PAPATYA

Arama ve Mesaj

''O zaman,Cenker'e karşı biraz sabırlı ol ve ileride sizin de beraber seçebileceğiniz bir şarkınızın olmasına izin ver.'' 

''Cenker'e karşı sabırlı olacağım...Ya da sabırlı olmaya çalışacağım.'' dedim.Eğer davranışları aynı şekilde devam ederse sabırlı olabilir miydim bilemiyordum...Yavaş yavaş değişiyormuşum gibi hissediyordum.Çünkü ben, her şeye karşı sabırlı,hoşgörülü,'kıskanmayan',böyle şeylere ağlamayan biriydim.Ne oluyordu da değişiyordum ve saydıklarımın tersini yaşıyordum?

Ulaş'ın son söyledikleri aklımı kurcalıyordu.Neden böyle bir şey demişti? Ulaş ve Buket sevgiliydi ve beraber kendilerine bir şarkı seçmişlerdi.'Sevgili oldukları için..' Biz Cenkerle sevgili değildik ve öyle bir şey olası bile görünmüyordu,neden böyle bir demişti? Sanırım içimden konuşmayı bırakıp Ulaş'a sormam daha mantıklıydı...

''Şarkı için izin verme konusuna gelirsek...Siz Buketle sevgiliydiniz ve sizi anlattığını düşündüğünüz'papatya'şarkısını kendi şarkınız olarak seçtiniz.Bizim Cenkerle seçebileceğimiz bir şarkımız olabilmesi için...'' dediğimde devamını getiremedim.Beynim,sevgili olmuş olmamızın hayalini kuruyor ve dilim de beynime itaat etmek istercesine susmuş,tek işlevi beynime bırakmış,konuşmuyordu..Ben susunca Ulaş konuşmaya başladı:

''Bak..Cenker de,sana karşı hissettiği farklı duygular seziyorum.Bu kardeş sevgisi midir,aşk mıdır henüz isimlendiremiyorum...Ama kardeş sevgisi olmadığını biliyorum.Çünkü Gamze'ye bu şekilde davranmıyor.Ama aşk mıdır onu da bilmiyorum.Cevabını tam olarak verebilmem için zamana ihtiyacımız var.Ben isterim ki,sevgili olun ve aşkınıza ait bir şarkı seçin ama bilmiyorum birbirinize aşık olur musunuz? Ama,şarkı sadece aşk'a ait olmayadabilir...Eğer hissettiği kardeş sevgisiyse,buna da bir şarkı seçebilirsiniz.Ama kardeş sevgisiyse:seçtiğiniz şarkı ikinize ait değil hepimize ait olur.'' dediğinde söylediklerini kafamda tarttım.Kardeş sevgisi midir aşk mıdır diye düşünsem de bir sonuca varamayıp bu düşünceyi beynimden uzaklaştırmaya çalıştım.

''Ben,her şey için çok teşekkür ederim Ulaş.'' dedim ve tekrar sarıldım.

''Asıl ben teşekkür ederim,beni dinlediğin için...Eğer bir sorunun olursa ya da konuşmak istediğin bir konu,dertleşmek istediğin birine ihtiyaç duyarsan her zaman yanındayım.Gerçi Gamzeden bana fırsat kalır mı bilmem ama ben söyleyeyim de...Bu arada burcuna kapılmamaya alışman iyiye işaret,atlatacağız burç olayını'' dedi,gülümsediği sesinden belliydi.Daha sonra kollarımız ayrıldı ve eliyle yüzümü elleri arasına aldı.''Sana'ağlama' dedim ama ben de ağladım,bunu olmamış sayalım.Ağlamanı kesinlikle istemiyorum! Bundan sonra,gerekmedikçe,saçma konulara ağlayayım falan deme..Sadece gerektikçe ağlayabilirsin.Ben,ağlamanın bir nevi bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum.İnsan bir zaman sonra öyle doluyor ki...İçindekilerden kurtulmak için ağlıyor...Hatta bazen mutluysa bile ağlayası geliyor insanın..Herneyse,gece gece bu kadar felsefe yeter.Şimdi dinlen...Yarın seni ben götüreceğim ve Cenker'in isteğini zevkle yerine getireceğimden emin olabilirsin.Yani,seni çıkışa kadar beklemek konusunda..'' dedi gülümseyerek.Yüzümü buruşturarak''Sıkılmayacak mısın akşama kadar?'' dedim.

''Güzelliğine sürekli bakanlar olursa dayanamayıp döveceğim için sıkılmaya fırsat bulacağımı sanmıyorum'' dedi,gülümseyerek.

''O zaman şunu söylemeliyim ki,yarın çok sıkıcı bir gün olacak.'' diyerek ben de gülümsedim.

''Ben sıkılmam sen merak etme...Hadi artık uyu...Az sonra Gamze de gelir,yarın dersi var.Hatta giderken onu da bırakırız'' dediğinde kafa salladım.Bileğimden tutup beni ayağa kaldırdı.Daha sonra gidip pikeyi açtı.Açarken,söyleniyordu''Benim bildiğim rapunzel:büyük,olgun ve yatağını kendi açabiliyor'' dedi gülümseyerek.