PAPATYA

SadeceSeninimBenimsin

(Biraz gevezelik yapacağım.Ama bunu gevezelik olarak adlandırmak istemiyorum.Çünkü yazacaklarım benim için çook değerli.Okumak ya da okumamak size kalmış ama okumanızı çok isterim tabiki:) Mesaj panoma yazmıştım ama görmeyenler olabilir.İnternetimizi kapattırmıştık biliyorsunuz...Bağlandığım internetle ilgili de bir sorun oluşmuştu.Bu sebeple ne mesajlarınıza cevap yazabildim ne de yorumlarınıza...Ara sıra yine netle ilgili problemler olacak:( Bölümü yazmıştım ama internet olmadığı için paylaşamadım...Ve bu süre zarfında sizi nasıl özledim bilemezsiniz! Gelen oylar, yorumlar ve mesajlar için ne kadar teşekkür etsem az.Sizler harikasınııız♡

Arkadaşlarımız Defne ve Cenker'e temsili hesap açmışlardı.Temsili hesapların panolarına yazdıklarınız şeyler de müthiş.Okurken çok eğlendim:) Hepinize çok teşekkürler♥ Hesaba bakmak isteyenler için link:

Defne Özkoç'unki: http://www.wattpad.com/user/DefneOzkoc

Cenker Güneyli'ninki: http://www.wattpad.com/user/Kuzgun_Cenker

Ve de multide harika ötesi BUlaş&DefKer çalışması vaaar.Ben bayıldııımm.@Defneci 'ye kocamaan teşekkür ederim.Ellerine sağlık canım:))♥ (Not:BUlaş ismini de, çalışmayı yapan @Defneci arkadaşımız bulmuştu.Ona bir kez daha, bol öpücüklü kocaman teşekkür ederim.)

Eğer sizde çalışma yaparsanız -ya da yaptıysanız-mesajla yollarsanız çook sevinirim:)

Okuduğunuz için çook teşekkürler.Artık sizi bölümle baş başa bırakıyorum:)) )

Sarp'ın yüzü,beni görmesiyle şaşkın bir hal alırken,"Kuzenlerimle tanışmaya geldim?"dedi yavaşça.

"Ne?"dedim, istemdışı olarak.

"Defne? Kuzenlerim? "dediğinde şaşkın bir şekilde yanındakilere dönmüştü.

Benim de gözlerim yanındaki kişilere kaydığında eski patronlarım Çetin ve Metin Bey karşımda duruyordu...Ve, Ebru Hanımla tanımadığım bir adam da vardı.

Yanlarındaki diğer adamı tanımıyordum.Selim Bey olmalıydı..Yani amcam..

Ebru Hanım Metin Bey'in eşiydi.

"Siz?"dedim yavaşça.Gözlerim kararıyor gibiydi.

Ebru Hanım bana yaklaşarak kollarını bana sardı ve,"Kızım..."dedi, saçlarımı derince koklayarak.Ne kıpırdayabiliyor, ne gülüp ağlayabiliyor ne de konuşabiliyordum.

Ebru Hanım, annemizse..Metin Bey de babamızdı yani? Bir zamanki patronum babamızdı...

Kollarını ayırarak yüzüme baktı.Gülümsüyordu ama bir yandan da ağlıyordu."İnanamıyorum."dedi gülümseyerek."Bir zamanlar,yanıbaşımızdaymışsın meğer.."

Ardından Buket'e döndü ve ona da sarıldı."Canım kızlarım..."dedi hıçkırırken.Ardından kollarını ayırdı ve ikimize de gülümseyerek baktı.

Olaylar yavaş çekime alınmış gibiydi.Her şey yavaş yavaş oluyordu.

Ağzımı açmış konuşacak, bir şeyler demeye çalışacaktım ki,Cenker Buketle benim kolumdan tutarak yavaşça geriye çekmişti."Kapıda kaldınız, içeriye geçin.."dedi.

Ben tekrar Sarp'a döndüm ve olanları idrak etmeye çalıştım.Ama zorlanıyordum.Hem de çok.

Parti gecesi bana,yani öz kuzenine zarar vermişti öyle mi? Otel odasından kuzenini kaçırmaya çalışmıştı ve ben yoğun bakımdayken öz kuzenini kaçırmıştı.En önemlisi de öz kuzenine aşık olmuştu?

Ve eski patronlarımdan birisi amcam diğeriyse...Babamdı.

Ebru Hanım ise...Şirketteyken sürekli konuşurduk.Güler yüzlü, yardımsever ve kesinlikle iyi niyetli biriydi...Ama onun annem olması düşüncesi...Garipti.Çok garipti.