The Sacred Rule of Love - (PUBLISHED 2019)

Chapter 33

Chapter 33

            I think I was too shocked to react doon sa sinabi ni Alex. Hindi ko rin sure kung lumabas sa mukha ko yung pagkagulat ko. Nginitian ko lang yung babae at binigyan ko na lang ng thumbs up. “Wow, Congratulations Ma’am, Sir…” sinabi niya sa amin after Alex pretty much declared na newlweds kami. We ended up with this card key na may designs pa ng heart doon sa harapan.

            Dala-dala pa rin ni Alex yung bag ko at pumunta na kami doon sa elevator para umakyat doon sa kwarto namin. Sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit ninenerbiyos ako. This is Alex we’re talking about. I don’t think I should be nervous about him jumping me. Dapat nga siguro, mas matakot ako sa sarili ko dahil ako itong may iniisip na kung anu-ano. I have a dirty mind for a girl at laking pasasalamat ko na lang at hindi nakakabasa ng thoughts si Alex. He’d probably be repulsed.

            Medyo mataas yung aakyatan namin, so I decided to break my silence doon sa elevator, “Nagsinungaling ka na naman…” I said out loud kaya tumingin siya sa akin, “Hindi naman tayo newlyweds ‘di ba?”

            He didn’t seem bothered doon sa sinabi ko. Instead, ngumiti lang siya sa akin sabay hawak niya doon sa chin ko at nag-lean pa siya papalapit sa mukha ko, “Relax. It was just a play of words. I didn’t lie for the purpose of deceiving.” Tumango siya sa akin habang ineexplain niya yun, “It’s a play of words after nung photoshoot and I proposed to you, so in theory, we are newlyweds.”

            Somehow, it made me feel better nung sinabi niya yun. I don’t know what constitutes a lie anymore. Sa totoo lang, ayaw ko lang talagang madagdagan pa ang kasalanan ni Alex ng dahil sa akin. Kung ano man yung nangyayari sa kanya ngayon—hanggat hindi ko alam kung ano yun—gusto kong alagaan siya as my guardian angel. I want him to stay as an angel because I want him to stay with me.

            When we got to the room, may isang malaking bed doon na may rose petals pa na korteng puso doon gitna. May malaking bintana na tinakbuhan ko para tignan ko kung ano yung view. Sobrang ganda at nakaka-relax tignan yung ganun. Parang sa sobrang taas namin, kitang-kita ko na yung buong Davao.

            “You like it?” tanong ni Alex sa akin nung nakita niya siguro na nakatingin ako doon at ine-enjoy ko yung view. Ngumiti naman ako at tumango-tango ako sa kanya. It was indeed beautiful and there was no denying it. Parang titignan mo pa lang eh relax na relax ka na. I just nodded at him and gave me a smile.

            Lumapit naman si Alex sa akin doon sa bintana at nagulat na lang ako nung tumayo siya sa likuran ko at binigyan ako ako ng back hug. Kahit na matangkad siya, sinubukan niyang isandal yung ulo niya doon sa kanang balikat ko. Nung una parehas kaming hindi nagsasalita at nakatingin lang doon sa bintana, pero narinig ko na may sinabi siya na hindi ko makakalimutan, “I like the idea of growing old with someone, experiencing the little things, making mistakes, even…” napatingin ako sa kanya nun, “…even the idea of dying. They’re all attractive to me.”

            “A-anong sinasabi mo?” tinanong ko naman siya nung marinig ko yun.

            Ngumiti naman siya, “I want this life. To be a mortal…” he stopped for a little bit bago siya tumuloy sa sinasabi niya, “I want to experience even the little things with you.”

            Although he didn’t say it, at that moment saka ko naramdaman may nagmamahal sa akin. I haven’t felt my Dad’s love for me in years, at ang huling beses na naramdaman ko na may nagmamahal as akin eh nung nabubuhay pa si Mommy. I felt warm inside, kasi pakiramdam ko, kahit anong mangyari pa as akin, Alex will always stay beside me at hindi ako mag-iisa.