Ch. 40 - You're My Idea of Perfect

648 10 5
                                    

Dedicated to you!

Dati siyang silent reader pero ngayon ay hindi na!

Naeechos ako sa comments niyo. Yippeee!

Salamat!

---TTT<3

CHAPTER 40 - 

' JELO'S POV

 Ugh. Ang sakit ng ulo ko. >.< Kakagising ko lang at dahil sa medyo madami akong nainom kagabi ay ang sakit sakit na naman ng ulo ko eh. Tss. Ewan ko nga kung ba't ganon, tuwing nakakainom ako, kinabukasan ang sakit. Napatingin ako sa right side ko, dahil nakatulog ako sa tabi ni Ysabel. 

 Ang ganda nyang matulog talaga eh.

"Goodmorning." - I kissed her on her forehead, at tumayo na ko (buti hindi sya nagising, kundi baka nasapak ako nito)

Napaisip tuloy ako? Bakit wala na sila Alice dito. Kami nalang naiwan ni Ysabel sa kwarto. o.O Nasan na yung mga yon? Lumabas na ko ng kwarto at nakita sila don, ready ng umalis.

"San kayo pupunta?" 

 "Uuwi na." - sagot ni Jasper saken

 "Eh bakit hindi nyo kami ginising?" - pagtataka ko

 "Masyado kang nag-enjoy matulog eh. HAHAHA!" - asar ni Andrew "Eh diba kagabi, nasa kabilang kama ka? Yung totoo Jelo? Nagt-teleport ka na ngayon? Hahaha"

"Gago!" - yun nalang ang sinagot ko at dumiretso ng kusina

 "Uy Jelo aalis na kami. Pasabi nalang kay Ysabel." - sinilip ako ni Alice sa kusina

"Gisingin nyo nalang tapos isabay nyo" - kumagat ako sa tinapay

"Wag na. Ikaw na. Alam ko namang gusto mong ihatid yon eh. Haha." - sabat ni Jasper

Napangiti ako, kasi totoo "Magsama kayong mag-syota! Sige, ingat!" - yun nalang ang nasabi ko

"Bye." - nag-wave saken si Irene at lumabas na ng pinto

Patuloy akong kumain ng tinapay. Wala na kasi atang stock ng pagkain dito sa tambayan eh. HALA. Pano kakain nito si Ysabel? o.O Tinry kong tawagan yung care taker nitong tambayan namin sa si Manang Lucy. 

 [Hello?]

"Hello, manang. Punta nga kayo dito sa tambayan. Ngayon na."

[Oh, hijo? Anong problema?]

"Wala na po kasing stock ng pagkain eh. Papabili po sana ako."

[Tamang tama. Papunta kasi ako ng palengke ngayon. Kung gusto mo sumama ka saken.]

MANANG, SERYOSO KA BA DYAN?! AKO? PAPASAMAHIN MO SA PALENGKE. "Ah eh, manang."

[Sige, wala kayong kakainin dyan. Tinapay lang.]

SHE LEFT ME WITH NO CHOICE. A-AH MANANG! FIRST TIME KONG MAMAMALENGKE "Sige po. Dun nalang tayo magkita, manang."

[Sige. Bilisan mo. 6:30 na. Baka maubusan tayo ng mga sariwa.]

"Okay po. Bye."

Wala akong choice eh. Kesa naman walang kainin si Ysabel diba. At oo nga pala, naubos ko na rin yung tinapay kaya wala na talagang pagkain sa tambayan. Tubig nalang. HUNGER GAMES diba. Since 6:30 palang naman ng umaga eh dali dali na rin akong umalis. Hindi naman nagigising ng maaga yung si Ysabel, YUN PA.

**

In 10 mins. ay dumating na rin ako sa wet market, malapit lang naman tsaka dala ko yung sasakyan ko. Nakita ko na rin agad si Manang Lucy na inaantay ako sa mga mga nagtitinda ng bulaklak.

My Sweet BlackmailerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon