Bir Dakika Bile...

34K 1.3K 101
                                    

-------ULAŞ-------

Adresini öğrendiğimiz eve geldiğimizde kapıda araba ya da herhangi biri görünmüyordu.Biz arabadan indiğimizde,Cenker henüz gelmemişti.Villanın kapısına ilerlerken Doğuş'a,''Burada biri varmış gibi görünmüyor.Sence koruma falan koymaz mıydı?''diye sordum.

''Aklı varsa koyardı.Belki de adres yanlıştır.'' dedi,soğuk bir sesle.Bahçeden içeriye girdiğimizde adımlarımızı daha da hızlandırdık.Basamakları çıkıp kapıya ulaştığımızda denemek için kapıyı ittirdim.

''Kırıyor muyuz?''diye sordum ve onlardan cevap beklemeden kapıya atladım.Kendi Papatya'mı kaybetmiştim,Cenker'inkini de kaybetmek istemiyordum.Bir daha öyle bir şey olmayacaktı.Bir Papatya'nın daha Işık'ını söndüremezdik.İkinci denememde kapı açılmıştı.İçerisi oldukça genişti.

''Siz bu kata bakın.Ben yukarıya çıkıyorum.''diyerek hızla merdivenlere yöneldim ve merdivenleri üçer üçer çıkarak yukarıya ulaştım.Önüme çıkan ilk odaya girdim.Koltuk takımları ve büyük bir masa vardı.Koltuklara ve masaya yaklaşıp bir iz aradım ama hiçbir şey bulamadım.Kişisel eşya ya da başka herhangi bir şey yoktu.

Odadan çıkınca çaprazda kalan odaya girdim.Çift kişilik yatak ve dolaptan oluşan bir odaydı.Yatak düzenliydi.İncelemek için odanın içerisine ilerledim.Yatağın üzerindeki yastığı kaldırarak yastığın altına baktım.Bir şey bulamayarak dolaba ilerledim.Dolapda da hiçbir şey yoktu.Belli ki,yanlış yere gelmiştik ve zaman kaybediyorduk!

Dizlerimin üzerinde çökerek en alttaki iki çekmeceye de baktım.Hiçbir şey yoktu! Bıkkınlıkla nefes verirken ellerimi saçlarımdan geçirdim.Doğrulup dolabın kapağını kapatacakken,ortadaki halının üzerinde parıldayan şeye gözüm takıldı.Bir-iki saniye gözlerimi kısıp baktıktan sonra ayağa kalkarak halıya doğru ilerledim ve dizlerimin üzerinde çökerek parıldayan şeyi yavaşça elime aldım.

''DefKer.'' yazan bir kolye.Defne'nin kolyesi.Sinirden elimdeki kolyeyi sıkarken ayağa kalktım.Buradalardı ama gitmişlerdi! Odadan çıkacakken odaya giren Emreyle yürümeyi kestim.

''Aşağısı temiz,hiçbir şey yok.Bu eve hiç gelinmemiş.''dedi Emre,soğuk bir sesle.Yavaşça 'hayır'anlamında kafamı sallarken elimdeki kolyeyi Emre'ye uzattım.

''Buradalarmış ama gitmişler.''dedim,buz gibi bir sesle.Gözlerimin önüne Sarp'ın görüntüsü geliyordu.Derisini bıçakla yüzmek,kemiklerini testereyle kesmek,vücudundan akan kanı ona içirmek istiyordum.Emre duvara bir yumruk geçirirken sinirden bağırarak bir şeyler söylüyordu.

Bir şey söylemeyerek odadan çıktım ve aşağı kata indim.Ben merdivenlerden inerken Cenker içeriye giriyordu.

''Bir şey bulabildiniz mi?''Diye sordu,sert bir sesle.

''Yoklar.''diyerek derin bir nefes verdim.Cenker'in yüzü sinirden kasılırken,''Nerede lan o zaman bu piç?'' diye bağırdı.

''Bilmiyorum ama..Buradalarmış...''dedi Emre ve Cenker'e ilerleyip Cenker'in avucunu tutarak kolyeyi avucuna bıraktı.Cenker kolyeye baktı ve kolyeyi elinde sıkarak duvara sinirden bir yumruk geçirdi.

''Buradaysa şimdi neden gittiler?''Diye bağırdı.

--------DEFNE-------

Arabaya bindiğimizde beni ön koltuğa oturttu ve kendisi de şoför koltuğuna oturdu.'Diğer iki izbandut arkadaşları nerede acaba?' diye düşünürken diğer iki izbandutu öndeki arabaya binerken gördüm.Ve ardından onların arabası hareket ederek birkaç saniyede gözden kaybolmuştu.

Sarp hala arabayı çalıştırmamıştı.

''Uslu duracağına söz verirsen ellerini falan bağlamayacağım.''dediğinde gözlerimi kısarak baktım ama hiçbir şey söylemedim.

PAPATYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin