MxM 19.2 Never too late

1.3K 30 18
                                    

Click vote if you like this chapter ---------------------------->

♂♂♂

Hindi ko alam kung anong naisipan ko at sinabi ko yung mga katagang yun pero talagang nung nakita ko syang masaya dun sa lalakeng kasama nya naramdaman kong napakawala kong kwenta.

“Anu ba yang pinagsasabe mo Keifer? Umayos ka nga!” hindi ako nagsasalita sa kahit anong sabihin ni Stella.

Sa ngayon kasi gusto ko munang makapagisip. Naguguluhan na din ako sa sitwasyon namin ni Min eh. Hindi ko na alam ang dapat kong gawin. Hindi ko na alam kong karapat dapat pa ba ako sakanya. Hindi ko alam kung dapat na ba akong sumuko.

*ring *ring

May tumatawag kay Stella. Siguro si Troy, fiancée nya.

“Hello, Baby….Yes…I’m with Keifer you know yung college friend kong sinasabi ko sayo…C’mon stop that…Wait,  are you jealous?...Ano ba!...I love you and you know that…” hay mukhang magaaway pa yata sila nanag dahil sa akin.

Hinablot ko yung cellphone kay Stella para makausap yung fiancée nya. “Hello, pare. Keifer ‘to. Don’t worry. We’re not doing something behind your back. I’m married with Dominique Rei.”

Biglang hinablot ni Stella sa akin yung cellphone nya. “You heard that. He’s married. At alam mo namang I don’t want to be a second option right? Lalo na kung pwede namang I’m the only one.”

At binababa na nya yung phone.

“But I don’t know how long I will be married to her.” Sabi ko bilang pagtutuloy sa sinabi ko kanina sa fiancée ni Stella.

“Anu ka ba naman Keifer? Nagsisimula pa lang ang labang sumusuko ka na agad. Can’t you just here her side? Malay mo kaibigan lang.” alam ko yun pero sarado ang isipan ko sa mga bagay bagay ngayon kaya naman kahit ano pang pangungumbinsi ang sabihin sa akin nang kung sino man hindi ako makikinig.

 "Umuwi ka na Stella. I can go home now by myself." 

"Sigurado ka ba?"

"Yes. Please."

"Okay. Okay. Baba mo na ako dyan magtataxi na lang ako pauwi. Ingat sa pagmamaneho ha. wag olags."

"Oo na. Baliw!"

At yun inintay ko lang sya makasakay at nagmaneho na din ako. Pauwi? Nah! Hindi. I need to drink. Drink till I forget the reality of what's happening right now.

Pumunta ako sa club na pamilyar sa inyong lahat. Yeah right. Club royale, ang lugar kung saan nagsimula ang lahat. Damn, hindi ko na matandaan kung gaano na ako katagal na hindi nakakapunta sa bar. was it 2 months? 1 month? I can't really remember.

Pagpasok na pagpasok ko sa bar, rinig na rinig ko ang ingay sa loob nang Club Royale. Buti pa ang lugar na ito masaya pa din. Hindi nakaligtas sa aking mga mata ang mga malalagkit na tingin ng mga babae. Wala pa din pala kupas ang karisma ko.

Sa isang mesa sa sulok ako umupo, para naman makainom ako mag-isa. I don't really need a company right now. Pero hindi pa ako masyadong nalalasing eh may lumapit na sa aking isang babaeng naka red mini skirt at tight shirt na kita ang konting tiyan. Napangiti na lamang ako. Bawal tumanggi sa grasya.

Nagusap kami, nagkwentuhan or in other words we are flirting with each other. Maya-maya pa lumabas kami ng Club Royale ni Lala. Or was it Laila? I don't mind.

Pumunta kami sa apartment nya sakay nang kotse ko kasi malapit lang daw dito ang apartment nya eh. Parang nahuhulaan ko na ang mangayayari dito. I don't care. I just want to forget and be wild this night.

Masasabi kong magaling sa kama ang babaeng 'to. Eksperto pa ngang matuturing. And she knows how to play. She's so wild. I'm getting excited of her next move.

Pero when she's about to ride me, pinigilan ko sya nang biglang lumitaw sa akin ang mukha nang babaeng minamahal at pinakasalan ko. Oh Shit! What the hell am I doing??

"Wat's wrong? Why did we stop?" hingal na tanong sa akin nung babae.

"I don't think..." This is B*llSh*t "I don't think I can do this, Lala."

"It's Laila for heavensake. What's wrong with you? You don't like it?" nagtataka nyang tanong sa akin.  

"It's not that." inalis ko sya sa ibabaw ko at umupo sa gilid nanag kama. "I'm...I'm sorry.. I'm.." I'm married.

Pero hindi ko nasabi iyon. dali dali akong nagbihis. "I have to go." at iniwan ko na sya.

--------------------------------------

Lugong lugo akong umuwi sa condo ko. Hindi ko akalaing magagawa ko ang bagay na iyon. Kung hindi ko pa pala naalala si Min ay patuloy pa din ako sa gagawin namin. Ta*na! Napakagago ko.

Kinuha ko ang cellphone ko.

*ring *ring

"H-hello." sa wakas narinig ko din ang boses nya.

*sniff *sniff  Bakit ba ako umiiyak ngayon? Nababakla na yata ako.

"Wife, I'm...I'm sorry. Di ko sinasadya. Hindi ko na gagawin ulit. I love you. Mahal na mahal kita. Please...Please listen to me..."

"Keifer, lasing ka ba? Nasaan ka? Pupuntahan kita? Hello."

"No, Min. Listen to me. I love you. You love me too right? Please please don't leave me. Be wife till I die. Please I love you. I don't want to see you in any other man's embrace. I love you. I love you."

                                         ☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁

Hindi ko natiis na hindi mag-update. Kating kati eh. haha. Nga pala pasensya na sa mga readers na minors kung merong something sa chapter na 'to na medyo hindi appropriate. Wala na akong palusot. Kasali talaga 'to sa kwento eh. So ayun. Penge namang 5 votes and 1 comment man lang for the next chapter. Masaya na ako dun. haha. I love you my readers :*

Marry him X Marry her .Oɴɢᴏɪɴɢ.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon