Önüme koyulan kitabın sayfalarını hızlı hızlı geçerken her sayfada elle yazılmış küçük küçük notlar görüyordum. Bazı kelimelerin altı çizilmiş veya kırmızı bir kalemle yuvarlak içine alınmıştı. Bir ineğin kitabı bana denk gelmişti.
Kitabın ilk sayfa...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Peter ile o konuşmamızın üzerinden yaklaşık 1 ay geçmişti ve kimya kulübü hariç başka hiçbir yerde görüşmüyorduk. Sadece ders hakkında tek tük şeylerden bahsetiyorduk ve konuşmayı anında kesiyordum. Tabi o sürekli benimle konuşmaya çalışıyor ve durduk yere saçma sapan şeyler için mesaj atıyordu.
Bu hafta sonu yılbaşıydı ve okul kayak yapmaya götürüyordu. 1 gece otelde kalınacaktı ve yeni yıla orada girilecekti. Her ne kadar istemesemde Lauren çok istediği için bunu kabul etmiştim. Annemi yılbaşında tek bırakmak biraz beni üzse de Lauren'ın ailesi ile birlikte olacağını söylediğinde biraz içim rahatlamıştı. Bu hafta sonunun güzel geçmesini umuyordum.
Cuma gece yarısı yola çıkılacak ve sabah oraya varacaktık, bu yüzden Lauren'ın babası bizi gece okula bıraktı. Bahçe oldukça kalabalıktı ve servislere eşyalar yerleştiriliyordu. Bizim olduğumuz servise çantalarımızı verdikten sonra bindik ve koltuklarımıza oturduk. Peter'ın gelip gelmeyeceğini bilmiyordum ama merakta ediyordum. Servisler yola çıktığında yorgunlukla gözlerimi kapattım ve kısa sürede uykuya dalmıştım.
Uyandığımda sabah olmuştu ve Lauren benden önce uyanmıştı. Varmamıza az kaldığı için geri uyuyamamıştım ama yorgunda hissediyordum. Otele vardığımızda servislerden inmiştik ve çantalarımızı almıştık. Tarih öğretmeni olan Bayan Morgan odalarımızın anahtarlarını dağıtırken isimlerimizi sesleniyordu. Peter ve Ned ismini duyduğumda arkalarda duran Peter odalarının anahtarını almıştı. Hemen ardından Bayan Morgan bizim anahtarımızı vermişti. Anladığıma göre ise Ned ile Peter'ın odası bizimkinin yanındaydı. Evren bana kötü oyunlarını oynarken otele girmiştik.
Odalarımıza çıktığımızda Lauren kapıyı açmaya çalışıyordu. Bu sırada Peter ve Ned gelmişti.
"Ne kadar kaçmaya çalışırsan çalış yinede bir araya düşüyoruz bir şekilde Aurora. Özrümü kabul edeceksin." dedi Peter.
"Dikkat et Parker, sana düşecek olan şeyler bir çığ falan olmasın." dedi Lauren kötü kötü bakarken. Ned buna gülerken Peter gözlerini devirdi. Bu sırada Lauren kapıyı sonunda açmıştı ve içeri girmiştik. Kapıyı kapattığım an gülmeye başladım.
"Resmen ona benden daha çok sinirlisin." dedim.
"En yakın arkadaşımı üzdüğü için tabii ki de sinirliyim. Her neyse, hadi ilk önce kahvaltı yapalım sonrada kayak yapmaya çıkalım." dedi heyecanla.
"Aslında ben çok yorgunum, biraz daha uyuyacağım. Sen diğerleriyle çık." dediğimde ne kadar yorgun olduğum gözlerimden bile anlaşıldığı için ısrar etmemişti ve o hazırlanıp çıkmıştı. Ben de rahat bir şeyler giyip kendimi yatağa attığımda kısa sürede uyudum. Öğlene doğru uyandığımda kendimi daha iyi hissediyordum ve odadan çıkıp bir şeyler yemek için aşağıya indim. Tepsi alıp açık büfede ki yiyeceklere bakarken yanıma usulca Peter yaklaştı.
