The Virgin Lies (Published under LIB)

Chapter 55

"Dylan... go faster." Nakatagilid kami and Dylan was taking me slowly.

Sa kagustuhan naming makasama ang isa't isa at bawiin ang mga oras na nawala sa'min ay hindi na kami umabot sa condo niya. Nag check-in kami sa isang hotel aming nadaanan. Ang maya't mayang paghaplos niya sa aking mga kamay at katawan ay nagpapatunay ng kanyang kasabikan habang nasa elevator pa lamang kami.

Dylan went faster but not rougher than before. Nag-iingat siya dahil kay baby. Ramdam kong nagpipigil siya. Hindi ko nga alam kung pa'no niya ginagawa 'yon gayong ramdam ko rin ang panggigigil niya.

He was holding my stomach carefully, caressing it with love while ramming me. Soft in the front and hard on the back. Another thing that I couldn't figure out.

"Dylan...p-please." He groaned and moved to kneel in front of me.

Pinahiga niya ko ng maayos, inangat ang aking balakang at pinusisyon ang kanyang pagkalalaki sa aking bukana. 

Seeing the fire of desire reflecting in his eyes, I smiled but immediately moaned the moment he rammed back inside me.

"I won't hold back." He said in a low husky voice as he continue doing me.

Hindi ko maiwasang hawakan ang aking dibdib at haplusin ang aking katawan dahil sa tindi ng aking nararamdaman. Unti unting naba-blanko ang aking isipan.

I wasn't even aware that my moans became a cry of ecstasy. Halos mapasigaw ako ng mas lalong naging marahas at mabilis ang paggalaw ni Dylan. He was holding both the side of my waist.

Hindi ko na maisip kung ga'no ako nawalan ng koneksyon sa mundo hanggang sa nanginig ang aking mga binti at sumabog ang rurok ng kaligayahan. 

Catching my breath, my body spasmed and twitched, showing the aftermath of our love making. Napadilat ako ng mga mata ng maramdaman ang isang marahang halik sa aking tyan.

Isang pagod at mahinang hagikgik ang aking pinakawalan. "Our happy pill's okay. Don't worry, daddy."

Dinampian niya ng halik ang aking noo bago ako paharapin sa kanya at yakapin. Playing with his earlobe, I sighed in content and snuggled into his embrace.

My smile widened when he whispered 'I love you' before I went to sleep.

Dylan was already up when I opened my eyes the next day. May mga pagkain na ring nakahain para sa tanghalian. Halos tirik na kasi ang araw ng magising ako pero parang pagud na pagod parin ang aking katawan.

Hindi naman ako ganito dati. We could even have threw rounds and I would still want more pero ngayon, isang round lang bagsak na.

Dylan even helped me took a bath and clothe myself.

This pregnancy was making me lazy as fvck.

May inutusan si Dylan na bumili ng mga damit para pamalit. Nang dumating 'yon, nagbihis na siya mula sa bathrobe at hindi nagtagal, umalis na din kami.

After a short nap and an hour, pamilyar na sa'kin ang dinaanan namin. Ilang minuto pa ay hininto niya ang sasakyan at bumaba kami. He took my hand and led me inside.

Nagtaka ako kung bakit niya ko dinala dito. Kapwa kami hindi palapunta sa ganitong lugar. Naniniwala ako na hindi kailangang pumunta sa ganitong lugar para magpasalamat at humiling. Naisip ko, baka may gustung gusto siyang nais makuha.

Konti lamang ang taong andito. Weekdays kasi tapos tanghali pa.

We walked down the aisle. Kasunod niya ko habang magkadaupan parin ang aming mga kamay. I looked at his back, trying to figure out the reason why we're here.