi ikaw ang magsabi sa akin? Bakit kailangan marinig ko pa sa iba, ha?” tinanong ko naman siya, “Gusto kong marinig sa iyo mismo. Anong ibig sabihin nun? Sabihin mo sa akin Alex! Quit playing mindgames dahil nakakapagod!”

            He didn’t say anything right ahead. Napaupo na lang ako doon sa gilid dahil pare-parehas kaming tatlo na nananahimik doon. Puno pa rin ng luha yung mga mata ko pero hindi ko alam kung anong dapat kong gawin. I think I somewhat knew what it meant, pero a part of me was hoping na mali si Jax at mali rin yung hinala ko.

            But my heart sank after I heard Alex say the next thing, “Dark-winged angels go to this place you mortals call… hell.”

***

            After nung gabi na iyon, everything that happened after was downhill from there. Alex decided to quit being the TA doon sa klase namin, causing some of his fangirls to be depressed doon sa labas ng classroom namin. Medyo sudden nga yung pag-alis niya kaya hindi ko alam kung anong tumatakbo sa utak niya. Nung lumabas nga ako nung natapos yung isang klase ko, may lumapit pa sa akin na isa na mukhang mangiyak-ngiyak pa at tinatanong kung bakit biglaan daw yung pag-alis ni Alex sa school. Nagulat lang ako dahil ako pa ang tinanong niya. Alex—in his original angel form na nasa tabi ko at hindi nakikita ng tao—just whispered next to my ear, “Tell her, it’s a conflict of interest to be the TA because you’re in the class.” Narinig ko naman yung sinabi niya kaya lang wala ako sa mood magpakabait sa lahat so I just told the girl, “Umalis na siya okay? Get over it.”

            “You didn’t have to be harsh…” sinabi ni Alex sa akin, “Bakit hindi mo sinabi sa kanya yung sinabi ko?”

            “So ngayon dinidikta mo na lang yung dapat kong sabihin? What happened to just giving an advice and you hoping I’d take it?”

            Hindi naman siya sumagot sa akin. Instead, parang nagulat lang siya sa sinagot ko. Maybe he didn’t think I’d snap at him. Mas nakakabuti na rin siguro yun. I have to find a way to hate him. If I end up hating him, I might stop having feelings for him. And if the feelings stop, he might stop liking me too tutal nararamdaman lang naman niya kung ano yung nararamdaman ko.

            And maybe I’ll be able to save him. After all, I pushed him to rebel. I caused this state of him. He’s not going to hell because of me.

            Nung nakarating ako doon sa bench area kung nasaan nakaupo si Trixie, sumali naman ako doon sa kanya at binaba ko yung gamit ko. Umupo rin si Alex sa bandang likuran ko at alam ko na hindi naman siya nakikita ni Trixie. I blew out air from my mouth at tumingin lang si Trixie sa akin, “Yo, I don’t want to comment on this but your bags are really huge!” nilagay pa niya yung mga daliri niya sa mata niya and made her eye pop out, “You look like a panda.”