Vices X Virtues (AWESOMELY PUBLISHED BY POP FICTION)

Goodmorning

ANIM

"It has been days Ate. May panggastos pa kaya yung mga yun?"

I stopped on my tracks when I heard Ali talking to my twin. Nagtago ako sa pintuang nakaawang.

"Kaya nga aalis ngayon hindi ba? Magpapadala ako." Alexa answered. Magpapadala kanino? Then an idea hit me. I clenched my jaw.

Magpapadala si Alexa sa lalaking iyon, Anton Macario, that gold digging,fortune hungry guy. Ang kapatid ko, hanggang ngayon hindi pa rin natututo. I have to stop her from making this decision again.

Noong palabas na siya, agad akong tumakbo para hindi siya makahalata. I asked Jackson to tail her. Bumaba siya sa isang branch ng Cebuana. May isang lalaking sumalubong sa kanya at may inabot itong sobra.

"That is not Anton, right?" paniniguro ko. Tango ang naging sagot ni Jackson. Alexa said something to the man, and the man nodded bago pumasok sa loob. Alexa took her phone at may kinausap doon bago pumasok sa kotse.

We waited for the man para lumabas. I nodded at Jackson at mabilis nitong hinila ang lalaki papasok sa kotse ko. Jackson dragged him bago ito sapilitang ipinaupo sa passenger seat.

"Sandali! Ano ba--"

"Sino ang pinadalhan ng pera ng kapatid ko?" walang gatol ko ng tanong. The guy whipped his head and saw me sitting on the back.

"Sandro Montreal.." he whispered. I shook my head before grabbing his collar. He choked kaya binitiwan ko siya.

"Sinong pinadalhan ng kakambal ko? Si Anton Macario ba?" galit ko ng tanong. Kapag nalaman ko na ang lalaking iyon ang binigyan ni Alexa, makakapatay ako. Nobody takes advantage of my sister.

"H-hindi p-po.."

"Then sino?" the man looked downward. I looked at Jackson at sinenyasang mag drive na ito. The guy panicked dahil sa bilis ng takbo ng kotse.

"I'll double Lexa's payment, sabihin mo lang kung sino."

"S-ser..kasi--"

"Triple, plus the fact that you will get out of this goddamn car alive." I saw him swallowed. Napangiti ako. I am the master of intimidation. Kawawa naman itong lalaking ito.

"Sasagot ka?" lalo itong namutla bago hinila ang isang papel mula sa bulsa nito. Inabot nito iyon sa akin.

"Sa kanya po nagpadala ang kapatid ninyo." I furrowed my brows and open the paper. Ganoon na lang ang gulat ko ng makita ang pangalan na nakasulat.

PHOEBE THEA MADRIGAL

"Shit.." nilamukos ko ang papel at tinapon ito palabas ng kotse. Alexa!! I will wring your neck when I get home.

_______________________________________

"Phoebz, table 7." Nilagay ni Tess ang tray at kinuha ko iyon para ibigay sa couple na nakaupo sa table 7. They both smiled at me and I noticed their hands glued together. Unconscioulsy, I smiled bitterly seeing the two of them like that. They both look so happy and inlove with each other.

Too bad not all people had that kind of magic. Not all people are loved back. Dahil kung ganoon nga, sana matagal na rin akong masaya.

"Phoebe, may naghahanap sayo." Tess called me. I nodded. Tinanggal ko ang apron ko at lumabas only to be stunned with what I saw.

"Phoebe."

"Anong ginagawa ninyo dito?" Dad grimaced with my not so warm reception. The van behind me opened and the great Minerva Madrigal went out.

"Apo." She opened her arms pero hindi ko siya pinansin. Binalik ko ang tingin ko sa ama.

"Umalis ka na." tumalikod ako but Dad held my arms.

"Let's go home anak--" he pleaded but I only laughed at his words before jerking away.

"Anak? Wow Mr. Madrigal, just wow." I shook my head, pero bago ako pumasok ay hinarap ko sila.

"Wala kayong aasahan sa akin. I will never be your heiress. Just go get Natalia back." At pumasok na ako. Nagpaalam ako sa boss namin para makapag out ako ng mas maaga.

Hindi ko akalaing mahahanap nila ako. Isang buwan na kaming nagtatago ni Stan and I thought Alexa handled them very well.

Alam ko kung anong gusto nila. I will be the picture of the daughter stripped with her rights as a Madrigal. Alam kong gusto nila akong kaawaan ng mga tao para makikisimatya sila sa ama ko. Then they would talk, become friends, and then we would have new investors! Voila!

I so hate them. I am fed up with their antics. I am so tired being their rag doll.

Nagmadali akong umuwi dahil pinabantay ko lang si Stan sa kapitbahay namin. Iniwan ko lang siya para makipaglaro sa anak ng landlady namin.

"Stan?" I opened the door, expecting my son watching his favorite, 24 oras. The apartment is quiet as a mouse. Pumunta ako sa kusina.

"Stanley!!"

I started to panic. Wala ang anak ko kahit saan ko man ilagi ang tingin ko sa buong apartment.

"Stan!!" I shouted again. Hoping his small voice would answer. Marahang mga katok ang nagpabalikwas sa akin. I immediately opened the door and saw my landlady.

"Pasensya ka na Phoebe. Pilit nilang isinama si Stanley.." naiiyak na sabi ng landlady ko. Napaupo ako sa sahig.

Sino? Sinong kumuha sa anak ko?

"Iniwan nila ito Phoebe." Inabutan niya ako ng itim na sobre. Dali dali ko iyong binuksan.

You made me so angry. I have a list of your misdemeanors baby.

P.S.

If you want to see your son, then come and see me.

-S.Montreal

Para akong kandilang naupos sa nabasa. Sandro found me too. Can this day get any worse? At nasa kanya si Stanley. Isipin ko pa lang, para na akong nawawalan ng hininga. Sandro and Stan, that would be a problem.

Sana hindi mahalata ni Sandro. Sana hindi niya maisip na sa kanya nagmula ang anak ko. I can't lose my child. Oh god!

Tumayo ako kaagad at kinuha ang maleta ko. I packed my things at lumabas na. Ganoon na lang ang gulat ko ng makitang nasa labas ng apartment ang kanang kamay ni Sandro, talking to my father.

"You did this?" I accused them. Binitawan ko ang maleta ko and open their cars.

"Nasaan ang anak ko?" tanong ko sa kanila. Jackson went near to me.

"Madam, hinihintay na po kayo ng young--" hinampas ko ito. I glared at him.

"Nasaan ang anak ko?! Saan ninyo dinala si Stan?!" humagulgol na ako. My vision blurred at nahirapan na akong huminga. I kept on punching his chest hanggang sa dumilim na ang paningin ko.

I woke up with a funny feeling on my head. I moved my head and was about to stand when I noticed that I can't move. Tiningnan ko ang kamay ko at paa. I gasped when there are leather cuffs on each of it. And what is worse? I am wearing nothing except for a thin white sheet covering my flesh.

"Goodmorning, wife."

Unedited. Sareh XD

*pen<3