Önüme koyulan kitabın sayfalarını hızlı hızlı geçerken her sayfada elle yazılmış küçük küçük notlar görüyordum. Bazı kelimelerin altı çizilmiş veya kırmızı bir kalemle yuvarlak içine alınmıştı. Bir ineğin kitabı bana denk gelmişti.
Kitabın ilk sayfa...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Kimya kulübü sonrası anneme eve biraz geç geleceğime dair bir mesaj atmıştım ve Peter ile o parka gitmiştik. Salıncaklara oturduğumuzda ayaklarımla kendimi ileri geri ittirmeye başlamıştım. Küçüklüğümden beri hep en çok salıncakları sevmiştim.
''Evet, anlat bakalım. Dün gece neden oradaydın?''
''Ben.. şey.. meraklı bir insanım." diye gerçeği söyledim. "Gökyüzüne süzülen o mavi ışığı ve Örümcek Adam'ı görünce merak ettim.'' dedim parmaklarımla oynarken. ''Ama yemin ederim ki kimseye anlatmayacağım Peter. Başımın belaya girmesini istemiyorum.''
''Sakin ol Aurora. Kimse seni tehdit etmiyor.'' dedi Peter gülerek.
''Geriliyorum, seninle tanışmadan önce hiç başıma böyle şeyler gelmemişti.'' dediğimde, ne kadar aptalca bir cümle kurduğumu sonradan fark etmiştim.
''O zaman.. biz artık konuşmayalım.'' bakışlarımı Peter'a çevirdiğimde oldukça ciddi duruyordu.
''Bay Thorne ile konuşurum. Kimya kulübünde eşleri değiştirir. Bir daha karşılaşmayız, konuşmayız.'' dedi.
''Hayır.'' dedim aniden. Peter'ın dudaklarında oluşan o yarı gülümsemeyi görebiliyordum.
''Sen.. benimle dalga mı geçiyorsun?'' dedim kaşlarımı çatarak.
''Evet Aurora.'' dedi ve gülmeye başladı. Ben de dayanamadım ve güldüm. İşte yine oluyordu, Peter beni davranışlarıyla ve o aptal gülüşüyle kendine çekiyordu.
''Tamam, bu konuyu kapatalım. Bana kendinden bahset.'' dedi Peter. Bunu söylemesi beni şaşırtmış, ama mutlu etmişti.
''Pekala.. çok sosyal olduğum söylenemez. Ama kesinlikle bir inek değilimdir. Film izleyip, kitap okumayı severim. Klasik şeyler yani. Annemle birlikte yaşıyorum, o doktor. Genelde evde olmaz, birlikte çok vakit geçiremeyiz. Farklı biri değilim yani. Normal bir kızım bende.'' dedim.
''Şey.. baban?'' bunu çekinerek sorduğunu fark etmiştim.
''Babam 3 yıl önce kanserden öldü.'' dedim bakışlarımı yere çevirirken.
''Ben.. özür dilerim. Sormamalıydım.''
''Hayır, özür dileme. Evde annemle pek bunun hakkında konuşmuyoruz. Biriyle bazen babamla ilgili konuşmak iyi geliyor.'' dedim. Peter'a her şeyimi anlatabilecekmiş gibi hissediyordum.
''Benim annem ve babam da ben küçükken bir kazada öldüler. Halamla birlikte yaşıyorum.'' Peter'ın bunu söylemesiyle hemen ona bakmıştım.
''Bunu bilmiyordum.''
''Ben de senin babanı bilmiyordum. Bunca zaman biz nasıl tanışmadık ki?'' diye sordu Peter.
''Eh, kader böyleymiş.'' dedim. Ya da kimya kitabının sayesinde.. Birkaç dakika sessizce öyle oturduk. Ama içimi yiyip bitiren o soruyu sormak istiyordum.
''Peter, sen... Liz Allan'dan hoşlanıyor gibisin.. yani... gözlemlerime göre öyle.'' dedim bakışlarımı ondan kaçırırken.
''Bir süreliğine hoşlanıyordum, evet. Ama sanırım artık değilim. Galiba aklımı karıştıran bir şeyler var.'' dedi düşünceli şekilde.
''Ne gibi şeyler?'' diye sordum.
''Biri. Aklımı karıştıran biri var Aurora.''
•••••
Bir sorum olacak. Açıkçası ben Liz Allan karakterini fazla sevmiyorum. Liz'i kötü biri olarak göstermeyi düşünüyorum, bu sizin hoşunuza gider mi?
