Chapter 44

103K 2K 176
                                    

Alas otso ng gabi ng ihatid ako ni Dylan pauwi sa bahay. Kakatapos lamang naming kumain sa isang restaurant. Maaga pa ang oras para sa'min pero madaling araw palang ay aalis na siya bukas dahil sa trabaho.

Nang huminto ang sasakyan niya sa tapat ng condo tower ay tinaggal ko kaagad ang aking seatbelt bago ko siya halikan ng mabilis sa kanyang mga labi.

"Goodnight, babe. Love you lots." I hastily said before opening the door but to my attempt to escape from him was futile when he pulled my by my arm to face him.

"B-bakit?" Pilit akong ngiti sa malamig nitong tingin.

Bago pa ko makapagsalitang muli ay gumalaw na ito para ako'y mahalikan. Normally, I would respond to his attack. Walang pagmamadali sa kanyang ginagawa. He was taking his time as his tongue slid inside my mouth.

I moaned as his movements made everything hot inside. He tilted his face to deepen the kiss more. I liked it every time he kissed me kaya tinapatan ko ang kanyang ginagawa.

By the time we pulled away, we were both panting. He raised his hand to touched my face as our forehead touched. We stayed that way for a moment before he spoke.

"I'll see you in two days."

I bit my lips and smiled. "Okay."

"Bring your things in by that time. You have the keys."

At ito ung usapang pilit kong iniiwasan. I forced a smile and reluctantly nodded. With a last peck on my lips, I got off his sleek car. Bumuntong hininga ako bago pumasok sa loob ng building matapos siya kawayan.

Ilang araw na ang lumipas simula ng pumayag ako sa kanyang gusto pero maliban sa mga damit na binili niya para sa'kin, wala pa kong naililipat sa kanyang bahay.

I wanted to tell him my plan but I didn't know how. Iniisip ko palang ang magiging reaksyon niya, kinakabahan na 'ko.

Pa'no kaya 'to?

Nasa malalim akong pag-iisip nang may maramdaman akong tumayo malapit sa'kin. Naturally, mapapatingin ka sa kasama mong naghihintay din ng elevator.

"Ui, kamusta!?" Hindi ako nito pinansin. "OT ka?"

"Yung T-shirt ko?"

"Ha? Anong T-shirt? Lahat ng hiniram ko nasoli ko na, no?"

He glared at me and that glared made me remember that shirt. I awkwardly smiled at him. Bwiset! Ga'no ba kahalaga yung mga T-shirt niya at kapag may kinukuha ako lagi niyang natatandaan?

"Yung band shirt. Hindi mo pa binabalik. Give it back."

Bwiset! Wala naman akong problema sa pagsosoli ng mga damit niya eh. Kaso lang, iyon ung damit na sinira ni Dylan eh.

"Check mo ung cabinet mo. Wala ka nang damit sa'kin."

His frown deepened. I gulped. "Liar."

In an instant, an arm wrapped itself around my waist. With the familiar spark, I immediately know who it was. He pulled me closer against his chest as he stood between Theo and I.

Tiningala ko siya. "Dylan? Akala ko nakauwi ka na. What are you doing here?"

"I'll send you up." Aniya bago lingunin si Theo. "I torn the shirt. I'll replace it."

Sinilip ko ang reaksyon ng isa at agad nagtama ang aming paningin. Dahil nakita ko ang inis do'n, nag-iwas agad ako ng tingin.

"That's the second time you tore my shirt. Na-räpe ka na naman ba, Iara? I told you to sue him."

The Virgin Lies (Published under LIB)Where stories live. Discover now