Marry him X Marry her .Oɴɢᴏɪɴɢ.

MxM 21.2 Depressed

Vote if you like this chapter ----------------------------------------->

♂♂♂ 

"hello po. Ako si Thunder Romualdez, boyfriend ni min."

O__________O

What the heck!!!

Ikinuyom ko ang palad ko para pigilan ang sarili ko sa kung anu mang masamang magawa ko sa lalaking kabet ng asawa ko. Gago pala sya eh. Sya boyfriend, ako asawa!

F*ck! Pero kahit na gusto ko yung ipamukha sakanya hindi ko nagawa dahil sa naalala ko kung pano ngumiti si Min nung nagkita sila.

Tiningnan ko si Min with all the mixed emotions I'm feeling right now. Why did you do this to me, Min? Did I hurt you that bad?

Dali-dali kong binuksan ang kotse ko para makasakay na ako at makaalis na sa lugar kung saan parang pinasabugan ng ilang bomba ang puso ko. Pinaandar ko na ng mabilis ang kotse at narinig ko pang tinawag ni Min ang pangalan ko.

Pero hindi iyon ang nakapagpatigil sa akin. Taena! Sakit pala. Sakit palang ma-gago!

Langya naman oh.

Isa lang ang nasa isip ko ngayon. If it'll make her happy, i'll back of so she can live better.

Without me but with another guy...

Why does the truth always hurt? I don't understand. Please, can someone explain it to me?

♀♀♀

"Keifer!" i call him while his car goes away.

But he did not stop.

Hindi ba nya ako narinig? Kung bakit ba naman kasi hindi agad ako nakapag-react kanina. Ang tanga tanga ko talaga. Pero you can't blame me. Nung nakita ko ang reaksyon sa mga mata niya, nakaramdam ako ng takot. Takot na baka tuluyan ng mawalan ng pagasa ang aming pagsasama. The fear of him being disgusted with me.

Binalingan ko ang lalaking may kasalanan ng lahat ng ito. "WHAT IS WRONG WITH YOU?!! Bakit mo sinabi mo yun?"

"Boyfriend mo naman talaga ako ah. Fake nga lang. I decided we put on a fake relationship para tigilan na ako ni Ashley."

"You decided? What a selfish jerk!" then i slapped him not minding the people watching us.

At nagtatakbo na ako papasok ng campus.

Nagmamadali ako baka kasi sundan pa ako ng kulog na yun. Ayaw ko muna syang harapin ngayon.

Kailangan ko si Suzanne. Kailangan ko syang makausap.

Pinipigilan kong wag pumatak ang luha sa aking mata pero wala eh pumatak na din. Kaya naman di maiiwasang tumingin ang mga ibang tao sa school.

Nang marating ko na ang room namin kung saan madami ng tao, agad kong pinuntahan si Suzanne at niyakap.

"Suz, my life is a mess right now." at tuloy tuloy naman ang pagiyak ko.

"What?! Why? Anung nangyari?"

"Keifer is back." still hugging her.

"Anak ng-- si Fabella na naman ba ang may gawa nito? Makakatik--"

"No. You got it wrong."

"Then who?" hinawakan nya ako sa shoulders at iniharap sakanya "Hindi ako manghuhula, Min. Tell me."

"Keifer and I sinusubukan naming maging ayos uli. We talked last night. I told him to court me. That's why he's the one who drive me here. But then that jerk." naalala ko na naman ang mukha ng gagong may kasalanan ng lahat ng ito.

"Jerk? Who's the jerk then?" nagtatakang tanong ni Suz.

"Thunder Romualdez, the biggest jerk i've ever met. He told Keifer that he's my boyfriend, for whoever's sake."

"Say what?!!"

"Of all the time naman, dun pa nya naisip mang gago. Nakakaasar! Nakakainis! Nakakagalit! Waaah!" tapos ginulo ko pa ang buhok ko sa sobrang frustation na nararamdaman ko.

At dun ko lang napansin na ang tahimik ng paligid. Usually naman kapag ganitong walang prof, maingay ang mga kaklase ko. At dun ko lang napansin na madami na palang nakatingin sa amin. At alam ko narinig nila ang lahat ng sinabi ko.

Nahiya naman ako sa ka-miserablehan ko kaya yumuko ako para maitago ang hiyang nararamdaman ko nang biglang sumigaw si Suz.

"Why are you staring at us? Just mind your own business, dumb people." naramdaman kong kinuha ni Suz ang kamay ko at hinila ako. "Let's go somewhere else kung saan walang mga chismosa. Tss."

At yun nga lumabas kami ng room.

"Saan tayo pupunta?" tanong ko sakanya.

"Basta sumama ka na lang." hindi na ako nagtanong pa kung saan kami pupunta.

Sa totoo lang gusto ko talagang lumayo sa school na to eh. Gusto kong puntahan si Keifer tapos magpapaliwanag ako sakanya. Pero alam kong hindi ganun kadali yun lalo na at sa mga panahong to malamang sarado pa ang kanyang isip sa lahat ng bagay na gusto kong sabihin.

"Tara akyat tayo." ha?

"Aakyat tayo sa punong yan? Eh baka mahulog tayo."

"Wag ka nga. Umakyat ka na. Ito lang ang alam kong pinaka tahimik na lugar."

Sumunod na lang ako at umakyat din. Buti na lang parehas kaming naka jeans kaya okay lang.

Maya maya pa nakaupo na kami sa taas ng puno.

"Hey Bff, you know what. Dapat hindi ikaw ang unang lalapit sakanya dahil sa nangyari."

"Bakit naman?"

"It's a test for him. Di ba sa isang relasyon, trust is a must? Paano mo malalaman na may trust sya sayo kung naniniwala sya sinabi ng iba nang wala ka pang nasasabi."

"Hayy may point ka nga BFF. Pero iba yun nasa harap ko na sya eh bakit hindi ko man lang naitanggi di ba?"

"No it's the same. May sinabi ka na ba? Did you confirm what Thunder said? Hindi naman di ba?"

"Oo nga."

"Alam mo BFF kung sa simula pa lang paiiralin na nya ang galit nya, kahit kelan hindi magiging ayos ang relasyon nyo. Let him realize that. Let him learn his lesson." Ngumiti ako.

"Tama ka. Thank you, BFF. Kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko."

"Hey, did you tell Thunder na you'rd married?"

"No."

"Aishh. Kasalanan mo. Naku! Tama ka nga kanina your life is a mess. Sumasakit ulo ko sayo." Natawa naman ako kay Suz.

Oo nga, kasalanan ko. I didn't tell him na I'm married.

Gosh Min! How stupid can you be?!!

                                                   ☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁

PLEASE READ:

Una sa lahat gusto kong ipaalam sa inyo na dahil start na nman ng pasok ko and I'm a 2nd year college student for your information kaya naman baka hindi madalas ang updates ko. So please bear with me? Ewan! Yun nga. Baka kasi mga once in two weeks na ako mag-update. You know. Basta maisingit ko lang 'to. Kahit naman ganito tong story na 'to may nagbabasa pa din. so yun nga sa mga nagbabasa nito, ang update ay palaging announced at wag ng mag-expect na palaging may update. Yun lang. Ang arte ko lang. Pinahaba ko pa. I love you my readers:*