Önüme koyulan kitabın sayfalarını hızlı hızlı geçerken her sayfada elle yazılmış küçük küçük notlar görüyordum. Bazı kelimelerin altı çizilmiş veya kırmızı bir kalemle yuvarlak içine alınmıştı. Bir ineğin kitabı bana denk gelmişti.
Kitabın ilk sayfa...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Peter'ın konum attığı yeri kolaylıkla bulmuştum. Kapıyı May hala açmıştı ve çok güler yüzlüydü. Gerçi hala demek biraz ayıp olurdu çünkü o çok genç ve güzeldi. Ona May diye seslenebileceğimi söylediğinde samimiyeti beni mutlu etmişti.
Evlerine yakın olan bir pastaneden nezaketen pasta aldığımda May'in gözüne girdiğimi düşünüyordum. Çünkü pastayı görünce çok sevinmişti. Masada oturup yemeğimizi yerken normal konular hakkında konuşuyorduk.
"Aurora.. sen liseden sonra ne yapmak istiyorsun?" diye sordu May.
"Açıkçası Edebiyatı seviyorum. Okumak ve yazmak her zaman ilgimi çekmiştir. Üniversitede edebiyat okuyabilirim." dedim.
"Kimya kulübünde birlikteyiz o konuda da iyidir. Eminim matematiğidi de güzeldir ama kendisi biraz mütevazı." dedi Peter gülerek.
"İleride neyi istiyorsanız onu yapın ama iyi düşünün. Peter, Stark stajını ilk başta istemiyor gibiydi ama şimdi seviyor mesela. Bazı şeyleri sevmeyeceğinizi düşünebilirsiniz ama sonradan fikirleriniz değişebilir." dedi May.
"Evet, çok haklısınız." dedim.
"Staj demişken.. nasıl gidiyor?" diye sordu May. Bakışlarımı Peter'a çevirdim. İkimize birkaç saniye baktı ve konuştu,
"Güzel. Bay Stark sayesinde gayet güzel gidiyor." dedi.
"Onunla sık sık konuşuyor musunuz?" diye sordum merakla.
"Sık sık değil. Bazen." dedi tabağındaki yemek ile oynarken.
"Kendisi çok nazik biri, ve yakından daha yakışıklı." dedi May ve bana göz kırptı. Buna kıkırdarken, Peter'ın yüzü düşmüştü. Demek ki May'de Tony Stark ile tanışmıştı.
"Bay Stark fazla egolu biri. Çokta nazik sayılmaz. Onu tam olarak tanımıyorsunuz." dedi.
"Tanımayı isterdim. Sonuçta o Demir Adam. Harika biri. Onu tanıdığın için şanslısın." dedim ciddiyetle.
Peter gözlerini devirdi ve,
"Sen de Örümcek Adam'ı tanıyorsun ama." dedi. May'in bakışları bana dönerken Peter'a kötü kötü baktım.
"Tam olarak tanımıyorum. Bir keresinde ona yardım etmiştim ve sonra da başım beladayken o bana yardım etmişti. Yani maskenin altında ki yüzü bilmiyorum. Ama sesinden anlaşılacak olursa çokta büyük biri değil, belki bizim yaşlarımızdadır." dedim May'e.
"Umarım sizin yaşlarınızda değildir. Daha çocuksunuz. Her neyse, ben pastayı getireyim siz muhabbetinize devam edin." dedi May ve masadan kalkıp mutfağa gitti.
"Beni zor durumda bırakıyordun." dedim kısık sesle.
"Tony Stark'a bu kadar hayran olduğunu bilmiyordum." dedi.
"Hayran falan değilim, sadece fikrimi söyledim. Eğer birinin hayranı olacak olsaydım muhtemelen o kişi Örümcek Adam olurdu." dedim.
"Sahi mi? Neden?" diye sordu ilgiyle.
"Bir kız kendisini kurtaran kişiyi asla unutmaz da ondan." dedim. Peter'ın yüzünde ki gülümsemeye anlam veremezken May elinde ki pastayla yanımıza gelmişti ve susmak zorunda kalmıştık.
••••• Ben neden bu kitabı yazarken çok zevk alıyorum ehehehehhe
